به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ ساخت آثار دنباله‌دار سینما و تلویزیون مانند خجالت نکش ۲، تگزاس ۳، پایتخت ۷، اخراجی‌ها، آتش بس ۳ به علت وابستگی سینما به صنعت است که با دیگر رشته‌های هنری فرق می‌کند، بنابراین از آغاز خود همراه با مخاطب و وصل به تماشاگر بوده و روند تولید این فیلم‌ها در سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشته است.

به همین منظور آرش خوشخو، منتقد سینما، در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات؛ در خصوص علت ادامه‌دار بودن فیلم‌های سینمایی در سال‌های اخیر گفت: به‌هرحال این نوع فیلم‌ها مانند ترمیناتور یک تا چهار در سینمای آمریکا، بیگانه یک تا سه و جیسون بورن یک تا پنج عامه پسند هستند که برمبنای سریال‌های تلویزیونی عمل‌می کنند؛ در واقع اینکه تماشاگر با یک سری از شخصیت‌های فیلم یا سریال ارتباط برقرار می‌کند و برمبنای خو گرفتن مخاطب با آن فیلم، قسمت‌های بعدی آن ساخته شده و در نهایت به یک تولید صنعتی تبدیل می‌شود.

وی با بیان اینکه در ایران این اتفاق در ابعاد کوچک‌تری شکل می‌گیرد؛ ادامه داد: مخاطب در ایران شاید ماجرای تگزاس ۱ یادش نباشد و آن جهان شمولی را ندارد اما خوبی این فیلم‌ها برای تهیه کننده این است که از فرمول و محاسباتی که قبلا استفاده می‌کرد و حسابش را پس داده، دوباره استفاده می‌کند.

کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در ساخت فیلم‌های دنباله‌دار

این منتقد سینما صحبت‌هایش را اینگونه ادامه داد: شاید کارگردانان سینمای دنباله‌دار دیگر می‌دانند فردی مانند پژمان جمشیدی و سام درخشانی در چنین خط داستانی بامزه خواهند بود و از آن استفاده می‌کنند. به نظر بنده این کارکرد به لحاظ صنعتی و کم‌کردن هزینه‌ها و ریسک سرمایه‌گذاری جواب می‌دهد.

وی درخصوص ساختار و تماشا پسند بودن چنین فیلم‌هایی خاطرنشان کرد: تا اینجای کار ساخت این فیلم‌ها مانند تگزاس ۳ به لحاض تعداد تماشاگر از تگزاس ۱ و ۲ کم و کسری ندارد و به همان اندازه یا بیش‌تر توانسته مخاطب جذب کند. ساخت این فیلم‌ها به نوعی به فرآورده‌های سرگرم کننده برای مردم تبدیل شده است و ربطی به معیارهای نقادی و هنری ندارند.

خوشخو با بیان اینکه این فیلم‌ها به لحاظ مشابهت با قسمت قبلی خطر ریسک کم‌تری دارند و مشکلی ایجاد نمی‌کنند؛ افزود: امروزه در ساخت این فیلم‌ها چیزی به عنوان ساختار و هنر به چشم نمی‌خورد و بیش‌تر برای گردش مالی و سرگرمی مردم ساخته می‌شود.

وی با بیان اینکه ممکن است این فیلم‌ها پیام خاصی را مانند فیلم‌های عباس کیارستمی و اصغر فرهادی القا نکنند اما بدآموزی خاصی هم ندارند، تاکید کرد: جای خطرناک برای گیشه آن جاست که همه‌ی سینمای ما محدود به ساخت این نوع فیلم‌ها شود.

این منتقد سینما در پایان گفت: ساخت فیلم‌های دنباله‌دار در کشورهای مختلف مانند ایتالیا، فرانسه و آمریکا دیده ‌می‌شود که مبتذل هم هستند. در ایتالیا که مهد رافائل، میکل آنژ و داویچنی ده‌ها کمدی بی‌ارزش ساخته می‌شود اما باید سعی کنیم خط محدودیت سینمای ایران به این نوع‌ فیلم‌ها ان‌شاءالله رقم نخورد.

خبرنگار: سما پالوده

انتهای پیام/