آمنه حسینی جانباز 70 درصد ترور در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات در شرح روزی که این اتفاق برایش افتاد گفت: خردادماه بود و در آن زمان نیمی از امتحاناتم را داده بودم؛ روز جمعه خردادماه که به دلیل گرمای هوا کمی از پنجره اتاقم  را باز گذاشته بودم. نزدیکای اذان مغرب دوباره داخل اتاق شدم و وقتی خم شدم یک جعبه کوچک مستطیلی که یک شعله کوچکی داشت را دیدم و آن را برداشتم.

وی در ادامه افزود: مادرم آن لحظه چندین بار گفت آن را زمین بگذار اما قبل از آنکه این کار را بکنم آن بمب در دستان من منفجر شد؛ چشمان و دستم به شدت آسیب دید به حدی که بعدها به من گفتند تکه های انگشتانم را از اطراف اتاق جمع کردند.

جانباز ترور افزود: در سال 1359 و در زمانی که در دوران 8 سال دفاع مقدس قرار داشتم من دانش آموز دوره راهنمایی بودم که به دلیل علاقه و توانایی که داشتم مجری شبکه استانی کردستان شدم. آن موقع برنامه هایی که ساخته میشد همگی در سمت و سوی دفاع مقدس و انقلاب اسلامی قرار داشت و به همین دلیل چندین بار از سوی ضدانقلاب تهدید به ترور شدم.  و در نهایت در 21 خرداد سال 61 این اتفاق برایم افتاد.

حسینی با بیان اینکه سالها طول کشید تا دوبراه بتوانم بینایی ام را به داست بیاورم افزود: بعد از آن توانستم به دانشگاه بروم و مدرک دانشگاهی ام را بگیرم. در سال 72 ازدواج کردم و دو دختر دارم. 

وی درباره سختی هایی که در سالها متحمل شده است، گفت: حق مطلب درباره این مسائل با صرف گفتن ادا نمیشود. الان 42 سال است که این اتفاق برای من افتاده است؛ بیش از هزاران بار برای عملهای جراحی به پزشکان مختلف رجوع کرده ام و باید بگویم اینها در کلام خلاصه نمی شود.

حسینی گفت: من فقط 13 سال داشتم؛ در آن زمان منطقه کردستان بسیار ناامن بود و هرگونه همکاری با ضد انقلاب جرم محسوب می شد؛ فرقی نمیکرد اینکه کسی اسلحه دست بگیرد یا کودکی است که برنامه کودک اجرا می کند. با وجود همه اینها سعی داشتم پیشرفت کرده، به زندگی ام ادامه دهم و از هم سنهای خودم عقب نمانم. 

جانباز ترور تشریح کرد: پست ترین و مذبوحانه ترین کاری که فردی می تواند درباره تحمیل عقیده خود به دیگران انجام دهد ترور است؛ زمانی که من انسان درستی باشم، همین برحق بودن مرا نشان می دهد و اینکه بخواهیم به زور عقیده خود را تحمیل کنیم؛ درست نیست. 

وی گفت: تلاش این افراد در راستای ترور نشانده ضعف و عدم حق بودنشان است؛ در واقع آسانترین کار حذف فیزیکی افراد است در حالی که اگر با دید درست نگاه شود این نشنان ضعف آن گروه است.

این قربانی و جانباز ترور در پایان افزود: تروریسم چون از طرف دولتها حمایت می شود تاکنون پابرجاست در واقع داشتن پشتیبانی مادی این قضیه را پیچیده تر می کند. این افراد بازیچه آنان هستند و هر زمان سیاست دولتها تغییر کند اولین قربانیان همین گروه ها هستند.