به گزارش حیات، این حافظ نوجوان از هشت سالگی حفظ قرآن را در آستان حضرت عبدالعظیم حسنی شروع کرده و در 10 سالگی حافظ کل قرآن شده و از آن زمان چهار سالی می شود که به دریافت معانی، مفاهیم و تفسیر قرآن کریم همت گماشته است.این حافظ قرآن در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی طرح قرآنی 1446، در خصوص موضوعات رشته علوم قرآن و حدیث اظهار داشت: این رشته پنج زیر مجموعه دارد که شامل علوم قرآن، علوم حدیث، تفسیر، زبان عربی و زبان انگلیسی است که برای هر کدام از این موضوعات کتاب های متعددی باید مطالعه شود.وی اظهار داشت: حفظ قرآن را زیر نظر استادان متعدد در حرم حضرت عبدالعظیم به اتمام رساندم؛ اما ترجمه و تفسیر قرآن را خودم در خانه و با استفاده از نرم افزارها و کتب تفسیر موجود فراگرفتم.حق گویان افزود: سبک های متنوعی برای تلاوت قرآنی وجود دارد که حافظ، بر اساس میزان تسلط خود بر قرآن کریم از آنها برای تلاوت قرآن بهره می برد مثلاً اگر شما از بین 77هزار کلمه قرآن کریم، یک کلمه را که مشابهی ندارد ذکر کنید، من نام سوره، شماره صفحه، شماره آیه، شماره جزء، مکی یا مدنی بودن سوره، اینکه سوره از چه صفحه ای شروع و به چه صفحه ای ختم می شود، کلمه در کدام قسمت صفحه قرار دارد و اولین آیه آن صفحه چیست، این کلمه چندمین کلمه آن آیه است و سایر موارد را برایتان می گویم.وی خاطرنشان کرد: در روش دیگری، اگر شما شماره یک صفحه را ذکر کنید، من اولین یا آخرین کلمه هر صفحه را تا آخر قرآن یا به سمت اول قرآن تلاوت می کنم.این حافظ نوجوان ادامه داد: بعضی از این روش ها از قبل بوده ولی بیشترشان را خودم ابداع کرده ام. مثلا روش تلاوت بر اساس رئوس قرآن، روشی است که از قبل بوده و حافظان دیگری هم از آن استفاده می کنند؛ اما یکی از روش هایی که خودم ابداعش کردم و بسیار هم مشکل است، این است که مثلا شما یک کلمه را بگویید و من پشت سر هم کلمات قبل از آن را بخوانم! مثلا بگویید یکثرون و من آیه آن کلمه را، برعکس و از آخر به اول، اینطور بخوانم: یکثرون، لا، ظلمات، فی، ترکهم، و، الی آخر. همین کار را درباره آیات هم می شود انجام داد. یعنی خواندن آیات یک صفحه از پایین به بالا!حق گویان بیان داشت: روش های ابداعی تلاوت خود را مکتوب کرده ام. از من هم نحوه اجرای این سبک ها را خواسته اند؛ اما به دلایل متعدد پی گیری و ثبت نشده استوی افزود: به برکت قرآن من تاکنون به کشورهای امارات، نیجریه، لبنان، سوریه، ترکیه، عراق، الجزایر، عمان و سودان سفر کرده و اجرای برنامه داشته ام.این حافظ نوجوان به ذکر خاطراتی از این سفرها پرداخت و گفت: حدود چهار ماه پیش که برای مسابقات بین المللی قرآن و اجرای برنامه به کشور سودان رفته بودم؛ یک روز قرار شد در یکی از خلوه ها برنامه داشته باشیم. خلوه در سودان به مکانی گفته می شود که خانواده ها فرزندانشان را برای حفظ قرآن به مدت یکسال به آنجا می سپارند.وی ادامه داد: من تا وارد آن خلوه شدم خیلی تعجب کردم. دیدم جمعیت زیادی از نوجوانانشان روی زمین خاکی روبه روی هم نشسته اند و مشغول حفظ قرآن هستند، جالب تر این بود که در دست هر گروه از آنها تنها یک برگ قرآن کریم بود یعنی کلا یک قرآن داشتند و آن را برگ برگ کرده و هر برگ را به دست یک گروه داده بودند.حق گویان اظهار داشت: حتی بعضی از آنها آیه ای را که می خواستند حفظ کنند روی یک چوب می نوشتند و وقتی حفظ می شدند، آن چوب را می شستند و آیه دیگری را روی آن می نوشتند آن آب را هم به عنوان تبرک می خوردند.وی اضافه کرد: یا وقتی در نیجریه بودم، گروه گروه نوجوانانی را که در کنار خیابان به دور هم نشسته اند و مشغول حفظ قرآن هستند را دیدم.حافظ کل قرآن کریم بیان داشت: در این سفرها من در محافل انس با قرآن آنان شرکت می کردم و قرآن را برایشان با چند روش تلاوت می کردم. به همین مناسبت، وقتی در سودان بودم لقب قولی به من دادند، قولی در سودان یعنی کسی که تعداد کلمات و عبارات قرآن را می داند و جالب این است که در کشور سودان تعداد حافظان قرآن میلیونی است؛ اما آنها تنها یک نفر قولی داشتند.وی در رابطه با وظایف یک حافظ کل قرآن کریم در قبال قرآن و دیگران نیز یادآورشد: کسی که حافظ قرآن شده بیشتر با کلام خدا مانوس است و در واقع کتاب هدایت بشر را از حفظ است. در نتیجه باید بیش از دیگران عامل به آن باشد.حق گویان ادامه داد: البته وظیفه همه مسلمانان عمل به قرآن است و خداوند در قرآن کریم فرموده در قرآن تدبر کنید و به آن عمل کنید؛ یکی از این اعمالی هم که خداوند از ما خواسته بعد از پرستش او و در جایگاه دوم، احسان و نیکی به پدر و مادر است.وی در پاسخ به این سوال که اگر تعداد حافظان قرآن زیاد شود، آیا عاملان به قرآن هم زیاد خواهند شد، خاطرنشان کرد: به طور قطع حفظ قرآن معرفت و درک ما را برای عمل به قرآن بالا خواهد برد؛ اما باید در نظر داشته باشیم که حفظ قرآن شرط عمل به قرآن نیست.وی افزود: چه بسا کسانی که حافظ قرآن نیستند اما بیش از حافظان، عامل به قرآن هستند و حفظ قرآن، تسهیل دهنده و تسریع بخش کسب معرفت قرآنی است.