شب پنجم شب «زهیر» است که از حسین و کربلایش گریزان بود و می‌خواست به خیالش، از دردسر دور باشد، اما وقتی بخت تو عاشورا باشد و قسمتت سرباختن در پای فرزند فاطمه (س)، هرچه هم که بگریزی، اسیر و صید جذبه آن نگاه می‌شوی و می‌روی تا ناکجایی از جنس جنون... عشق، دستت را می‌گیرد و شهیدت می‌کند و: «زهیر باش دلم! تا به کربلا برسی»
واقعیت این است شهید که باشی یکبار شهید می‌شوی اما مادر شهید که باشی هر روز شهید می‌شوی. دل مادران شهدا دریایی است که عظمت و بزرگی آن به‌واسطه اتصال به سیره حضرت ام‌البنین (س) غیرقابل وصف است.
یکی از وقایع روز سوم محرم این بود که امام حسین (ع) زمین‌های کربلا را از مردم نینوا خریداری کردند. همچنین در این روز عمر سعد که حکومت خود بر ری را موقوف جنگ با امام دید، فوراً خودش را به کربلا رساند.
