به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، چهاردهم مرداد ۱۳۶۲ روز اجرای مرحله دوم عملیات «والفجر ۲» در محور ارتفاعات «گردمند» تا تنگه «دربند» است که به تصرف کامل بخشی از جاده مهم و راهبردی «پیرانشهر- رواندوز» منجر شد.
جبهه شمال غرب: «تنگه احد انقلاب»
فرماندهان سپاه با درک وضعیت موجود و تأثیرات ناکامی در عملیات‌های گذشته و عدم فتح والفجر مقدماتی و والفجر ۱ به دنبال راه‌حل مناسبی جهت خارج‌شدن از بن‌بست پیش‌آمده در جنگ بودند. به همین منظور، حدود ۳ ماه ادامه‌ی عملیات‌های زنجیره‌ای والفجر متوقف شد تا تدابیر جدیدی برای ادامه‌ی جنگ اتخاذ شود. اولین تغییر در تدبیر نیروهای مسلح ایران، صرف نظر کردن از تعقیب هدف‌های استراتژیکی حیاتی در غرب خوزستان و جنوب شرقی عراق شامل شهرهای بصره، عماره، مندلی و علی غربی و بسنده‌کردن به تعقیب هدف‌های تاکتیکی در مناطق عملیاتی دیگر غیر از جنوب شرق عراق بود. بر اساس این تغییر، شمالی‌ترین نقطه در صحنه‌ی کلی جنگ انتخاب شد وآن منطقه‌ی غرب پیرانشهر در آذربایجان غربی بود. در واقع جبهه‌ی شمال غربی کشور به لحاظ اهمیت در حکم تنگه‌ی احد انقلاب بود.
حساسیت و اهمیت منطقه جدید عملیاتی
در هر حال انتخاب منطقه‌ی عملیاتی جدید به لحاظ موقعیت جغرافیایی، متفاوت با منطقه‌ی جنوب و دشت‌های باز خوزستان و جنوب شرق عراق بود. بنابراین لازم بود عملیات در کوهستان‌های صعب‌العبور اجرا شود که لازمه‌ی آن ایجاد تغییر در روش هدایت عملیات نظامی جدید و فراهم‌کردن تجهیزات متناسب با شرایط کوهستان بود. منطقه‌ی عملیاتی پیرانشهر از ویژگی‌های خاصی برای دو کشور برخوردار بود. صعب‌العبوربودن منطقه، ناآرام بودن افراد محلی در این منطقه و کم اهمیت بودن منطقه به لحاظ تاکتیکی و استراتژیکی در صحنه‌ی جنگ سبب شده بود تا قبل از اجرای عملیات والفجر ۲ این منطقه غیرفعال باقی بماند و عملاً نبرد مهمی، به جز چند نبرد محدود، در آن صورت نگرفته باشد. بنابراین عملیات والفجر ۲ اولین نبردی بود که در این قسمت از صحنه‌ی کلی جنگ بین ایران و عراق به مرحله‌ی اجرا درآمد.
شرح عملیات
دومین مرحله از عملیات، در نخستین ساعات بامداد ۱۴/۵/۶۲ با رمز مقدس«یاالله، یاالله، یاالله» آغاز می‌شود که با هجوم بی‌امان رزمندگان، ارتفاعات «گردمند» در فاصله ۱۹کیلومتری مرز و۱۴ کیلومتری پادگان حاج عمران آزاد و به نام «حمزه سیدالشهدا» نامگذاری می‌شود. رزمندگان، از این ارتفاعات بر تنگه دربند در منطقه چومان مصطفی مسلط و مشرف می‌شوند و با تسلط بر این ارتفاعات مهم، جاده رواندوز در یک قدمی سقوط قرار می‌گیرد. با ادامه عملیات پیروزمندانه والفجر ۲ در این منطقه، دشمن متجاوز، ضربات و تلفات سنگینی را متحمل می‌شود. در این عملیات ارتفاعات اطراف ارتفاع سیدالشهداء آزاد و به اسم «شهید صدر» نامگذاری می‌شود.
عقابان تیزپرواز نیروی هوایی و دلیرمردان هوانیروز در کنار برادران سپاهی
در آزادسازی این مناطق، نیروی هوایی و هوانیروز با سرکوب دشمن، توانمندی و قابلیت بالای خود را به نمایش می‌گذارند و با تمام قوا رزمندگان را پشتبانی و حمایت می‌کنند.
پس از دو هفته نبرد سنگین و با وجود پاتک‌های مکرر ارتش عراق برای بازپس‌گیری مناطق از دست داده، پیروزی قطعی رزمندگان اسلام محرز می‌شود و در پایان، بخشی از جاده مهم و استراتژیک «پیرانشهر – رواندوز» هم به تصرف کامل نیروهای ایرانی درمی‌آید.
«والفجر ۲»: پایانی بر شرارت شیاطین مستقر در کردستان
مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین روز در عملیات والفجر ۲، روز ۱۳ مرداد ۱۳۶۲ بود. در این روز نیروهای تیپ سیدالشهدا (ع) یکی از خونین‌ترین مراحل عملیات والفجر ۲ را رقم زدند. در این روز، نیروهای رزمنده ایران تا حد شهادت تلاش کردند تا تپه‌ی ۲۵۱۹ را که اهمیت استراتژیک زیادی داشت از دشمن باز پس گرفته و قسمت ارتفاعات شرقی آن را در کنترل خود بگیرند.
به گفته‌ی بسیاری از تحلیلگران داخلی و خارجی، این عملیات، نقطه پایانی بر مقاومت کردهای ضد دولتی در ایران بود و مهم‌تر این‌که این عملیات به ایران امکان داد تا از کردهای مخالف صدام استفاده‌ی بسیار بهتری کرده و به مناطق تحت اشغال آن‌ها حمله کند.
رضایت حضرت امام (ره) از نتیجه عملیات
سردار حسین علایی از فرماندهان نیروی دریایی سپاه در دوران دفاع مقدس، با اشاره به رضایتمندی امام خمینی(ره) از انجام عملیات موفقیت آمیز والفجر ۲ بیان می‌کند که با این عملیات، ابتکار عمل در جبهه‌ها به دست نیروهای نظامی ایران افتاد و مسئولان کشور به تداوم عملیات‌های نظامی امیدوار شدند. اگرچه موفقیت ایران در این عملیات موجب تسلیح و تجهیز بیشتر عراق و واگذاری اعتبارات خارجی به آن کشور شد.
دستاوردهای سیاسی- روانی داخلی و بین‌المللی عملیات
این عملیات نشان داد که نیروهای اشغالگر عراق در هیچ نقطه ای از سرزمینهای اشغال شده ایران، مصون از حمله قوای ایرانی نیستند. در میان بهت وناباوری دوست ودشمن، رزمندگان اسلام، جبهه ای بسیار مهم را در غرب علیه دشمن گشودند و با تهاجم گسترده با شرایط مکانی دشوار، تا عمق خاک عراق نفوذ کردند. عملیات والفجر۲ با دستاورد موفق و چشمگیر خود، قدرت و توان ایران را در جنگ کوهستانی و ضعف ارتش عراق را در این قبیل عملیاتها به‌نمایش گذاشت. جمهوری اسلامی ایران با این حمله علاوه بر پاکسازی عناصر ضدانقلاب داخلی در منطقه، امنیت خطوط انتقال نفت عراق به ترکیه را هم تهدید کرد.
نتایج عملیات
۱- آزادی ارتفاعات مهم آزادی ( کینگ)، ۲۱۲۰،۱۹۷۰ در عمق خاک عراق. ارتفاعات تایچی کوران، ارتفاع۲۰۶۲، شرقانان کوه، رسول، برزمین، گیردو. روستاهای زینو، ممی خان، رایات و شیودرش. پادگان حاج عمران، تنگه چومان مصطفی و تنگه دربند. آزادی ۶۰ پایگاه دشمن در منطقه عملیاتی.
۲- آزادسازی منطقه‌ای به‌وسعت ۲۰۰ کیلومتر مربع.
۳- انهدام ۵ فروند هواپیما. ۴۰ دستگاه تانک ونفربر.۴۵ دستگاه خودرو حامل مهمات ودهها خودرو دیگر و نیز چندین قبضه سلاح سنگین ونیمه سنگین دشمن
۴- انهدام و نابودی کامل گردانهای ۱و۳و۵ از تیپ۹۱ پیاده. دو گروهان از تیپ ۶۱ نیروهای مخصوص. یک گردان از تیپ ۶۶ نیروی مخصوص. گردان دوم از تیپ ۵ پیاده. یک گروهان کماندویی از تیپ ۶۰۴ پیاده. گردان۳ از تیپ ۶۵ نیروی مخصوص.
۵- به غنیمت گرفتن ۲۰ دستگاه تانک ونفربر. ۱۲ قبضه انواع مختلف توپ. ۵۰ دستگاه خودرو نظامی. چندین دستگاه خودرو مهندسی. صدها قبضه انواع سلاح سبک ونیمه سنگین از جمله تیربار و خمپاره انداز. دهها دستگاه تفنگ ۱۰۶ میلیمتری.
۶- به هلاکت رسیدن بیش از ۴۰۰۰ نفر و به اسارت گرفتن بیش از ۲۰۰ نفر از نیروهای دشمن.
نظر شما