به گزارش خبرنگار گروه ورزشی حیات؛ تیم فوتبال پرسپولیس روز گذشته در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و در هفته چهارم این رقابتها در دوشنبه به مصاف استقلال تاجیکستان رفت و در دیداری که به هیچ وجه عملکرد قابل قبولی در آن ارائه نداد، با تساوی یک بر یک زمین را ترک کرد. این نتیجه در شرایطی رقم خورد که تک گل نماینده ایران در این بازی را مهدی ترابی روی ضربه ایستگاهی به ثمر رساند و در ادامه چندین و چند موقعیت خطرناک توسط بیرانوند دفع شد تا شاگردان یحیی گلمحمدی زمین بازی را با شکست ترک نکرده و حداقل یک امتیاز از این دیدار خارج از خانه دشت کنند.
این نتیجه به تنهایی شاید پیامی جدی برای سرخپوشان در مسیر پیش رو و دیدارهایی که در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا باید برگزار کنند نداشته باشد ولی توجه به این موضوع که روز گذشته شاهد سومین تساوی پیاپی این تیم بودیم نشان میدهد چیزی یا چیزهایی در این مجموعه سر جای خودش نیست و این میتواند به خودی خود زنگ خطری برای پرسپولیس باشد که با ادامه این مسیر حتی ممکن است از جمع مدعیان لیگ برتر خارج شود.
سه دیدار پرسپولیس مقابل ملوان، صنعت نفت و استقلال تاجیکستان بوده که هیچکدام حداقل روی کاغذ حریف قدری برای پرسپولیس محسوب نمیشدند. صنعت نفت آبادان از 8 بازی قبلی خودش تنها 7 امتیاز کسب کرده که یکی از آنها مقابل پرسپولیس است و ملوانِ مهدی تارتار هم اگرچه این روزها خوب نتیجه میگیرد و در قامت یک پدیده در لیگ برتر ظاهر شده و سپاهان را هم در بازی اخیر خود شکست داده اما از لحاظ بودجه و امکانات تیمی نیست که پرسپولیس بخواهد برای شکست دادنش به مشکل بخورد. از طرفی دیگر استقلال تاجیکستان روز گذشته دومین امتیاز خودش را در پایان هفته چهارم کسب کرد و در سه بازی قبلی خودش یک تساوی و دو شکست رقم زده بود و این هم خودش نشان از سطح کیفی نه چندان مطلوب این تیم دارد.
سرخپوشان در هفتههای اخیر درگیر موارد متعددی بودند که میتواند روی ریتم حرکتی این تیم اثر منفی بگذارد. مصدومیت ستارههای کلیدی این تیم از جمله پورعلیگنجی و سلمانی که فصل را از دست دادند و در کنارش هم غیبت مقطعی نفراتی مثل سرلک، ترابی و امیری که چهرههای کلیدی تیم محسوب میشدند در این هفتهها کیفیت فنی پرسپولیس را تحت تاثیر قرارداده و سوای این نفرات، برخی دیگر از بازیکنان هم با مصدومیت جزئی و عدم آمادگی کامل به میدان میرفتند. از سوی دیگر به طور مشخص در بازی روز گذشته ویروس سرماخوردگی هم چند بازیکن را از پرسپولیس گرفته یا آنها را در شرایط نامطلوب قرار داده بود تا در زمین کیفیت همیشگی خود را نداشته باشند.
در کنار این موارد، وضعیت نامطلوب چمن ورزشگاه آزادی و همچنین برخی حواشی داخلی هم به پرسپولیس در این مقطع ضربه زد. درگیری و اختلاف میان سرمربی و مدیرعامل تیم و مشکلات و مسائل مالی ویروسی بدتر از ویروس سرماخوردگی بود که در شرایط بحرانی این چنینی به پرسپولیس ورود کرده و در ریتم حرکتی تیم اختلال ایجاد کرد. مشکلات مالی و عدم پرداخت معوقات بازیکنان هم علت دیگری میتواند باشد که انگیزه را از ساق پای بازیکنان بدزدد. سوای همه این موارد باید نارضایتی سرمربی سرخپوشان از نقل و انتقالات تیم را هم دلیلی دانست بر اینکه این تیم به شکل مطلوبی بسته نشده و به وضوح در چند از پست کمبود بازیکن خلاق و با کیفیت رنج میبرد.
به هر جهت ضعف عملکرد پرسپولیس هر دلیل بیرونی و درونی داشته باشد نمیتواند هواداران این تیم را قانع کند و با مروری بر واکنشها به نتایج سه دیدار اخیر میتوان متوجه شد یحیی گلمحمدی پایگاه مردمی خودش را تا حد زیادی از دست داده و دیگر خیلی از پیشکسوتان این باشگاه هم از سرمربی این تیم حمایت نمیکنند تا زنگ خطر برای این سرمربی به صدا در بیاید.
به هر جهت پشتوانه جام های یحیی گلمحمدی در پرسپولیس به قدری محکم هست که با سه تساوی جایگاهش به خطر نیافتد ولی او مصونیت ابدی روی نیمکت این تیم ندارد و چه بسا اگر در 1-2 بازی آینده اوضاع برای سرخپوشان بهتر نشود این بحران بزرگتر شده و بیرون رفتن از آن هم به دنبالش دشوارتر از قبل خواهد شد.
نظر شما