به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، چهاردهم مردادماه سال ۱۳۶۶ روز شروع عملیات «نصر ۷» با هدایت و فرماندهی لشکر ۳۱ عاشورا، لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص)، تیپ‌های نبی اکرم (ص)، انصارالمهدی و الغدیر نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. در این عملیات، منطقه عمومی سردشت از تیررس عناصر ضد النقلاب و دشمن بعثی خارج شد و ارتفاعات مهم و راهبردی «دوپازا» و «بلفت» آزاد شد.
زمینه طراحی عملیات
تابستان سال ۱۳۶۶ با درگیری محدود ایران و آمریکا در خلیج فارس همراه بود. از طرفی، زمان انجام عملیات در غرب کشور، فرماندهان را برآن داشت که حرکتی را به سوی غرب آغاز کنند. طی این مدت،عملیات‌های «نصر ۴، ۵ و ۷» در جبهه شمالی به اجرا درآمد که با آزادسازی بلندی‌ها و ارتفاعات مهمی از خاک عراق همراه بود.
حضور دشمن روی ارتفاعات منطقه سردشت به‌ویژه ارتفاع دوپازا نه تنها استقرار نیروهای خودی را در منطقه با مشکلات زیادی مواجه کرده بود، بلکه با زیر پوشش قرار دادن عناصر ضدانقلاب، تردد آنها را نیز آسان می‌کرد. بر همین اساس، انجام عملیات به‌منظور رفع این معضل در دستور کار فرماندهی سپاه پاسداران قرار گرفت.
اهداف عملیات
۱- خارج کردن منطقه عمومی سردشت از نقطه دید و تیررس دشمن
۲- ایجاد خط مناسب پدافندی در نوار مرزی
۳- زیر دید و تیر قرار دادن شهر «قلعه دیزه» عراق
۴- مهار و کنترل تردد عناصر ضد انقلاب در محور سردشت
اجرای عملیات
عملیات «نصر ۷» در روز ۱۴ مرداد ۱۳۶۶ با رمز «یا فاطمه الزهرا(س)» در منطقه عمومی ‹‹سلیمانیه›› عراق به اجرا درآمد. این عملیات که به تصرف ارتفاع مهم «دوپازا» و انسداد معبر ضدانقلاب درغرب کشور همراه بود. شامل منطقه‌ای به وسعت ۳۰ کیلومتر مربع می‌شد. تهاجم وسیع نیروهای خودی سبب شد که علی‌رغم هوشیاری نسبی دشمن، کلیه اهداف عملیات در مرحله نخست به دست آید. مرحله دوم عملیات نیز پس از اجرای آتش توپخانه روی مواضع دشمن، از دو محور آغاز شد. نیروهای ایرانی پس از سه ساعت درگیری، اولین قله از بلندی های «بلفت» را به تصرف درآورده و جاده آسفالت «سردشت- قلعه دیزه» و پاسگاه مرزی بلفت را در دست خود گرفتند.
در این عملیات که در ساعت۲:۳۰ بامداد آغاز شد تا صبح به تصرف سلسله ارتفاعات دوپازا، یال ارتفاعات بلفت، ارتفاع صخره‌ای و یال ارتفاع دوپازا توسط نیروهای ایرانی منجر شد. دشمن با مشاهده عزم رزمندگان، پس از کمی مقاومت، اقدام به عقب‌نشینی کرد. تنها در دو نقطه دشمن مقاومت بیشتری از خود نشان داد که درهم شکسته شد. ارتفاع پشت قله اصلی در محدوده «لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص)» و چهارمین ارتفاع واقعی در منتهی الیه شمالی دوپازا در محور «لشکر ۳۱ عاشورا»
روایت مسئول اطلاعات لشکر ۳۱ عاشورا در عملیات «نصر ۷»
«کریم حرمتی» رزمنده دوران دفاع مقدس و مسئول اطلاعات لشکر عاشورا در جریان عملیات نصر ۷ روایت می کند: «عملیات نصر ۷، از جمله عملیات‌هایی بود که سپاه به تنهایی انجام داد و لشکر ۳۱ عاشورا، ۲۷ حضرت رسول (ص)، تیپ‌های نبی اکرم (ص)، انصارالمهدی و الغدیر یگان‌های عمل کننده بودند. ارتفاعاتی که در این عملیات باید تصرف می‌شد، ارتفاعات استراتژیک دوپازا و بلفت بود.
این ارتفاعات قبل از عملیات نصر ۷، سه بار بین نیروهای ما و نیروهای عراقی دست به دست شده بودند، به طوری‌که هر کدام از طرفین، اعم از نیروهای دشمن یا نیروهای ایرانی بر این ارتفاعات تسلط می‌یافتند، کل منطقه را تحت کنترل خود می‌گرفتند. وقتی ما بر بلفت و دوپازا تسلط می‌یافتیم، شهر قلعه دیزه، سد دوکان و دشت قلعه دیزه کاملاً در دید و تیر ما قرار می‌گرفت. و اگر دست عراقی‌ها بود منطقه سردشت، جاده‌های مواصلاتی و نقاط مرزی در دید و تیررس آنها قرار می‌گرفت.
در همین دست به دست شدن‌ها بود که هم دشمن و هم ما آشنایی خوبی به نقاط حساس منطقه پیدا کرده بودیم. البته این مساله تا حدی کار شناسایی را برای ما مشکل می‌کرد؛ چون دشمن در تمامی مناطقی که می‌شد نفوذ کرد، کمین گذاشته بود و یا به وسیله میدان‌های مین راه‌های نفوذ ما را بسته بود. روی همین حساب دشمن نسبت به تحرکات ما در منطقه حساس بود.
طبیعاً وجود عناصر ضد انقلاب در منطقه هم باعث می‌شد مواظب تحرکات‌مان اعم از شناسایی، انتقال نیرو، انتقال تجهیزات و... باشیم. به خاطر این حساسیت منطقه، مجبور شدیم امکانات و نیروهای‌مان را در منطقه خارج از منطقه عملیاتی استقرار بدهیم. در سه راهی مهاباد ـ سردشت، محل تجمع لشکر بود و قرارگاه تاکتیکی را در دامنه ارتفاعات کانی‌رش روی خط پدافندی نیروهای خودی زدیم. مرحله دوم عملیات آغاز شد و تیپ انصار الهدی در ارتفاعات بلفت عمل کرد.
به خاطر مقاومت سرسختانه دشمن عملیات به روز کشیده شد و بچه‌های زنجان با جانفشانی تمام، این ارتفاعات را در روز تصرف کردند. طرف‌های عصر، باز دشمن یورش آورد و بلفت را از دست ما گرفت. بچه‌های المهدی گردان بعدی را وارد عمل کردند و باز دشمن را عقب زدند. منطقه هم برای ما و هم برای دشمن اهمیت فراوانی داشت. دشمن وقتی پاتک می‌زد از شیب تندی مجبور بود خودش را بالا بکشد.
پایین ارتفاع بلفت ایران بود و بعد هم بلفت عراق قرار داشت و با وجود اینکه عملیات از نظر ما تمام شده بود؛ ولی دشمن ده روز پی در پی پاتک زد تا این ارتفاعات را از دست ما بگیرد. سه لشکر و چهار تیپ عراق در این پاتک‌ها وارد عمل شده بود؛ اما موفق نشدند کاری از پیش ببرند. با تصرف این ارتفاعات، منطقه سردشت از تیررس عراقی‌ها خارج شد و ۳۰ کیلومتر مربع از منطقه جنگی از دست دشمن خارج شد.»
نتایج عملیات
دراین عملیات، تمام هدف‌های مورد نظر تصرف شد و دشمن پس از ۹ روز تلاش و حمله به مواضع تصرف شده، نتوانست موفقیتی به‌دست آورد.
در این عملیات، ۲۵۰ تن از نیروهای دشمن به اسارت درآمدند و براساس اطلاعات به دست آمده از آنها، کلیه یگان‌های دشمن که در منطقه حضور داشتند، ۵۰ تا ۶۰ درصد متحمل تلفات شدند.
نظر شما