به گزارش حیات، جانبازان ‌انسان هایی که هر کدام تکه ای از بدن خود را در میدان های مین و خمپاره جا گذاشتند و بدون هیچگونه توقع و انتظاری با کوله باری از دلیری و جوان مردی به وطن بازگشتند.انسان هایی که برای سربلندی میهن و آزادی ملت،خانه و کاشانه خود را رها کردند و مردانه برای آزادی کشور از چنگال دشمن بعثی، عاشقانه و خالصانه جنگیدند.برخی از آنان مدت طولانی را در اسارت به سر بردند و بعضی دیگر با تکیه بر عصا و اقامت دائمی بر روی صندلی های چرخدار، بازهم تمایل دارند تا بار دیگر از کشور دفاع کنند.این در حالی است که تعدادی از این مردان شجاع و مقاوم جبهه های حق علیه باطل، سردردهای شدید و خس خس سینه که ناشی از تنفس گازهای شیمیایی است را به عنوان یادگاری های جنگ به همراه خود آورده اند.آنان گمنام تر از روزهای خون و آتش در پیچ و تاب درد‌هایشان بی رمق‌تر از همیشه صبوری می‌کنند.بیشتر وقت ها برای یک صحبت کوتاه باید هر چند دقیقه نفسی تازه کنند، لبهایشان خشک می‌شود، سرفه مکرر و خس خس سینه پی در پی، کلامشان را قطع می‌کند.اما آنان همچنان صبور و بدون اعتراض،‌ درد را با یک لبخند تحمل می کنند تا هیچ یک از اطرافیانشان ناراحت نشوند.آری،این روایت تعدادی از بازماندگان گردان شهادت است، انسان هایی که شهادت و پرواز به سوی ابدیت نصیبشان نشد زنده ماندند تا جای پای رفقای خود بگذارند و از دلاومردی های این سبکبالان برای نسل جوان سخن بگویند.چه حیف است تا زمانی که این قهرمانان وطن زنده هستند و نفس می کشند از برکت وجودشان استفاده نکرد.ماسک روی صورت، سرفه و خس خس سینه مشخصه جانبازان شیمیایی است که با کمترین توجه می‌توان به عارضه گازهای شیمیایی که سالیان سال در سینه و دیگر اندام این جانبازان خانه کرده پی برد.هر کدامشان بر اثر عارضه گازهای شیمیایی دچار علائم و عوارض شدیدی همچون تنگی نفس، اشک ریزش از چشمان، سردرد، استخوان درد و دردهای بی شمار دیگرند. در سکوت بی صدای جانبازان شیمیایی این دردها غوغایی از سخن دارند.تعدادی از این جانبازان سرافراز میهن اسلامی ساکن آسایشگاه های شده اند تا با آرامش کامل و بدور از هیاهو روند درمان را ادامه دهند.هموطنی می گفت نسل جوان باید بداند که اگر امروز در آسایش و آرامش بر روی نیمکت ها مدرسه می نشیند مرهون از خودگذشتگی های جانبازانی است که پرهای پروازشان را برای برافراشتن پرچم ایران اسلامی به چشم باد سپردند.چهارم تیرماه مصادف با سالروز ولادت حضرت ابوالفضل عباس (ع) و روز جانباز نامگذاری شده است.