ماندلا مردی برای تمام فصول

نلسون ماندلا رهبر ازادیخواه افریقای جنوبی امروز چهارشنبه ( هیجدهم جولای ) شاهد جشن ها و مراسمی است که به مناسبت نود و چهارمین سالگرد تولدش در سراسر این کشور به اجرا گذاشته شده است .
به گزارش حیات به نقل از ایرنا، مردم و دولت آفریقای جنوبی از مدت ها قبل به استقبال مراسم سالگرد تولد مادیبا به عنوان مشهورترین چهرهٔ مبارزه علیه آپارتاید رفته اند.عنوان افتخاری مادیبا را بزرگان خاندان ماندلا به وی دادهاند.ماندلا که بسیاری از مردم افریقای جنوبی به نشانه احترام وی را مخولو یا پدربزرگ صدا می زنند ؛ در 18 جولای 1918میلادی در قریه کوچک موزو در منطقه امتاتای واقع در استان کیپ شرقی به دنیا آمد.ماندلا اولین عضو خانواده اش بود که در سن هفت سالگی به مکتب رفت. در سال 1937 میلادی برای تحصیل رهسپار کالج متدیست ها در فورت بیوفورت شد اما به دلیل فعالیت هایش ؛ مجبور شد این دانشگاه را ترک کند.نلسون ماندلا بعد از ان ضمن کار در یک شرکت حقوقی در ژوهانسبورگ؛ به صورت مکاتبه ای موفق به کسب لیسانس حقوق شد.ماندلا پس از پیروزی گروه راستگرا و نژاد پرست حزب ملی در انتخابات سال 1948 میلادی ؛ در مبارزات کنگره ملی آفریقا (ANC) در سال 1952 میلادی و کنگره خلق در سال 1955 میلادی نقش موثری را ایفا کرد.ماندلا در طول مبارزاتش علیه رژیم آپارتاید متاثر از نگرش مبارزاتی ماهاتما گاندی ؛ معتقد به مبارزه غیرخشونت آمیز بود.وی در پنجم دسامبر 1956 میلادی به همراه 150 تن دیگر به جرم فعالیت های سیاسی دستگیر و به خیانت متهم شد.محاکمه ماندلا و همراهانش از سال 1956 تا سال 1961 میلادی ادامه پیدا کرد و در نهایت تمام آن ها از اتهامات مطرح شده ؛ تبرئه شدند.ماندلا درسال 1961 میلادی رهبری جناح مسلح کنگره ملی افریقا موسوم به «نیزه ملت» ، برعهده گرفت.این شاخه مسلح در سال های بعد خصوصا در دهه 1980 جنگ چریکی را علیه رژیم آفریقای جنوبی به راه انداخت.نلسون ماندلا گفته است که این اخرین راهی بود که بر سر اجبار انتخاب کرد.وی در سال 1990 میلادی بعد از آزادیش از زندان گفت: متوسل شدن ما به مبارزه مسلحانه در دهه 1960 که باتشکیل جناح نظامی کنگره ملی افریقا شکل گرفت، یک اقدام صرفا دفاعی در برابر خشونت آپارتاید بود.وی بدلیل حضور در فعالیت های مسلحانه در سال 1962 میلادی دستگیر و پس از محاکمه ؛ به حبس ابد محکوم و راهی زندانی در جزیره روبن شد.ماندلا در طول دوران حبس 27 ساله اش که بخشی از ان در حبس انفرادی بود ؛ تنها سه بار همسرش را ملاقات کرد. پی. وی بوتا ، رییس جمهوری وقت آفریقای جنوبی در سال 1985 میلادی به ماندلا که اینک به یک شخصیت برجسته جهانی به دلیل مبارزاتش مبدل شده بود، پیشنهاد کرد که در صورتی که از مبارزه مسلحانه صرف نظر کند، وی را آزاد می کند.ماندلا ، پیشنهاد آزادی مشروط را رد کرد و اظهار داشت: این چگونه آزادی است که این سازمان مردمی هنوز از فعالیت منع است. تنها مردان آزاد می توانند مذاکره کنند. یک زندانی نمی تواند وارد مذاکره شود.وی از اواخر دهه هشتاد میلادی با درک شرایط و به رغم مخالفت برخی از همرزمانش ؛ به طور پنهانی مذاکراتی را با دولت نژاد پرست افریقای جنوبی شروع کرد.در همین حال فشارهای داخلی و بین المللی بروی دولت آفریقای جنوبی، با شعار معروف و جنجالی « نلسون ماندلا را آزاد کنید»، برای آزادی ماندلا افزایش یافت.همزمان با اوج گیری فضای ضد آپارتاید ، بوتا رییس جمهوری افریقای جنوبی در سال 1989 دچار سکته مغزی و فردریک ویلیام دکلرک ، جانشین وی شد.دکلرک، رییس جمهوری وقت آفریقای جنوبی برخلاف سلفش ، به عنوان شخصیتی عملگرا و واقع بین بدنبال چرخشی سیاسی ، در دوم فوریه 1990 میلادی ممنوعیت فعالیت کنگره ملی افریقا و دیگر سازمان های مخالف آپارتاید را لغو و اعلام کرد که نلسون ماندلا از زندان آزاد خواهد شد.به این ترتیب نلسون ماندلا پس از 27 سال حبس در 11 فوریه 1990 میلادی از زندان آزاد شد.ماندلا در روز آزادی خود طی سخنانی برای ملت آفریقای جنوبی متعهد شد که به صلح و آشتی با اقلیت سفید پوست کشور پایبند باشد.وی در عین حال تصریح کرد که مبارزه مسلحانه کنگره ملی آفریقا تمام نشده است.ماندلا گفت : عوامل الزام آور مبارزه مسلحانه امروز هم وجود دارند. ما گزینه ای نداریم جز اینکه ادامه دهیم. ما ابراز امیدواری می کنیم که شرایط منجر به حل و فصل مسالمت آمیز مسایل، هر چه زودتر ایجاد شود تا احتمالا دیگر نیازی به مبارزه مسلحانه نباشد.ماندلا زمانی که در سال 1990 میلادی از زندان آزاد شد طی مذاکرات ماراتن گونه توانست راه را برای انتخابات سراسری سال 1994 میلادی باز کند.در جریان این انتخابات کنگره ملی افریقا توانست بیشترین کرسی های مجلس ملی را در اختیار بگیرد. نلسون ماندلا در سال 1994 به عنوان رهبر کنگره ملی افریقا ‘ برای اولین بار به طور کاملا دموکراتیک به عنوان اولین رییس جمهورسیاهپوست آفریقای جنوبی انتخاب شد و تا سال 1999 این سمت را برعهده داشتوی در این سال و بعد از یک دوره ریاست جمهوری، پستی را که می توانست بدلیل محبوبیتش تا آخر عمر در اختیار داشته باشد به صورت داوطلبانه به وارثانش واگذاشت.ماندلا دراین خصوص گفته است که بگذارید که این سنت نیکو در قاره افریقا پایگذاری شود.گفته می شود که در تاریخ آفریقا فقط چند نفر بودند که به صورت دموکراتیک انتخاب شدند و با میل و اراده خود از دفتر ریاست جمهوری بیرون آمدند و ماندلا با این کارش مصمم بود که اولین کسی باشد چه در آفریقای جنوبی و چه در کل قاره افریقا این کار را میکند.رفتار ماندلا در مقام رییس جمهوری و در اوج قدرت و محبوبیت نیز توام با مدارا و همزیستی با دشمنان دیروزش و مخالفان امروزش بود.ماندلا با درک شرایط و گذشتی زیاد و از سرآزادگی ، دکلرک رییس جمهوری پیشین را به عنوان معاون خود برگزید و حتی دادستان سابق این کشور را برکنار نکرد و تلاش کرد تا با فراهم آوردن حداکثر مشارکت و وحدت ، «راه دشوار آزادی» را همچنان طی و در ابعاد جدیدتری تعریف کند.وی به پاس تلاش هایش در راه مبارزه با تبعیض نژادی ‘ بی عدالتی و فقر در سال 1993 میلادی همراه با اف دبلیو دکلرک موفق به کسب جایزه صلح نوبل شد.نلسون ماندلا بدنبال سالها مبارزه و فعالیت سیاسی ، در سال 2004 میلادی از جهان سیاست کناره گرفت.ماندلا حتی بعد از بازنشستگی به عنوان یکی از سخنگویان برجسته صلح و حقوق بشر در دنیا ؛ همواره از منتقدان جدی اقدامات یکجانبه گرایانه و نامشروع دولت های بزرگ از جمله امریکا بوده است.وی در سال 1388 در جریان دریافت جایزه صلیب سرخ در لندن و در برابر مقامات بسیاری از کشورهای جهان با انتقاد از سیاست های تونی بلر و جورج بوش در قبال عراق گفت : قرن 21 که بسیاری امید داشتند قرن پیروزی صلح باشد ، چندان نوید بخش آغاز نشد.وی اضافه کرد: مشاهده اینکه رهبران جوان کشورهای پیشرفته به نحوی عمل می کنند که برخی از شریفانه ترین اقدامات بشری را که مشروعیت تاریخی دارند زیر سوال می برد، مرا به شدت رنج می دهد و نگرانی فوق العاده مرا برای آینده بر می انگیزد. ماندلا گفت: ما خود را ناگزیر دیدیم قویا علیه یکجانبه گرایی در سیاست بین المللی سخن بگوئیم. ما بطور خصوصی و در معرض عام اختلاف عمیق خود با تونی بلر نخست وزیر انگلیس و بوش رییس جمهوری امریکا را اعلام کردیم . اختلافاتی که ما داریم ، بویژه در رابطه با جنگ عراق ، فقط اختلاف سیاسی نیست.وی گفت: در جهانی که چنین نابرابری عظیمی وجود دارد برای همزیستی قاعده مند باید به همکاری جهانی و رهیافت چندجانبه برای مشکلات و چالش ها امید بست. کنوانسیون ژنو و پیامدهای آن بیش از هرقراردادی اهمیت توافق بین المللی را به نمایش می گذارد.*میراث ماندلابه رغم گذشت هیجده سال از سرنگونی رژیم آپارتاید و کسب بسیاری از دستاوردهای مادی و معنوی و انسانی ، جانشیان ماندلا بر این باورند که بخش هایی از آرزوهای وی هنوز تحقق نیافته است. جاکوب زوما رییس جمهوری افریقای جنوبی و رهبر حزب حاکم کنگره ملی افریقا امروز در نامه سرگشاده ای به نلسون ماندلا عنوان کرده که به رغم گذشت سال ها از سقوط رژیم آپارتاید و کسب آزادی سیاسی هنوز آزادی اقتصادی در افریقای جنوبی به منصه ظهور نرسیده است.وی دراین نامه بیان کرده است : ما با غرور به دمکراسی ، صلح و امنیت رسیدیم اما هنوز با چالش هایی چون فقر ، نابرابری و عدم اشتغال مواجه هستیم .وی دراین نامه نوشته است: افریقای جنوبی در زمینه انتقال سیاسی عملکرد خوبی داشته است اما این امر در خصوص دیگر آرزوهای ماندلا در مورد ازادی اقتصادی که در اولین خطابه اش در سال 1994 میلادی بیان داشت؛ صورت نگرفته است.وی با اشاره به سخنانش در کنفرانس اخیر کنگره ملی آفریقا درباره مشکلات اقتصادی گفت که ارزوی ماندلا قابل تحقق است در صورتی که ما بایکدیگر فراتر از مرزهای نژادی ، طبقه و جنست کار کنیم.جاکوب زوما در کنفرانس اخیر کنگره ملی افریقا عنوان کرده بود گرچه آپارتاید سیاسی از بین رفته اما همچنان اپارتاید اقتصادی در افریقای جنوبی ادامه یافته است. اپارتاید اقتصادی اشاره به قدرت ونفوذ گسترده سفید پوستان افریقای جنوبی در صحنه اقتصادی این کشور دارد.وی در این نشست گفت: به رغم گذشت هیجده سال بعد از فروپاشی نظام آپارتاید (تبعیض نژادی) در آفریقای جنوبی، سفید پوستان همچنان کنترل اقتصاد این کشور را در اختیار دارند.به گفته زوما، ساختار اقتصاد آپارتاید در افریقای جنوبی در سطح گسترده ای دست نخورده باقی مانده و به همین دلیل اقتصاد کشور به سوی رشد اقتصادی و توزیع عادلانه بیشتر سیر تکاملی نداشته است.رئیس جمهوری آفریقای جنوبی بیان داشت که این وضع نتیجه مصالحه و سازش هایی است که کنگره ملی آفریقا در آن زمان به رهبری نلسون ماندلا، مجبور شد در مذاکرات با قدرت حاکم سفید پوست وقت بپذیرد.زوما گفت: حزب کنگره ملی آفریقا در آن زمان برای آنکه شرایط برای گذار به دموکراسی در کشور فراهم کند مجبور شد برای منافع ملی برخی امتیازات را به سفید پوستان حاکم بدهد.رهبر حزب حاکم افریقای جنوبی تصریح کرد: در آن زمان دادن این امتیازات به سفیدپوستان به منظور تضمین ثبات و اعتماد اقتصادی که کاملا در دست رهبران سفید پوست قرار داشت ؛ ضروری بود.بگفته وی ؛ کنگره ملی آفریقا از این پس بایستی مالکیت بر بخش های اقتصادی را از حالت تبعیض نژادی در آورده و کنترل بر اقتصاد کشور را دموکراتیک کند و این کار با دادن اختیار و قدرت بیشتر به جامعه آفریقای جنوبی به ویژه به سیاه پوستان میسر است.اما نلسون ماندلا به عنوان پدر بزرگ مردم افریقای جنوبی به نظر می رسد که همچنان تلاش دارد که خودش از این هیاهوهای حزبی و پرمناقشه که ممکن است اکثریت سیاهپوست و اقلیت سقید پوست این کشور را به طور جدی رودروی یکدیگر قرار دهد ؛ دور سازد.البته این رفتار ماندلا مبتنی بر شخصیت ویژه وی و دیدگاه های فرا جنسیتی و فرا نژادی اش است .بدون تردید همین ویژگی ها اخلاقی و رفتاری سبب شده است که وی علاوه بر مردم افریقای جنوبی اعم سیاهپوست و سفید پوست ؛ همچنان مورد احترام جهانیان باشد. یوهانس راو در رییس جمهوری پیشین آلمان درباره شخصیت نلسون ماندلا گفته است: زندگی شما نشان می دهد که یک شخص هم می تواند مسیر تاریخ را به طور قابل متنابهی تحت تاثیر قرار دهد و شما به مردم کشورتان این قدرت را دادید که به طریق صلح امیز بر رژیم نژاد پرستی غلبه کنند.بیست و هفت سال زندان نتوانست شما را درهم بشکند و انسانیت شما را از شما برباید . شما دشمنان آزاردهنده تان را بخشیدید و سنگ بنایی برای یک سیاست واقعیگرا گذاشتید. جنوب افریقا یک نشانه امیدواری برای تمام مردم جهان شده است.بنظر می رسد که امسال نلسون ماندلا رهبر کاریزماتیک افریقای جنوبی همانند چند سال گذشته بدور از هرگونه اجتماع و هیاهویی ، سالگرد تولدش را تنها در کنار خانواده اش سپری خواهد کرد.وی با توجه به تعهدش به آِینده بدون هیچ شکایتی، همه مردم را به انجام یک کار خوب دعوت کرده است.این درخواست ماندلا هم اینک در سراسر آفریقای جنوبی به صورت یک شعار درامده است .مرکز یادبود نلسون ماندلا از مردم آفریقای جنوبی و نیز سایر ملل جهان خواسته است که به مناسبت احترام به 67 سال مبارزه ماندلا ، 67 دقیقه از عمرشان را برای یک کار خوب اختصاص دهند.ماندلا گفته است: من باور دارم ... که همیشه کافی نیست که توسط دیگران بخشیده شویم، گاهی باید یاد بگیریم که خودمان هم خودمان را ببخشیم.