به گزارش گروه ورزشی حیات؛ پرسپولیس یحیی جسارت دوران برانکو و کالدرون را ندارد. چه در روزگاری که هر هفته از کمبود بازیکن و مهاجم در نشست های خبری می گفت و حتی علی پروین را وادار کرد تا در اظهارنظری تاریخی مدعی شود : "یحیی همیشه در تلویزیون می‌نالد" و چه این فصل که تیمی پُر از ستاره را در اختیار دارد و در هر پست دو یا 3 بازیکن آماده و سرحال را در اختیار دارد. در تایید این موضوع همین قدر کافی است تا در بازی های بزرگ واکنش پرسپولیس را پس از زدن گل اول ببنیم. عقب کشیدن همه جانبه، تعویض های دفاعی با به میدان فرستادن مدافع و هافبک دفاعی و حتی زیر توپ زدن برای رهایی از فشار حریف. تدبیری که باعث شد تا سرخ های تهرانی بسیاری از بازی های بزرگ را از دست بدهند. چه در فینال لیگ قهرمانان که ابتدا توسط مهدی عبدی به گل رسیدند و آن قدر عقب نشستند تا روی اشتباهات خود دو گل دریافت کنند و چه در بازی های داخلی مقابل استقلال و بقیه تیم ها. آن هم در شرایطی که عقب‌نشینی پس از گلزنی، یک اشکال بزرگ محسوب می شود و پرسپولیس بارها از این تاکتیک صدمه دیده است.

این اتفاق در بازی دیشب مقابل مس رفسنجان نیز رخ داد و پرسپولیس درحالی که یک بازیکن بیشتر از حریف داشت آن قدر عقب نشست و دیر تعویض کرد تا مس رفسنجان با حملات جسورانه خود روی دروازه پرسپولیس، نفس را در سینه هوادارانش حبس کند. اتفاقی که در بازی رفت نیز رخ داد و تعویض های دقایق پایانی پرسپولیس کامل تدافعی بود.

به هر روی یحیی گل محمدی مقابل مس باز هم با میدان فرستادن بازیکنان تدافعی چون فرشاد فرجی و سینا اسدبیگی به جای بازیکنان هجومی چون سروش رفیعی و محمد عمری نشان داد در بازی با یک تیم ده نفره نیز همچنان جانب احتیاط را می گیرد تا زدن گلهای بیشتر و بالا بردن تفاضل گل تیم نسبت به بقیه مدعیان.