کد خبر 151762
۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۱۶:۰۲

گفتگو با مریم شبان پور، خواهر شهید:

ناگفته هایی از پدر شهید محمودرضا شبان‌پور؛ چوپان خوش صدای شهرضایی / «آواز پدر نوای دلتنگی اوست»

ناگفته هایی از پدر شهید محمودرضا شبان‌پور؛ چوپان خوش صدای شهرضایی / «آواز پدر نوای دلتنگی اوست»

 

در هفته های اخیر کلیپ آواز خواندن پیرمرد باصفای چوپان شهرضایی و پدر شهید در فضای مجازی دست به دست شد.  صدایی که  تحسین بسیاری از مردم و اهالی موسیقی را برانگیخت. همایون شجریان خواننده نام آشنای موسیقی سنتی ایرانی  این ویدیو را با عنوان بهترین صدا در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد. مشهدی حسین علی شعبانی با صدای زیبا، دلنشین و حزن انگیزش در فضای مجازی شناخته شد اما کمتر کسی می دانست او در پدر شهید «محمود رضا شبان پور» است و در بیایان های شهرضا  به یاد فرزند شهیدش می خواند.به این بهانه  گفتگویی با مریم شبان پور فرزند مشهدی حسینعلی شبان پور و خواهر شهید داشته ایم که در ادامه از نظرتان می گذرد.

چوپانی شغل پدری و صدای زیبا در خانواده ما موروثی است

 پدرم حسینعلی شبان پور متولد 1319 در شهرضای اصفهان و به مشهدی «ایرج» معروف است. چوپانی و دامداری شغل پدری ما بوده و به همین خاطر نام خانوادگی ما هم «شبان پور» است.  پدر در کودکی مدرسه رفته و با سواد است. صدای خوش و صوت زیبا هم در خانواده ما موروثی است.  موسیقی سنتی و آواز اصیل ایرانی را بسیار دوست دارد، سازها را می شناسد و از جوانی در تنهایی هایش در صحرا آواز می خوانده است.

 

آواز پدر در بیابان ها نوای دلتنگی اوست

 ما 5 خواهر و برادریم، سه خواهر و دو برادر. مادرمان هم قالیباف بود. برادر بزرگ مان  شهید «محمود رضا» متولد 1346 بود و از کودکی همراه و کمک کار پدر بود و در خدمت او بود. درسش را تا دوره متوسطه خواند. ورزشکار و کشتی گیر بود 21 ساله بود که به خدمت سربازی رفت در سال 1367 در منطقه فاو به شهادت رسید.  پدر بعد از شهادت برادرم در بیابان تنها شدند و آواز مونس شان شد. آواز پدر در بیابان های شهرضا نوای دلتنگی او برای برادرم است.

آشنایی با دستگاه ها و گوشه های موسیقی سنتی ایرانی

او شیفته آواز استاد شجریان است. و بعد از تشویق صدایش توسط همایون، فرزند استاد خیلی خوشحال شد.  او صبح تا عصر در صحرا در تنهایی می خواند. آوازها را شب در اتاق خودشان تمرین می کند و صدای اساتید گوش می کند و اشکالاتش  را  بر طرف میکند وقتی ایشان فوت کردند بسیار گریست. پدرم دیوان حافظ را بر هستند. دستگاه های موسیقی را می شناسند، تصانیف و دفاتر موسیقی می شناسد. ما نوارهای استاد شجریان را برایش می خریدیم و در تنهایی های خودشان و به یاد محمود می خواند.

صدایی که شنیده شد

پدر از دوران جوانی و با عشق به اهل بیت در مراسم عاشورا و تاسوعای حسینی  درهیات ها نوحه  هم می خواند و هر روز در شهر شناخته تر می شد.  فیلم ساز مشهدی ؛ طیب نجفیان  یک مستند به نام «بی همگان» درباره یک روز زندگی پدرم را به تصویر کشید که همین باعث شهرت بیشترش شد. حالا از طرف رسانه های شهرخودمان می آیند و از ایشان فیلم می گیرند و گزارش می نویسند. باید تاکید کنم آنچه در فضای مجازی شنیدید صدای واقعی پدر است. بعد از انتشار  صدای شان در  فضای مجازی قرار است به ایشان جایزه گلستان بدهند و این دیده شدن حال پدر را هم بهتر کرده است.

انتهای گزارش

 

 

برچسب‌ها