در سال‌های اخیر، بسیار می‌شنویم که روایت صحیح‌تر روز شهادت امام حسن مجتبی (ع) هفتم ماه صفر است و ناصرالدین شاه قاجار برای اینکه جشن روز تولدش تعطیل نشود، روایت بیست و هشتم را جا انداخت. آیا این درست است؟ چرا از هزارسال پیش در حوزه نجف و شهرهای عراق، هفتم صفر را روز شهادت می‌گیرند؟
«از زندگی نترسید. معنا و جوهر حیات را شناخت. در دوران‌هایی از عمر خویش این موهبت را یافت که از گفتن «نه» نهراسد. در گفته‌ها و نوشته‌هایش مردم مظلوم سرزمینش را از یاد نبرد…»، این سخن استاد زنده‌یاد «اسلامی ندوشن» است در وصف واپسین قله سخن کهن فارسی و آخرین وارث شاعران سلف، که سخنش را وقف آزادی وطن و مردم خویش کرد: استاد «ملک الشعراء بهار»
