احسان مریخی فرزند جانباز 15 درصد حسن مریخی، متولد سال 1381، از شهر اراک رتبه 5 کنکور سراسری در گفتگو با خبرنگار حیات طیبه گفت: رتبه من در کنکور 1400، رتبه 30 منطقه دو و 97 کشوری شد، همچنین رتبهام با سهمیه جانبازی پدرم، 5 شد.
وی با اشاره به سهمیه جانبازی و تاثیر آن بر نتیجه کنکور تصریح کرد: هیچ حسابی روی سهمیه جانبازی پدرم باز نکرده بودم و میخواستم به هرحال رشتهای که دوست دارم قبول شوم و خوشبختانه همین شد. برای من هیچ تاثیری نداشت و چه سهیمه بود یا نبود چیزی را از دست نمیدادم.
وی با اشاره به زمان شروع درس خواندن گفت: از همان ابتدای شیوع ویروس کرونا و مجازی شدن تحصیل تمرکزم را خیلی خوب بر درس خواندن و کنکور گذاشتم. البته نمیتوان گفت که پیش از آن برای کنکور کاری نکرده بودم. قطعا در کلاس دهم و یازدهم هم درس میخواندم اما تست زنیهای من از زمان کرونا بیشتر شروع شد.
مریخی میگوید که هدف وی از شرکت در کنکور، فیزیک بود و دوست داشت که در رشته فیزیک ادامه تحصیل بدهد اما به دلایل متعددی نظرش عوض شد و برای مهندسی برق شرکت کرده است.
وی همچنین با اشاره به کنکوریهای سالهای آینده گفت: به کنکوریهای سالهای آینده پیشنهاد میدهم ابتدا بفهمند تا چه اندازه به تحصیل در دانشگاه و درس خواندن علاقه دارند، سپس رشته مورد علاقه خود را پیدا کنند و برای رسیدن به آن تلاش کنند. زیرا هر انسانی که با علاقه کار خود را انجام دهد حتما در آن موفق خواهد شد.
مریخی ادامه داد: اگر آدمی بدون علاقه به نتیجه کاری برسد، نتیجه پایدار نخواهد بود. اما اگر با علاقه کاری که دوست دارد را شروع کند و ادامه دهد قطعا موفق خواهد شد. پس به دنبال کاری که علاقه دارید بروید.
وی افزود: درواقع ساعت دقیقی از اینکه هر فرد چند ساعت باید درس بخواند تا موفق شود وجود ندارد اما بهتر است دانش آموزان بیشتر تست بزنند و به هدفشان فکر کنند و آن را دقیقا برای خود مشخص کنند.
رتبه پنجم کنکور ریاضی با اشاره به روند مطالعه خود برای کنکور تصریح کرد: مطالعه سال آخر من بیشتر از روزی 8 ساعت بود، این اواخر حتی به 9 ساعت نیز رسیده بود اما چیزی که اهمیت دارد میزان زمان مفید درس خواندن هر فرد است.
وی همچنین با اشاره به حمایتهای خانواده، دوستان و دبیرانش توضیح داد: قطعا پشتیبانی اول برای هر کنکوری از طرف خانواده است، فراهم کردن شرایط تحصیل و محیط آرام از سوی خانواده ازجمله اولین عواملی هستند که عامل موفقیت هر فرد میشوند. بعد از آن حمایت معلمها و دوستان هر فرد است که او را به اهدافش یک قدم نزدیکتر میکند. من در مدرسه «علامه حلی» درس خواندم و قطعا از طرف دبیرانم بسیار پشتیبانی میشدم.
مریخی ادامه داد: دوستانی داشتم که هرشب برنامه مطالعه برای هم میفرستادیم و برنامههایمان را با هم تنظیم میکردیم و اگر سوالی داشتیم در فضای مجازی از هم میپرسیدیم. اینطوری نبودم که سرم کلا در کار خود بوده باشد.
وی در پایان تاکید کرد: شاید خیلی وقتها گلایه میکردیم که درسها سنگین و زمان کم است، اما هرگز کارمان را پشت گوش ننداختیم و تا جایی که توانستیم سعی کردیم پیشرفت کنیم و به همدیگر امیدواری بدهیم.
انتهای پیام/