به گزارش پایگاه خبری حیات به نقل از فارس؛ تهران، محله گمرک، ساعت ۹ شب، هوا هنوز گرم نشده و مهتاب از پشت ابرهای غلیظ شهری خودنمایی می‌کند. در آپارتمان کوچک طبقه سوم، خانواده احمدی دور میز شام جمع شده‌اند اما چراغ‌ها ناگهان خاموش می‌شوند. جیغ کودکی بلند می‌شود. این صحنه، تکرار دردآشنای تابستان امسال برای میلیون‌ها ایرانی است؛ خاموشی‌هایی که دولت ادعا می‌کند با «سپردن مدیریت مصرف به استانداران» بهبود پیدا می‌کند اما آیا این تصمیم، آتش را به ریسمان بسته است؟
سیاستی جدید با طعم شکستِ گذشته
دولت پزشکیان با استناد به «سپردن مسئولیت‌ها به استانداران و تمرکززدایی»، مدیریت سهمیه‌بندی برق را به استانداران واگذار کرده است اما داده‌های وزارت نیرو از شهریور ۱۴۰۳ پرده برمی‌دارد که همین سیاست موجب شد مدت خاموشی‌ها در استان‌هایی مانند اصفهان و خوزستان تا ۴ ساعت در روز افزایش یابد. کارشناسان هشدار می‌دهند: «استانداران نه تخصص فنی دارند، نه منابع کافی. این طرح، بار مسئولیت را از دوش مرکز به شانه‌های ناتوانی می‌اندازد که تنها پاسخگو به فشارهای محلی هستند.»
فرانسه؛ آیینه یک تجربه موفق
در مقابل، نگاهی به تجربه فرانسه می‌اندازیم، کشوری که با حفظ مدیریت متمرکز برق، حتی در اوج بحران انرژی ناشی از جنگ اوکراین، خاموشی گسترده را تجربه نکرد. تحلیلگر انرژی در پاریس، «ژان-لوک مالو» توضیح می‌دهد: «تمرکز داده‌ها و منابع به ما امکان داد تا با هوش مصنوعی و شبکه‌های یکپارچه، مصرف را به‌صورت دینامیک تنظیم کنیم. کلید موفقیت، وحدت رویه و دوری از تصمیم‌های احساسی بود.»
خطر تبعیض در سایه فشارهای محلی
نگرانی دیگر، «عدالتِ وارونه» است. یک منبع آگاه در استانداری یک استان صنعتی می‌گوید: «وقتی استاندار مجبور است بین منطقه صنعتی و یک شهر محروم انتخاب کند، احتمال جانب‌داری وجود دارد. مگر می‌شود بدون داده‌های ملی، نقشه راهی عادلانه کشید؟» این ادعا زمانی جدی‌تر می‌شود که بدانیم سهمیه‌بندی تابستان گذشته در برخی استان‌ها به‌جای خانوارها، به کسب‌وکارهای خاص اختصاص یافت.
واکنش دولت، خاموشی به استانداران سپرده می‌شود
سخنگوی صنعت برق تاکید کرد: « در نشستی که امروز با استانداران کل کشور در حال برگزاری است، قرار است مدیریت میزان سهمیه هر استان از قطعی برق بر اساس مصلحتی که هر استاندار تشخیص می‌دهد، به استاندار تفویض اختیار گردد تا وی در مورد توزیع این قطعی برق تصمیم بگیرد.»
پایان شبِ خاموشیهمچنان که خانواده احمدی با نور شمع شام می‌خورند، سوال بزرگتر در تاریکی می‌درخشد: آیا می‌توان بحران ملی را با راه‌حل‌های پراکنده مهار کرد؟ یا این سیاست، تنها آتش‌بی‌جهت‌گیری‌های محلی را دامن خواهد زد؟ پاسخ را شاید در آمار خاموشی‌های هفته آینده بتوان یافت.
نظر شما