امام جمعه شوشتر گفت: روز مباهله از روزهای بزرگ در اسلام است و آیه‌ای که در این روز نازل شده است نشان از اهمیت شخصیت امام علی(ع) و فضائل ایشان دارد.به گزارش حیات ، شکرالله سلیمانی به مناسبت روز مباهله در 24 ذی‌الحجه اظهار داشت: آیه مباهله امام علی(ع) را نفس پیامبر اکرم معرفی می‌کند و به این دلیل اهمیت این روز از عید غدیر کمتر نیست.وی با اشاره به اینکه آیه مباهله از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، افزود: آیه مباهله از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است به نحوی که این آیه را می‌توان بزرگ‌ترین ویژگی برای امام علی(ع) در صدر اسلام معرفی کرد و باید در این باره تعمق کرد.وی با اشاره به اینکه روایات زیادی در این باره وجود دارد، خاطرنشان کرد: آیات و روایات زیادی در این باره وجود دارد که اهمیت این روز را مشخص می‌کند ولی باید دانست که امام رضا(ع) در گفت‌وگویی که با مامون عباسی درباره روز مباهله داشته است این آیه را از آیه تطهیر افضل‌تر معرفی می‌کند.این مقام مسئول با اشاره به اینکه روز مباهله نیز به نوعی روز عید به شمار می‌آید، افزود: روز مباهله نیز به نوعی عید است و باید دانست که این روز برای شیعه اهمیت بسیار زیادی دارد و باید این روز جشن گرفته شود و در این باره باید اطلاع رسانی صحیح شود.سلیمانی با اشاره به اینکه اعیاد غدیر نباید پس از اتمام روز عید غدیر فراموش شوند، خاطرنشان کرد: روز 24 و 25 ذی‌الحجه از اعیاد بزرگ در اسلام به شمار می‌آیند که به نوعی می‌توان ان‌ها شناسنامه شیعه معرفی کرد و نباید در این باره کوتاهی شود.پیامبر اسلام در سال دهم هجرت نامه‌ای به اسقف نجران نوشت و طی آن مسیحیان نجران را به دین اسلام دعوت کرد، نمایندگان پیامبر اسلام، عتبه بن غزوان و عبدالله بن ابی‌امیة و الهدیر بن عبدالله و صهیب بن سنان، نامه را به اسقف مسیحیان نجران رساندند. وی پس از خواندن نامه، شورایی مرکب از شخصیت‌های مذهبی و غیرمذهبی تشکیل داد که وارد مدینه شوند و از نزدیک با پیامبر دیدار کنند و دلایل نبوت ایشان را مورد بررسی قرار دهند. هیئت مسیحیان نجران متشکل از ۴۰ یا ۶۰ یا ۷۰ نفر به مدینه رفتند که بزرگان این هیئت را چنین نام برده‌اند که ابوحارثة بن علقمة که اسقف اعظم اهالی نجران بود و عاقب که اسم او عبدالمسیح بود و سید که اسم او ایهم بود، نمایندگان نجران پس از دیدار با پیامبر با او به مباحثه و تبادل نظرات و افکار پرداختند و در مورد مسیح و مریم و خدا به گفتگو نشستند، که در نهایت آنان به پیامبر گفتند: «گفتگوهای شما ما را قانع نمی‌کند». در این هنگام جبرئیل آیه مباهله را آورد و پیامبر را مأمور کرد تا با کسانی که با او مجادله می‌کنند به مباهله برخیزد. آن آیه (آیه ۶۱ سوره آل عمران) چنین است،«به آن‌ها (مسیحیان نجران) بگو بیایید ما فرزندان خود را دعوت می‌کنیم شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت می‌نماییم شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت می‌کنیم شما نیز از نفوس خود را، آنگاه مباهله می‌کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می‌دهیم.نمایندگان نجران از پیامبر وقت خواستند و قرار شد فردای آن روز به مباهله بروند. پیامبر و نمایندگان نجران، توافق کردند که مراسم مباهله در نقطه‌ای خارج از شهر مدینه، در دامنه صحرا انجام بگیرد. اسقف مسیحی به نمایندگان نجران گفته بود در مراسم مباهله نگاه کنید، اگر محمد با فرزندان و خانواده‌اش برای مباهله آمد، از مباهله با او بترسید و اگر با یارانش آمد با او مباهله کنید. پیامبر اسلام به همراه علی، حسن و حسین و فاطمه به سمت صحرا رفت. با دیدن این صحنه مسیحیان از انجام مباهله خودداری کردند.انتهای پیام