به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ حتما شما هم نقوش زیبا، برجسته و چشم نواز روی چوب را دیده‌اید و تحت تاثیر زیبایی آن قرار گرفته‌اید؛ این هنر شاخص که منبت‌کاری نام دارد، یکی از شاخه‌های صنایع دستی به شمار می‌رود و در ایران سابقه‌ای طولانی دارد. منبت‌کار با ترکیب هنر و خلاقیت نقوشی برجسته روی چوب ایجاد کرده که زیبایی چوب را چندین برابر می‌کند. معرق نیز یک هنر و یک صنعت است و در دکوراسیون منازل به کاربرده می‌شود و وسیله‌ای تزئینی برای آشپزخانه‌ها است. در اصل معرق به معنی چیزی را در کنار هم قرار دادن و وصله کردن تکه‌های یک چیز است.

به همین منظور اکبر شهنواز، هنرمند صنایع دستی در حوزه منبت و معرق، درخصوص ترکیب طرح‌های قدیمی و نو این صنعت در گفتگو با خبرنگار حیات؛ گفت: ترکیب اجرای هنر با طرح‌های جدید در صورت حفظ استانداردها سبب زیبایی بیش‌تر و ایجاد دریچه‌ای جدید به سوی افق هنر خواهد بود. 

وی درخصوص ماشینی شدن تولیدات صنعت منبت و معرق تاکید کرد: استفاده از ماشین در تولید صنایع دستی ۹۰ درصد کارها را به سوی تولید از طریق ماشین‌های سی‌ان‌سی و لیزی سوق داده است؛ زیرا هزینه‌ی تولید از طریق ماشین مرقون به صرفه‌تر است و عموما افرادی که در صنایع دستی مشغول به فعالیت هستند از این عرصه خارج می‌شوند.

مرگ صنایع دستی با فراموشی حمایت از این عرصه

این هنرمند صنایع دستی با بیان اینکه مردم قدرت خرید مناسبی برای خرید صنایع دستی ندارند؛ خاطرنشان کرد: مردم به علت نداشتن قدرت خرید، کم‌تر به سوی خرید صنایع دستی سوق پیدا می‌کنند و متاسفانه مسئولان نیز با هنرمندان این عرصه همکاری مناسبی ندارند و این مسیر چیزی جز مرگ صنایع دستی را به همراه نخواهد داشت.

وی ادامه داد: صنایع دستی در کشورمان داری قدمتی ۷ هزار ساله با انواع سبک‌های هنری است؛ اما متاسفانه انواع کشورها این هنر را به علت فاصله‌ی زمانی مانند هزار سال یا بیشتر که مسئولان برای ثبت این هنر ایجاد کردند با استفاده از توریست و جاذبه‌های گردشگری به نام خود ثبت کردند و صنایع دستی کشورمان به فراموشی سپرده می‌شود. 

هزینه‌ی زیاد حفظ و نگهداری صنایع دستی

شهبازی با بیان اینکه حفظ و نگهداری از صنایع دستی هزینه‌ی زیادی دارد؛ خاطرنشان کرد: خیلی از آثار هنری به علت نبود هزینه در حفظ و نگهداری از بین می‌روند؛ آثاری هم که از بین نرفته است متاسفانه به آن بی‌توجهی می‌شود و فکر و ذهن مسئولان و مردم به جاهای دیگری مشغول است و هیچ حمایتی از آثار صنایع دستی و هنرمندان نمی‌شود.

وی درخصوص فعالیت‌هایش در حوزه منبت و معرق از کودکی تا به حال، اینگونه توضیح داد: من این هنر را از کودکی در کنار پدرم آموختم؛ پدرم این هنر را تحت نظر آرشیتکت‌های آلمانی یاد گرفت و بنده از کودکی مکتب دار هنر ایشان بودم و هنوز بعد از حیات پدرم در کارگاه هنری ایشان مشغول به تولید صنایع دستی هستم.

شهنواز با بیان اینکه عموما آثار هنری‌ام را نمی‌فروشم و فروش این آثار برایم مرقون به صرفه نبوده است؛ افزود: با اینکه رشته‌ی اصلی خودم برق الکترونیک بود اما علاقه و دیدن پدرم در این عرصه من را به خواندن رشته‌ی صنایع دستی تشویق کرد زیرا پدرم رشته‌ی صنایع دستی را تدریس می‌کردند و به عنوان یک معلم خصوصی سوالات هنری من را به شکل تئوری و عملی پاسخ دادند. به همین علت هیچوقت در این عرصه سرخوره نشدم و بن بست نرسیدم.

وی ادامه داد: خواهش بنده این است بانک‌ها به جای در نظر گرفتن مبلغی برای هدیه به کارکنان یا مشتریان از صنایع دستی که ماندگار و اصل است استفاده کنند. استفاده از صنایع دستی در جوایز برای بهبود مسائل مالی این عرصه بسیار مفید است.

این هنرمند صنایع دستی در پایان گفت: متاسفانه برخی مردم برای خرید وسایل از کریستال استفاده می‌کنند که به زودی می‌شکند اما صنایع دستی به این شکل نیست و کم‌تر کسی است که محصولی تقلبی از صنایع دستی بخرد. موضوع دیگر ایجاد نمایشگاه‌های صنایع دستی در داخل و خارج از کشور است که موجب تبلیغ و دیده شدن این هنری است که با درد و زحمت انجام می‌شود.

خبرنگار: سما پالوده

انتهای پیام/