به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ در میانه های اولین ماه پاییز سال گذشته، آشوبها به منطقه 17 تهران رسید. جایی که «سامان امیراحمدی» و برادرهای او از کوچه پس کوچه هایش خاطرات زیادی در ذهن داشتند. «محمدعلی» و «روح الله» در آن محله دنیا آمده بودند و علقه خاصی به آنجا داشتند. سلمان در سال 1366 در شرق تهران به دنیا آمد و پس از آنکه ازدواج کرد دوباره به محله فلاح برگشت. پس از مدتی صاحب دو فرزند پس با نامهای «محمدصالح» و «عباس» شد.

پس از آنکه محله فلاح به واسطه حضور اغتشاشگران شلوغ شد؛ سلمان به همراه برادر بزرگترش محمدعلی راهی محله شد تا به برقراری نظم و آرامش مردم در آنجا کمک کند. اغتشاشگران هر آنچه در توان داشتند گذاشته بودند و به هرآنچه می توانستند ضربه می زدند تا آرامش و امنیت را از مردم سلب کنند.

در این میان سلمان به همراه برادرش و عده ای دیگر هرآنچه در توان داشتند گذاشتند تا بتوانند آرامش را به محله برگردانند اما اغتشاشگران دست بردار نبودند و در نهایت سعایت همه چیز را نابود می کردند. تا اینکه یکی از اغتشاشگران خود را به پشت بام یکی از خانه ها می رساند و تیری به سمت سلمان شلیک می کند و اینگونه سلمان در مقابل چشمان برادر به شهادت می رسد. 17 سال پیش نیز برادر سلمان؛ «روح الله» در مقابل دیدگان  او توسط اراذل و اوباش به شهادت می رسد.

مادر همسر شهید سلمان امیراحمدی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ما گفت: سلمان در 16 مهر 1401 به شهادت رسید و در آن زمان محمد صالح اولین سالی بود که به مدرسه می رفت و عباس نیز یکسال و دوماه داشت. عباس بهانه پدرش را می گیرد و هر دو ناآرام و دلتنگ پدرشان هستند.

وی گفت: در زمان اغتشاشان یک گلوله به صورت او می خورد که 54 ساچمه داشت. سلمان در راه امنیت منطقه به شهادت می رسد و بعدها روح عجمیان و آرمان علی وردی در این راه به شهادت می رسند. سلمان شخصیتی بسیار دوست داشتنی داشت. یکی از برادرانش نیز 15 سال پیش شهید امر به معروف است؛ ایشان نیز همراه برادرش بودند که به شهادت می رسند.