"شاه میخواهد انتقام خود را از ملت بی دفاع بگیرد، و با صحنه سازی‌های مبتذل، ملت بیدفاع را به مسلسل ببندد و نفس‌ها را به خیال باطل خودش در سینه خفه گرداند ولی دیگر دیر شده است و ملت مظلوم و بیدار ایران آگاه گردیدهاند." بخشی از پیام امام خمینی پس از واقعه 17 شهریور 57
پس از برگزاری نماز تاریخی عید فطر سال 57 به امامت شهیدحجت الاسلام دکتر مفتح در تپه های قیطریه، هفدهم شهریور را می توان به عنوان نقطه عطفی در مبارزات مردم در شکل گیری هسته اصلی تظاهرات مردم علیه نظام ستم شاهی مورد توجه قرار داد، زمانی که ملت ایران کندوی اختناق، را پاره کرد و سرود آزادگی سرداد.
واقعه هفدهم شهریور سرآغاز شکل گیری هسته های اولیه تظاهرات خیابانی علیه سلطنت پهلوی بود. روزی که تن ها به سنگر مقاومت بدل شد و تیرها قلب ها را نشانه گرفت. در این روز، میدان ژاله، فرش قرمز پیکر های بی جانی شد که سند اضمحلال حکومت پهلوی را با دست های خونی خود مهر کردند.
در این روز، مردم از میدان شهدا مسیر شهادت را برگزیدند و پایه های اریکه سلطنت را سست کردند و با مشت های گره کرده همچون پرستوهای رها در آسمان پایتخت به پرواز در آمدند و فریاد استقلال طلبی و آزادی خواهی خود را به آزادگی پیوند دادند. تک تیرانداز های گارد شاهنشاهی از بالای ساختمان های بلند مشرف به میدان ژاله، دل های مخلص جوانانی را هدف گلوله خشم و کینه قرار داد تا جزیره ثبات کارتر به گورستان آرزوهای شاه بدل شود.
در این روز، جوانانی را می دیدی که در میان غبار آتش و دود و صدای گلوله، با شجاعت، پیکر های بی جان شهدا را برای شناسایی و تدفین به مساجد منتقل می کردند و مصدومین را به بیمارستان ها می رساندند تا از چنگ کفتار های ساواک در امان بمانند، چرا که شکنجه گران کمیته مشترک، از روز های قبل دندان های خود را برای چنین لحظاتی تیز کرده و تازیانه ها و کابل های خود را آماده کرده بودند تا همچون نیش افعی بر جان و تن انقلابیون فرود بیاورند.
هفدهم شهریور 57 تولد دوباره ملت ایران بود که سرود آزادگی سر داد و از کندوی محرومیت، اختناق و سرخوردگی بیرون جست و جامه انفعال از تن درید و کفن شجاعت پوشید تا ظالمان را به محصوران ابدی ندامتگاه تاریخ بدل کند.
با ورق زدن تقویم انقلاب و برگ های تاریخ ایران می توان گفت که در روز هفدهم شهریور، سرآغاز فجر انقلاب اسلامی در آسمان ابری و استبداد زده ایران بود. مردم بذرهای رشادت و ایثار را با همبستگی در قلب های خود کاشتند و به هدفشان در دستیابی به استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) رسیدند .
انتهای متن
