به گزارش خبرنگار اجتماعی حیات؛ علیرضا کاظمی، به‌عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت چهاردهم به مجلس شورای اسلامی معرفی شده است. او در شهریور ۱۴۰۰ پس از استعفای محسن حاجی‌میرزایی به عنوان متصدی و سرپرست این وزارتخانه در دولت سیزدهم منصوب شد و تا زمان انتخاب وزیر جدید، این سمت را بر عهده داشت. علیرضا کاظمی پیش از این نیز در مناصب مختلف در حوزه آموزش و پرورش فعالیت داشته و تجربه مدیریتی در این زمینه دارد.
این در حالی است که وزارتخانه آموزش‌وپرورش در طول ۴۶ سال گذشته، ۲۴ وزیر برروی صندلی آن نشسته‌اند، یعنی به‌طور میانگین سالی دو وزیر!.
این اتفاق از یکسو، روی برنامه‌ریزی جهت آموزش و پرورش صحیح دانش‌آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی تاثیر منفی گذاشته و از سوی دیگری بسیاری از مطالبات فرهنگیان هنوز پابرجاست زیرا وزرا فرصت لازم برای اجرای برنامه‌های خود را نداشته‌اند.
در جدول زیر، اسامی وزرای آموزش و پرورش در دوره‌های مختلف ریاست جمهوری را مشاهده می‌کنید:
مشکلات نهاد آموزشی در انتظار نگاه جدید وزیر
محمدرضا نیک‌نژاد، کارشناس حوزه آموزشی و عضو کانون صنفی معلمان به خبرنگار حیات؛ گفت: در طی سه دهه اخیر، اصلی‌ترین مطالبه از وزرا و وزارتخانه آموزش و پرورش، مباحث معیشتی و رتبه‌بندی معلمان است.
وی در ادامه به مشکلات دیگر معلمان اشاره کرد و افزود: بر کسی پوشیده نیست که جایگاه آموزش در کشور افت داشته و گریز و دلزدگی دانش آموزان از آموزش افزایش داشته است و این موضوع به معلمان فشار مضاعف می‌آورد. همین امر باعث شده که معلم با خیل عظیمی از دانش آموزان بی‌انگیزه کار روبه رو باشد که وظیفه معلم را به «مبصری» تنزل می‌دهد.
این کارشناس آموزشی از دیگر مشکلات معلمان در حوزه آموزشی را مربوط به نهادهای خارج از مدرسه مثل کتاب‌های کمک درسی، موسسات کنکور اشاره کرد و گفت: نفوذ این نهادها در نظام آموزش و پرورش افزایش پیدا کرده و باعث شده آموزشی که ماهیت آن باید شاد آور باشد تا به وسیله آن به معلم و دانش آموز انگیزه تحصیل و یادگیری بدهد، این نشاط را کاهش داده و خود این موضوع از دلایل دلزدگی از مدارس است.
نظر شما