به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ معماری ایرانی دارای دانش بومی و پیشینه‌ای طولانی است و در طول تاریخ، همواره به عنوان یکی از عالی‌ترین بخش هنر ایران شناخته شده‌است. این معماری در دوره‌های هخامنشیان، پارت‌ها و ساسانیان برتر بوده‌است و در دوران اسلامی نیز برتری خود را حفظ کرد. این معماری در ایران کنونی و بخش‌هایی دیگر از باختر آسیا، قفقاز و آسیای میانه گسترش دارد.

به همین منظور محبوبه عشوریان، کارشناس هنر و معماری، در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات؛ در خصوص آشنایی‌ و شروع فعالیت‌هایش در حوزه هنر و معماری، گفت: بنده فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته ریاضی کاربردی گرایش تحقیق در عملیات هستم و سابقه تدریس ١۵ ساله در دانشگاه درمابین تدریس ریاضی که بسیار به آن علاقه دارم را در روزمه کاری‌ام دارم.

وی ادامه داد: همچنین علایق دیگرم که هنر بود را نیز دنبال کردم و در مقطع کارشناسی ارشد پژوهش هنر نیز فارغ التحصیل شدم و پژوهشی در رابطه با گره چینی ادامه دادم که در این مسیر مستلزم کسب اطلاعات دیگری در مورد بافت‌های تاریخی قبل از اسلام و دوره اسلامی و هنر معماری بود که بسیار جذاب و کاربردی است و باعث شد اکثر ابنیه‌ها را با دید علمی و آکادمیک نیز مورد بررسی قرار دهم.

هنر و معماری دارای چه محدودیت هایی است؟

این کارشناس هنر و معماری، با بیان اینکه در هنر و معماری هیچ محدودیتی وجود ندارد و تا بی‌نهایت در این دو، زیبایی ناب و خاص جای دارد که می‌تواند در تمامی ابعاد جلوه کند؛ افزود: در معماری بر حسب موقعیت مکانی شاید محدودیت‌هایی ایجاد شود برای مثال بهتر است در اجرا بیش‌تر از مصالح بوم آورد و محلی استفاده شود.

چگونه می توان بدون آسیب رساندن به فرهنگ بومی ایرانی خانه ها را بازسازی کرد؟

وی با اشاره به اینکه هدف از حفاظت، مرمت خانه‌ها، حفظ اصالت و هویت فرهنگی شهر، جلوگیری از تخریب تمامی مولفه‌های تاریخی و همچنین نمایش بخشی از هنر معماری ایران به شهروندان و آیندگان است؛ خاطرنشان کرد: چه زیباست که گوشه‌ای از قدمت کهن و تمدن ایران را به نمایش گذاشته شود و در آن میان خانه‌های تاریخی که نمادی از سابقه فرهنگی و تمدن زندگی اجتماعی بوده‌اند همچنان پابرجا و قابل رویت باشد، پس با مشورت با اساتید کاربلد و اهل فن می‌توان آسیب‌ها را به حداقل رساند.

عشوریان صحبت‌هایش را اینگونه ادامه داد: هر پروژه اجرایی متناسب با هدف‌ها و فعالیت‌های مورد نیاز، از فضاها و قسمت‌های متعددی تشکیل می‌شود که دقت و مشورت در هر مورد باید اعمال شود و برحسب نیاز منطقه و منطبق بر فرهنگ جامعه باید صورت گیرد چون صنعت معماری ابتدا کاربردی است و باید فرهنگ محلی را در نظر بگیرد. در ضمن با استفاده از تکنولوژی و فناوری‌های جدید دیجیتالی می‌توان در تسریع اجرا و به حداقل رساندن خطاها کمک گرفت. 

وی در پایان در پاسخ به این پرسش که نگاه شما به تلفیق هنر، فرهنگ ایرانی و معماری چیست؟؛ گفت: این سه مقوله در هم تنیده و با هم هم‌پوشانی دارند و هر بنایی که شامل هنر، فرهنگ و معماری ایرانی باشد چشم نوازتر، روح بخش‌تر جلوه کرده و ابدی است و این رابطه تنگاتنگ بین این سه، تأثیر به‌سزایی روی افراد جامعه خواهد داشت. 

انتهای پیام/