به گزارش گروه اجتماعی حیات؛ در این حادثه قربانیان که بیشترشان مرزنشین بودند، اواخر روز گذشته (دوشنبه) در حالی در آتش سوختند که جمعیت خشمگین معترضان بنگلادشی هتل بین‌المللی «زبیر» متعلق به شاهین چکلدار، دبیر کل حزب عوامی لیگ را به آتش کشیدند.

به گفته روزنامه‌نگاران محلی، در میان کشته‌ها یک شهروند اندونزیایی نیز وجود داشته است.

پزشکان بیمارستان بنگلادش اعلام کردند تا به این لحظه ۲۴ جسد شناسایی شده و این نگرانی وجود دارد که اجساد بیشتری از زیر آوار هتل بیرون کشیده شود.

گزارش‌ رسانه‌های بنگلادشی حاکی از آن است که گروهی ناشناس که مخالف حزب عوامی لیگ بودند، طبقه همکف هتل را آتش زدند و شعله‌های این آتش به سرعت طبقات دیگر را در بر گرفت.

همچنین گزارش‌های مشابهی در سراسر بنگلادش وجود داشت که در آن گروهی از مردمان خشمگین به طور همزمان خانه‌ها و مراکز تجاری متعلق به رهبران و فعالان عوامی لیگ را در خیابان «بانگاباندو» در پایتخت این کشور تخریب کردند.

دفتر ریاست جمهوری بنگلادش امروز اعلام کرد که پارلمان این کشور منحل شده است.

 اعتراضات بنگلادش اول ژوئیه برابر با ۱۱ تیر۱۴۰۳ آغاز شد؛ زمانی که فعالان دانشجویی در دانشگاه داکا، بزرگترین دانشگاه این کشور، به شدت با پلیس و هواداران دولت درگیر شدند، شدت یافت.

این اعتراضات در یک نظام بحث برانگیز سهمیه‌بندی مشاغل ریشه دارد که تا ۳۰ درصد مشاغل دولتی را به اعضای خانواده مبارزان جنگ استقلال بنگلادش در سال ۱۹۷۱ علیه پاکستان موسوم به «مبارزان آزادی» اختصاص می‌دهد.

شیخ حسینا، ۷۶ ساله از سال ۲۰۰۹ میلادی به عنوان نخست وزیر بنگلادش بر سرکار آمد و در انتخابات ژانویه گذشته نیز برای چهارمین بار در انتخابات پیروز شد. این ناآرامی‌ها در دوره صدارت وی بی‌سابقه بود.

نخست‌وزیر مستعفی بنگلادش تظاهرکنندگان را «تروریست» خوانده بود ولی با افزایش شمار کشته‌های این اعتراضات به بیش از ۳۰۰ نفر، مردم به کاخ نخست‌وزیری یورش برده و شیخ حسینا را مجبور به ترک کشور کردند.

درگیری‌های شدید روز یکشنبه (۱۴ تیرماه ۱۴۰۳) بین پلیس و معترضان در بنگلادش به کشته شدن دست‌کم ۱۰۰ نفر انجامید و به این ترتیب تظاهرات مسالمت‌آمیز دانشجویی که در آغاز برای مخالفت با سهمیه‌های استخدام در دولت شکل گرفته بود به یک کارزار سراسری نافرمانی مدنی با هدف سرنگونی نخست وزیر بنگلادش تبدیل شد.