تیپ 27 محمد رسول‌الله
-
گزارش «حیات» از سالگرد اسارت سردار فاتح بی‌نشان؛
«حاج احمد متوسلیان یزدی»؛ ای یوسف در وطن نگنجیده!...
فاتح کردستان، فاتح اسطوره‌ای خونین شهر قهرمان، خورشید فتح‌المبین و بیت‌المقدس، در چنین روزی به قول «محمدرضا آقاسی»: «در هاله‌ای از غبار گم شد...» و شد سردار بی‌نشانی که در چهل و چندسال نبودنش، از آن چندسال قهرمانی‌هایش حضوری زنده‌تر و پررنگ‌تر دارد! «حاج احمد» کجاست؟ جایی جز دل ما؟!
-
«حیات» در گزارش بررسی کرد؛
عملیات «بیت‌المقدس» و نقش شهیدان متوسلیان و همت در «فتح‌الفتوح» خرمشهر
عملیات تاریخ‌ساز «بیت المقدس» در چهار مرحله انجام شد و مرحله آخر، حلقه‌ی پیوند با فتح نهایی بود: خرمشهر قهرمان، شهر خون، شهر مقاومت و مظلومیت، این قلب و قرار میهن عشق که پس از ۱۹ ماه جدایی و اشغال، به تن این وطن برمی‌گشت.
-
«حیات» گزارش می‌دهد؛
شهید «شهبازی دستجردی»؛ خورشید «فتح المبین»
الگوی فرهنگ و منش و بینش جهادی بود: از مبارزه با رژیم شاه تا گروهکهای انحرافی و خط نفاق و تا قرار گرفتن در صف فاتحان لانه جاسوسی، از راه اندازی اردوهای جهادی تا فرماندهی سپاه همدان و تا قائم مقامی تیپ 27 محمد رسول الله(ص)، همه جا چهره یک «اسوه» و «الگو» را از او می‌بینیم.
-
«حیات» گزارش می‌دهد؛
داستان شهید «محمدرضا موحد دانش»؛ معاون گردانی که همه افرادش شهید شدند
از شهید علیرضا موحد دانش زیاد شنیده‌ایم اما برادرش شهید محمدرضا که یکسال زودتر به شهادت رسید، غریب‌تر مانده است؛ به غریبی گردان سلمان و فرماندهش شهید قجه‌ای، که شهادت تک تک افراد گردانش را دید و در نهایت خود به آنها پیوست.
-
گزارش «حیات» از سالگرد شهادت «رضا چراغی»؛
دیگر «رضا» را صدا نزنید! رضا رفته موقعیت «کربلا»!...
«سپاه چهارم بعثی‌ها، پاتک سختی را روی خط دفاعی ما انجام داده. برادر چراغی رفت جلو. چند ساعت بعد، بی‌سیم را برداشتم و شروع کردم به صدا زدن: «رضا، رضا، همت، رضا، رضا، همت» ناگهان یک نفر از آن‌طرف خط گفت «حاجی جان دیگر رضا را صدا نزنید، رضا رفته موقعیت کربلا!... فهمیدم شهید شده.» این روایت شهید همت، از شهادت سردار «رضا چراغی» فرمانده لشکر ۲۷ محمدرسول الله (ص) است.
-
گزارش «حیات» از سالگرد شهادت «حاج کاظم نجفی رستگار»؛
ای یکه سوار شرف، ای مردتر از مرد...
حاج کاظم نجفی رستگار، فرماندهی بود که پس از اختلاف نظرهایی با فرماندهان، دل از جنگ و جهاد نبرید. سردار نام آور و افتخارآفرین خیبری، خواست در قالب یک بسیجی ساده در جبهه بماند و پیکرش هم سال‌ها غریبانه و بی‌نشان در خاک جبهه‌ها جا ماند.