به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید سلمان برجسته یکی از رزمندگان تیپ نبویون بود. اما حکایت اعزامش حکایت اعزام عشق و شور است. پسری که همراه پدر راهی دیار حرم حضرت زینب (س) می‌شود تا بار دیگر روضه علی اکبر (ع) را در میدان رزم را تداعی کند. با اینکه از جوانان دهه هفتادی اهل سنت بود، اما اهل بیت و خاندان رسول خدا (ص) را دوست داشت. برای همین کسب و کارش را در شهرداری بخش «بنت» شهرستان «نیکشهر» سیستان و بلوچستان رها کرد و راهی سوریه شد.

رسول برجسته پدر شهید سلمان برجسته که خود از رزمندگان 8 سال دفاع مقدس است، در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات؛ درباره شرح اعزام فرزندش به سوریه گفت: من در عملیات والفجر 8 شرکت کرده و تا پای جان در مرز مهران جنگیدیم. بعد از آن آتش‌بس اعلام شد. من و سلمان در زمانی که دفاع از حرم حضرت زینب (س) واجب شد داوطلب شدیم تا به سوریه اعزام شویم.

وی در ادامه افزود: من با سلمان مخالفت کردم و از او خواستم کنار اعضای خانواده بماند تا یکی از ما دو نفر در سوریه بجنگیم اما او بسیار بی تابی کرد و ناراحت بود تا بالاخره مرا راضی کرد که هر دو ما در سوریه حضور داشته باشیم تا اینکه در یکی از پیش‌روی‌ها، سلمان در کمین داعش قرار گرفت و با ترکش خمپاره در سوم آذرماه سال ۱۳۹۴ به شهادت رسید و بعد از شهادتش بر بالین او حاضر شده و گفتم: الحمدلله! به آرزویش رسید.

پدر شهید سلمان برجسته با اشاره و تاکید بر این موضوع که شیعه و سنی برادر هستند، اظهار کرد: ما و شیعیان یکی هستیم و خوشحالم که تحت لوای حکومت اسلامی ایران و رهبر فرزانه آیت‌الله خامنه‌ای زندگی می‌کنیم و تا آخرین نفس هر زمان لازم باشد برای دفاع از کشورمان قدم برمی‌داریم.

رسول برجسته در پایان اشاره کرد: همه ما می‌دانیم که داعش ظلم محض بود و بویی از مسلمانی نبرده و فقط اسلام بهانه‌ای برای آنان بود؛ داعشیان افرادی بودند که زن و بچه‌های بی‌دفاع را به قتل می‌رساندند.