کد خبر 166487
۲۲ فروردین ۱۴۰۲ - ۱۰:۳۲

یک شهید، یک درس؛

خدایا استقامتم را در مقابل دشمن مانند میثم تمار قرار بده

خدایا استقامتم را در مقابل دشمن مانند میثم تمار قرار بده

در قسمتی از وصیت‌نامه شهید حسن ابوالقاسمی نجف آبادی آمده است: «خدایا زبانم را در راستگویی مثل زبان ابوذر، اسلحه‌ام را تیزتر و کوبنده‌تر مثل شمشیر مالک اشتر بر قلب صدام و ابر جنایتکاران و دشمن اسلام و استقامتم را در مقابل دشمن مانند میثم تمار قرار بده».

به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید حسن ابوالقاسمی نجف آبادی در 17 مرداد 1345 به دنیا آمد و بعد از چندی مجاهدت در دهم اسفند 1364 در عملیات والفجر هشت در فاو به شهادت رسید و در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) قم به خاک سپرده شد.

در قسمتی از وصیت‌نامه شهید حسن ابوالقاسمی نجف آبادی آمده است: «پروردگارا برای چندمین بار وصیت نامه‌ام را می نویسم و با عوض می کنم. در حدود پنج سال است از جنگ تحمیلی ایران و عراق می‌گذرد و در این مدت طولانی که در دو جبهه هم درسنگر مدرسه و هم درسنگر جبهه جنگ مقابل دشمن هستم و شهید نشدم بهترین دوستان و بهترین رفقای هم‌سنگر و هم محله‌ام به شهادت رسیدند اما از قافله عقب ماندیم.

در من شکی نیست که تا به حال لیاقت شهادت را نداشتم چون انسان شهید می شود به خاطر خدا و مورد قبول نه اینکه به خاطر اموال و مورد قبول مردم.

به نام خدا به نام کسی که همه چیزم از اوست، زندگی و زنده ماندن و ستارگان آسمان و زمین و تمام موجودات از آن اوست. خدایا زبانم را در راستگویی مثل زبان ابوذر، اسلحه‌ام را تیزتر و کوبنده‌تر مثل شمشیر مالک اشتر بر قلب صدام و ابر جنایتکاران و دشمن اسلام و استقامتم را در مقابل دشمن مانند میثم تمار قرار بده.

خدایا وظیفه هر فرد مسلمان است که در مقابل تجاوزات بیگانه که به کشور و دین ما کرده است دفاع کند. ما به امام خمینی آن هدایت کننده تمام مسلمین لبیک گفته و به مقابله با دشمن برخواستیم و امیدواریم که با اخلاص نیکو این سفر را ادامه دهیم و به پیروزی برسیم و از آرمان اسلام دفاع کنیم و آزاد کنیم آن کربلای حسینی و بر افراشته کنیم پرچم توحید برمناره های حرم مطهر اباعبدالله الحسین(ع).

خدایا پاسدار قرآنیم چون فرمانده همان روح الله است، پاسدار قرآنیم چون سربازی از دریای خروشان جندالله هستیم، پاسدار قرآنیم چون ملتمان ملت اسلامی و الهی است.

و ای خواهران و برادران مانند زینب (س) و علی (ع) رفتار کنید و اگر شما خدای نکرده از من بدی و ناراحتی دیده‌اید به بزرگواری خودتان مرا ببخشید. من دیگر عرضی ندارم.

والسلام علیکم و رحمت‌الله وبرکاته»

برچسب‌ها