به گزارش خبرنگار اجتماعی حیات، اگر آینده همانطور که برخی کارشناسان پیش بینی می‌کنند توسعه یابد، ماه یک فرودگاه فضایی خالی خواهد بود، جایی که سفینه‌های فضائی به‌طور معمول به سمت و از سطح ماه پرتاب می‌شوند، به عنوان بخشی از زنجیره تامینی که نیازهای بشریت را برآورده می‌کند، امکانات علمی را تجهیز می‌کند و تجهیزات مورد نیاز برای استخراج معادن فرازمینی را قرار می‌دهد. 

دانشمندان آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در لورل، مریلند، با مشارکت متخصصان دولت، دانشگاه‌ها و بخش خصوصی، برخی از بینش‌ها را در مورد طراحی، تجزیه و تحلیل و ساخت تاسیسات پرتاب و فرود و همچنین شناسایی شکاف‌های فناوری به منظور ایجاد یک حضور پایدار در ماه فاش کردند.

ایان گین، مهندس ساختمانی که بر زیرساخت‌های ایمن و سالم ماه تمرکز دارد، می‌گوید: برقراری حضور انسان در ماه یک تلاش گروهی است. احتمالا قبل از هرگونه وجود بشر بر روی ماه باید یک بلوک بزرگ پرتاب و تحویل ماه شود. ما به متخصصانی از همه حوزه‌های صنعت نیاز داریم تا برای تولید زیرساخت‌های ماه موفق و با عملکرد خوب همکاری کنند.

جین انتظار دارد سفینه‌ها وکاوشگرهای بزرگتری پرتاب و روی ماه فرود بیایند، بنابراین کاهش انتشار گاز مهم خواهد بود و برای محدود کردن اثرات انفجار در هنگام پرتاب، هر طراح سطح سکوی فرود باید بداند که چه کلاسی از وسیله نقلیه بر روی سطح ماه باید فرود می‌آید.

منبع: ناسا