به گزارش حیات به نقل از دانا، بازار بلیت هواپیما در آبان ۱۴۰۴ با جهش بیسابقهای روبهرو شده است. بر اساس جدول رسمی نرخهای داخلی در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۴، قیمت پایه بلیت رفتوبرگشت تهران-مشهد ۳,۵۹۱,۰۰۰ ریال (حدود ۳.۶ میلیون تومان) بوده، اما تنها دو ماه بعد، در ۱۱ آبان، میانگین قیمت واقعی این مسیر به ۳.۵ میلیون تومان کاهش ظاهری داشت و یک روز بعد، در ۱۲ آبان، به ۵.۸ میلیون تومان جهش کرد — یعنی افزایش ۶۰ درصدی در ۲۴ ساعت!
مسیرهای پرتردد؛ از ۴.۷ میلیون تا ۸.۷ میلیون تومان در یک روز
مسیر تهران-مشهد که پرترددترین خط داخلی است، در یکشنبه ۱۱ آبان با میانگین ۳.۵ میلیون تومان عرضه شد، اما روز دوشنبه ۱۲ آبان به ۳.۹ تا ۴.۷ میلیون تومان رسید. در سهشنبه ۱۳ آبان (سالروز شهادت حضرت زهرا (س))، قیمت بلیت این مسیر از ۴.۵ میلیون تومان شروع شد و در برخی پروازها تا ۸.۷ میلیون تومان هم رسید — یعنی بیش از ۸ برابر سقف قانونی!
مسیرهای دیگر نیز وضعیت مشابهی دارند:
- تهران-بندرعباس، کرمان، زاهدان: ۵,۶۹۴,۰۰۰ ریال (۵.۷ میلیون تومان)
- تهران-شیراز: ۵,۱۴۰,۰۰۰ ریال (۵.۱ میلیون تومان)
- تهران-اصفهان، تبریز، یزد، ارومیه، ساری، رشت: ۴,۳۶۵,۰۰۰ ریال (۴.۴ میلیون تومان)
همه این قیمتها شامل مالیات بر ارزش افزوده (VAT)، هزینههای ثابت LP (۷۰ هزار تومان)، IS (۱۵۰ هزار تومان) و RU و Surcharge (۲۵۰ هزار تومان) هستند که در همه مسیرها یکسان اعمال میشود.

سقف قانونی ۱.۱۹ میلیون؛ واقعیت بازار ۸.۷ میلیون!
مقصود اسعدی سامانی، دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی، تأکید کرده: «سقف قیمت بلیت تهران-مشهد برای اتباع ایرانی یک میلیون و ۱۹ هزار تومان است و هیچ شرکتی حق فروش بالاتر ندارد.» اما بررسی بازار نشان میدهد هیچ بلیتی با این قیمت وجود ندارد. حتی در روزهای عادی، ارزانترین بلیت تهران-مشهد ۳.۴ میلیون تومان است و در ایام پیک به ۸.۷ میلیون تومان میرسد.
اسعدی سامانی همچنین شایعه اختصاص ۵۰ درصد سهمیه بلیت به اتباع خارجی را رد کرد و گفت: «هیچ شرکتی سهمیهای برای خارجیها ندارد و بلیتها بر اساس عرضه و تقاضا فروخته میشود.» اما کارشناسان میگویند دلار ۱۰۰ هزار تومانی و آزادسازی قیمت، عملاً بلیت را به کالایی لوکس تبدیل کرده است.
دلار ۱۰۰ هزار تومانی؛ قاتل قدرت خرید مسافر
قیمت بلیت هواپیما مستقیماً به نرخ ارز وابسته است. وقتی دلار از ۶۰ هزار تومان به بالای ۱۰۰ هزار تومان میرسد، هزینههای عملیاتی شرکتها (سوخت، قطعات، لیزینگ هواپیما) چند برابر میشود. اما چرا این افزایش هزینه باید ۱۰۰ درصد روی دوش مسافر بیفتد؟
کارشناسان اقتصادی میگویند:«در شرایطی که حداقل دستمزد ماهانه ۱۲ میلیون تومان است، پرداخت ۸ میلیون تومان برای یک بلیت رفتوبرگشت، یعنی ۶۷ درصد درآمد ماهانه یک کارگر، کاملاً غیرمنطقی است. این یعنی سفر هوایی از سبد مصرف ۹۰ درصد خانوارها حذف شده است.»
آزادسازی قیمت = انحصار برای ثروتمندان
دولت در سالهای اخیر با استدلال «جبران ضرر شرکتهای هواپیمایی»، قیمت بلیت را آزاد کرده است. اما نتیجه چه بوده؟
- سفر هوایی برای دهکهای پایین غیرممکن شده
- شرکتهای هواپیمایی همچنان زیانده هستند (چون ناوگان فرسوده و هزینهها بالاست)
- دلالان و سایتهای فروش بلیت، سودهای کلان میبرند
در واقع، آزادسازی قیمت نهتنها مشکلات صنعت را حل نکرد، بلکه فشار را از شرکتها به مردم منتقل کرد.
راهحلهای پیشنهادی کارشناسان
کارشناسان اقتصادی پیشنهاد میدهند:
- بازگشت به قیمتگذاری دستوری با سقف مشخص
- اختصاص یارانه سوخت به شرکتهایی که بلیت را با نرخ مصوب میفروشند
- توسعه ناوگان با خرید هواپیمای نو یا لیزینگ ارزان
- ممنوعیت فروش بلیت بالای سقف قانونی در سایتها و آژانسها
- ایجاد سامانه شفاف فروش بلیت با نظارت سازمان هواپیمایی
سفر هوایی؛ از حق عمومی به کالای لوکس
در آبان ۱۴۰۴، سفر هوایی دیگر یک خدمت عمومی نیست، بلکه یک کالای لوکس شده است. خانوادهای که میخواهد به مشهد سفر کند، باید برای ۴ نفر حداقل ۲۰ میلیون تومان (فقط بلیت) کنار بگذارد — معادل دو ماه حقوق یک کارمند متوسط.
این وضعیت در حالی است که راهآهن و اتوبوس هم با افزایش قیمت و کمبود ظرفیت مواجه هستند. نتیجه؟ محرومیت میلیونها نفر از سفرهای ضروری.
جدول مقایسه قیمت بلیت تهران-مشهد (آبان ۱۴۰۴)

سفر هوایی در کام تورم
به گزارش راه دانا؛ تا زمانی که دلار کنترل نشود، ناوگان نوسازی نشود و نظارت بر قیمت بلیت وجود نداشته باشد، سفر هوایی برای اکثریت مردم یک رویای دستنیافتنی باقی خواهد ماند. دولت به جای آزادسازی بیقیدوشرط، باید حمایت واقعی از صنعت و حفظ حقوق مسافر را در اولویت قرار دهد.
انتهای پیام/
نظر شما