به گزارش گروه اجتماعی حیات، این فناوری در حدود ۵۰ کشور مختلف از جمله امارات که از دهه ۱۹۹۰ یک برنامه پیشرفته بارورسازی ابرها را اجرا می‌کند، استفاده شده است، به گونه‌ای که سالانه حدود ۱۰۰۰ ساعت ماموریت «بارورسازی ابرها» انجام می‌شود.

ایالات متحده دارای سابقه بسیار طولانی در مأموریت‌های «بارورسازی ابرها» است که در سال ۱۹۴۷ با عملیات سیروس آغاز شد، که در آن ارتش ایالات متحده حدود ۹۰ کیلوگرم یخ خشک را در طوفانی در سواحل فلوریدا پخش کرد.

در استرالیا آزمایش‌های بارورسازی ابرها از سال ۱۹۴۷ آغاز شد و تا امروز ادامه دارد.

چین سازنده‌ترین حامی فناوری تغییر آب و هوا است. برای سال‌ها، اداره تنظیم آب و هوا در این کشور از بارورسازی ابرها برای پایان دادن به خشکسالی، مبارزه با آتش‌سوزی‌ها و اجتناب از باران در طول رژه‌های نظامی استفاده کرده است.

این فناوری نه تنها برای افزایش بارندگی استفاده می‌شود، بلکه در کشورهایی مانند اسپانیا، فرانسه و آلمان عمدتاً برای جلوگیری از بارش تگرگ استفاده می‌شود.

بسیاری ممکن است با استفاده از بارورسازی ابرها به دلیل نگرانی در مورد سیل ناگهانی مخالف باشند.

اما دکتر فردریک اتو، کارشناس برجسته آب و هوا از امپریال کالج لندن، توضیح داد: بارورسازی ابرها نمی‌تواند مقدار زیادی باران ایجاد کند، این تکنیک یک ابر موجود را اصلاح می‌کند و نمی‌توان یک ابر کوچک را از طریق بارورسازی به یک طوفان تبدیل کرد. 

اتو افزود، بزرگترین نگرانی این است که «بارورسازی ابرها» به عنوان جایگزینی برای اقدام موثر در مورد تغییرات آب و هوایی استفاده شود، چیزی که دلیل واقعی افزایش بارندگی است.

او ادامه داد: بارورسازی ابرها یکی دیگر از راهبردهای آشکار برای جلوگیری از تقاضای توقف سوخت‌های فسیلی است، اگر انسان‌ها به سوزاندن نفت، گاز و زغال سنگ ادامه دهند، تغییرات آب و هوایی و بارندگی‌های شدید ادامه خواهد داشت.

منبع: المیادین