به گزارش خبرنگار اجتماعی حیات؛ خانواده‌های شاغل و کسانی که برای آسایش و آرامش فرزندان‌شان جهت تردد به مدرسه مجبور به استفاده از سرویس مدارس می‌شوند، در طول سال تحصیلی با مشکلات عمده‌ای روبرو هستند.
اگر از بحث هزینه سرویس‌های مدارس عبور کنیم، به مشکلاتی همچون مدل رفتاری و آداب اجتماعی و از همه مهمتر شیوه رانندگی و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی از سوی رانندگان سرویس روبرو می‌شویم.
مطمئنا رعایت شئونات اسلامی در سرویس مدارس به عنوان یک مکان عمومی برای رانندگان خانم و پوشش متعارف برای رانندگان آقا الزامی است اما برخی از رانندگان توجهی به رعایت این آداب و شئونات اجتماعی و اسلامی ندارند و متاسفانه هیچ نهاد نظارتی برای حل این مشکل اقدامی نمی‌کند.
از طرف دیگر رانندگان باید از به زبان آوردن الفاظ رکیک و نامتعارف در اماکن عمومی و تاکسی‌ها در حضور دانش آموزان خودداری کنند. در بعضی از مواقع شاهد این هستیم که رانندگان در حین رانندگی و در مواجهه با رانندگان دیگر، الفاظ رکیک و نامتعارفی را به زبان می‌آورند و یا با لحن و رفتار نامناسب با دانش آموزان برخورد می‌کنند. این مدل رفتاری می‌تواند تاثیرات بسیار مخربی روی دانش آموزان داشته باشد.
در بیشتر مواقع شاهد این هستیم که رانندگان در حضور دانش آموزان شروع به استعمال دخانیات می‌کنند که می‌تواند روی سلامتی دانش‌آموزان تاثیر بسزایی داشته باشد. این مساله به غیر از تاثیراتی که بر سلامت دانش آموزان دارد، می‌تواند الگوی نامتعارف اخلاقی و رفتاری برای آنها باشد.
اما مهمترین اقدام رانندگان سرویس، سوار کردن بیش از ۴ دانش‌آموز (بعضا تا ۷ نفر) و همچنین انجام تخلفات رانندگی در زمان رساندن دانش‌آموزان به مدارس یا بالعکس بوده که یک ناهنجاری بزرگ و خطرناک است.
تخلفات راهنمایی و رانندگی رانندگان سرویس مدارس به شیوه‌های متعددی انجام می‌شود که مهمترین آنها شامل: ورود به خیابان‌های فرعی و اصلی به شکل ورود ممنوع، استفاده از تلفن همراه در حین رانندگی و زمانی که دانش‌آموزان همراه‌شان هستند و نبستن کمربند خود و دانش‌آموزان، است.
آنها با بهانه‌هایی مانند کاهش طول مسیر یا کمبود وقت با هدف رساندن دانش آموزان به مقصد وارد محدوده ورود ممنوع می‌شوند که این اقدام نامتعارف و تخلف بزرگ، احتمال اینکه مخاطراتی برای بچه‌ها به وجود بیاورد، را افزایش می‌دهد؛ اتفاقی که می‌تواند ضایعات جانی و جسمی را برای کودکان و دانش‌آموزان بوجود آورد.
حال پرسش ما این است که پلیس راهنمایی و رانندگی و یا مسئولان مرتبط با سرویس‌های مدارس، چه سیستم‌های نظارتی را به‌کار می‌برد که دیگر شاهد این تخلفات از جانب رانندگان فعال در سرویس‌های مدارس نباشیم؟
یکی از مهمترین کمبودهایی که شاهد آن هستیم، نبود دوربین‌های راهنمایی و رانندگی برای ثبت این تخلفات است که رانندگان با خیال آسوده به خود اجازه می‌دهند، خیابان‌های فرعی و اصلی را به شکل ورود ممنوع طی کنند یا برای ورود به محدوده طرح ترافیک، ورود ممنوع رفته و یا برای مخدوش کردن پلاک ماشین در جای ناامن، وسط خیابان پارک دوبل کنند؛ هرچند حضور ماموران راهنمایی و رانندگی در محدوده‌های نزدیک مدارس برای کاهش تخلفات رانندگی سرویس‌های مدارس، می‌تواند یکی از عوامل بازدارنده این تخلفات بزرگ محسوب شود.
مطمئنا در بیشتر مناطق، عدم نصب دوربین‌های راهنمایی و رانندگی در خیابان‌های فرعی و اصلی باعث می‌شود که رانندگان با خیال آسوده و عدم نگرانی بابت جریمه شدن، این اقدام را هر روز و یا هرچند روز یکبار تکرار کنند.
از سوی دیگر، مدیران و مسئولان سرویس مدارس هم باید به این تخلفات توجه جدی‌تری داشته باشند زیرا اگر حادثه‌ای برای دانش‌آموزان رخ دهد، آنها هم از نظر قانونی و وجدانی، مقصر این اتفاق خواهند بود.
شاید هم کم بودن نرخ جریمه تخلف ورود ممنوع (معادل ۹۴۵۰۰۰ ریال) باعث شده تا این رانندگان با آرامش تخلف کنند؛ موضوعی که وزیر کشور هم به آن تاکید کرده است: «جرایم رانندگی بازدارنگی کافی ندارد، پس باید در راستای بازدارنگی جرایم تغییر مبلغ انجام شود.»
مطمئنا انتظار اول و آخر خانواده‌ها از سرویس‌های رانندگی این است که پس از دریافت هزینه‌های بالا، فرزندان‌شان با آرامش به مدارس رفته و بازگردند اما متاسفانه سیستم حاکم بر سرویس‌های مدارس و عدم توجه مسئولان امر به تخلفات رانندگان سرویس‌ها، این انتظار را از والدین سلب کرده است.
البته در برخی از موارد این سلب آرامش، با حوادث بزرگتری از جمله مصدومیت یا فوت دانش‌آموز همراه می‌شود و آسیب بزرگی به خانواده‌ها و در نهایت مدارس وارد می‌کند که هرگز جبران‌پذیر نخواهد بود؛ پس بهتر است در این مساله مهم، پیشگیری زودتر از درمان، از سوی مسئولان امر در نظر گرفته شود.
انتهای پیام/
خبرنگار: مبینا زرندی
نظر شما