دستهایی که به امید شفاعت بالا می روند

هوا ابری یا آفتابی، سرد یا گرم فرقی نمی کند، هشتم محرم که می شود عاشقان امام حسین(ع) با جامه هایی سیاه رنگ به حسینیه اعظم زنجان می آیند تا بار دیگر از صاحب این روز شفاعت بخواهند.
به
گزارش حیات، شهر و استان زنجان در روزهای عزای سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله
الحسین (ع) حال و هوای خاصی دارد؛ سوگواران حسینی، بیرقها و کتیبههای سرخ و سیاه
را در خیابانها، کوچهها، مساجد، تکایا و حسینیهها به نشان حزن و ماتم به اهتزاز
در میآورند و با رخت عزا به سوگ مصائب کربلا مینشینند. عشق و ارادت زنجانیها به
ائمه اطهار علیهم السلام در عزاداریها از گذشتههای دور همچنان به سبک و سیاق سنتی
به یادگار مانده است. آنان با فرا رسیدن ماه محرم، بیرقهای عزای امام حسین (ع) را
به دست میگیرند و در دستههای سینه زنی و زنجیرزنی، عشق و ارادت خود را به آن حضرت
نشان میدهند.گویی
همه عهد و پیمانی دیرینه با امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) در روز هشتم محرم دارند،
همه می آیند گویی خانه ها در عصر روز هشتم محرم از وجود هرسکنه ای خالی می شود.همه
می آیند چون بر عهد و پیمانشان با اباعبدالله الحسین(ع) ثابت و استوار هستند، پدران
در حالی که کودکانی که در بغل دارند را به آغوش همسران خود می سپارند به جمع عزاداران
و سینه زنان می پیوند.
شور
و شوق عجیبی در این روز در زنجان حاکم است، خیابان ها در این روز مملو از زائرانی است
که از گوشه و کنار کشور به استان زنجان آمده اند، هر کس به نیتی، یکی به امید شفاعت
و شفای بیمارش، یکی نذری دارد و به جهت برآورده شدن حاجتش در جمع سینه زنان حاضر است
و دیگری برای اشک ریختن برای امام حسین(ع) و مظلومیتش.
هشتم
محرم در زنجان دسته بزرگ عزاداران امام حسین(ع) و ابوالفضل العباس بعد از اقامه نماز
ظهر و عصر از محل حسینیه اعظم زنجان به طرف امامزاده سیدابراهیم (ع) به حرکت در می
آید.
این
روز را روز حضرت ابوالفضل العباس نامیده اند، چرا که مردم استان زنجان در کنار عشق
به سالار شهیدان ارادات ویژه ای به حضرت ابوالفضل(ع) دارند.
این
حرکت و حماسه بزرگ حماسی سالیان سال است که در استان زنجان اجرا می شود و از این روز
استان زنجان پایتخت شور و شعور حسینی نام گرفته است.