مادران شهدا، بهترین نماد صبر، ایثار، گذشت و الگوهای صبر برای افراد جامعه محسوب میشوند. آنها با تقدیم فرزندان خود اجازه ندادند تا دشمنان از موقعیتهای موجود به نفع خود استفاده کنند. فاطمه زرندی مادر شهیدان فرهنگ و فریدون محمدی است که در ادامه گفتوگوی خبرنگار حیات با این مادر نمونه و صبور را میخوانید:
ابتدا خودتان را معرفی بفرمایید؟
فاطمه زرندی مادر شهیدان فرهنگ و فریدون محمدی اهل تهران هستم.
شهید فرهنگ متولد چه سالی بود و تا چه مقطعی تحصیل کرد؟
پسرم هفدهم دی ماه سال 46 در تهران به دنیا آمد و فرزند دوم خانواده بود، فرهنگ در رشته اقتصاد تا مقطع دیپلم تحصیل کرد.
این شهید والا مقام در دوران دفاع مقدس به چه فعالیتهایی مشغول بود؟
فرهنگ در بسیج محل بسیار فعال بود و در تمام برنامههای بسیج شرکت میکرد. سالی که به جبهه اعزام شد را دقیق به یاد ندارم اما تقریبا هفت سال مرتب به جبهه میرفت. پسرم در بیشتر عملیاتها از جمله عملیات کربلای 1 تا 5 شرکت داشته. او در جبهه مسئولیت تخریب میدانهای مین و شناسایی قبل از عملیات را به عهده داشته است.
از شخصیت و ویژگیهای بارز شهید فرهنگ بفرمایید؟
او بسیار مهربان، ولایتمدار،بااخلاص و با ایمان بود. هیچوقت به من و پدرش بیاحترامی نمیکرد و با اطرافیان خود با مهربانی رفتار میکرد. همیشه نمازش را اول وقت میخواند و به افراد نیازمند کمک میکرد. پسرم علاقه زیادی به شهدا و اهل بیت(ع) داشت و با این که سن خیلی کمی داشت عاشق شهادت و جبهه بود.
شهید فریدون فرزند چندم خانواده بود و تا چه مقطعی تحصیل کرد؟
فریدون پسر سوم خانواده بود و 24مهرماه سال 1348 در تهران به دنیا آمد. او در حال تحصیل دوره راهنمایی بود که به علت رفتن به جبهه نتوانست ادامه تحصیل دهد.
این شهید والامقام چه سالی به جبهه اعزام شد و در چه عملیاتهایی شرکت کرد؟
پسرم اوایل تابستان سال 65 به جبهه اعزام شد و در عملیاتهای چهار و پنج حضور داشت. آنطور که دوستانش برایم تعریف میکردند در جبهه بیسیمچی بوده است.
خاطرهای از شهید فریدون بفرمایید؟
پسرم آرزو داشت که به جبهه برود و در راه انقلاب و اسلام به شهادت برسد. فریدون و فرهنگ هر موقع از جبهه میآمدند از رشادتهای همرزمان و دوستان خود تعریف میکردند. از حال و هوای جبهه و روحیه جهادی و معنوی دوستانشان میگفتند که چقدر با دل و جان برای آنکه ذرهای از خاک سرزمینشان را دشمن نگیرد با دل و جان دفاع میکردند. آخرین دیدار فرهنگ و فریدون در عملیات کربلای 5 بود که به طور اتفاقی در پادگان دوکوهه همدیگر را ملاقات کردند.
با جبهه رفتن این دو شهید عزیز مخالفتی نکردید؟
من و پدرشان هیچ مخالفتی با جبهه رفتن آنها نمیکردیم، بلکه هر موقع موضوع جبهه رفتنشان پیش میآمد آنها را تشویق میکردیم.
زمانی که دلتنگ آنها میشوید چگونه خود را تسکین میدهید؟
ندیدن پسرانم خیلی برایم سخت و غمانگیز بود دلتنگی آنها همیشه همراه من است و الان که 36 سال از شهادتشان گذشته حس دلتنگیام بیشتر شده. همیشه در خانه با عکسشان صحبت و درد و دل میکنم و برایشان قرآن میخوانم. از خداوند ممنونم که صبری به من داده که بتوانم نبود پسرانم را تحمل کنم و احساس آرامش من به دلیل این است که آنها در راه دین و دفاع از کشور به شهادت رسیدند.
چگونه از شهادت این دو شهید عزیز مطلع شدید و چه سالی به شهادت رسیدند؟
آخرین باری که فرهنگ به خانه آمد از ناحیه پشت ران دو پا مجروح شده بود و با همان حال به جبهه برگشت ودیگر به خانه نیامد، او سال 65 در عملیات کربلای پنج به شهادت رسید. فریدون هم پاییز سال 65 در عملیات کربلای پنج به شهادت رسید. فریدون ابتدا مجروح و به بیمارستانی در مشهد منتقل میشود که بلافاصله مورد عمل جراحی قرار میگیرد و سه روز در کما بوده و بعد به شهادت میرسد که بعد از شهادتش ما مطلع شدیم و در 5 بهمن ماه سال 65 در گلزار بهشت زهرا قطعه 29 به خاک سپرده شد. اما پیکر فرهنگ تا هشت سال مفقود الاثر بود و بعد از هشت سال به میهن بازگشت. مسئولین بنیاد شهید در آن زمان گفتند که شهادتش قبل از فریدون بوده است.
اگر صحبتی و ناگفتهای دارید بفرمایید؟
دوران هشت ساله دفاع مقدس آزمونی بزرگ برای مردم مسلمان ایران بود، آزمونی که به مدد رهبری شایسته با سربلندی و افتخار پشت سر گذاشته شد. اما با پایان جنگ تحمیلی مردم ما آزمونی دشوارتر را تجربه میکنند، آزمونی که یک سوی آن دنیا با همه مظاهر فریبنده آن و سوی دیگر آن دستاوردهای ارزشمند انقلاب اسلامی و سالهای خون و آتش است. ما باید به توصیهها و حرفهای شهدا گوش دهیم و سعی کنیم راه آنان را ادامه دهیم و دیگران را نیز به انجام و اطاعت از حرفهای آنان و البته ادامه دادن راه آنان توصیه کنیم و همین که به وصیتشان عمل و خونشان را پایمال نکنیم میتوانیم از آنها قدردانی کنیم. شهدا همواره از ولایت حمایت و پشت سر رهبری و امام جامعه حرکت کردند و ما هم باید پشت سر ولایت حرکت کنیم و اگر غیر از این باشد، دچار بزرگترین خطر و انحراف خواهیم شد.
محمد حسنی
انتهای پیام/