به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ در این نشست انسیه شاه حسینی کارگردان، نویسنده، طراح صحنه، سید سعید میرزاده تهیه کننده، کاوه ایمانی تدوینگر، احسان نوبخت صدا بردار، آرش قاسمی صدا گذار، حسن ایزدی جلوه های ویژه بصری، احمد رسولیان جلوه های ویژه میدانی، نازنین سرابی طراح چهره، مسعود سخاوت دوست آهنگساز و بازیگران معصومه بافنده، نسرین احمد خانی، حسین پوریده حضور داشتند.

قبل از اولین نشست خبری روز چهارم جشنواره ۴۲ فیلم فجر، مراسم بزرگداشت پروانه معصومی با حضور مجتبی امینی دبیر جشنواره فیلم فجر برگزار و لوح تقدیر به خواهرزاده وی تقدیم شد.

در این مراسم، انسیه شاه حسینی بیان کرد: زمانی که اسم پروانه آمد، شوکه شدم. من سال‌ها با او زندگی کردم، وقتی خبر فوت او را شنیدم باور نکردم. همیشه نگران بود و به من می‌گفت: تو دیوانه ای اما عوامل فیلمت را به کشتن نده. خانم معصومی واقعا یک معجزه بود.

در ابتدای این نشست، سیدزاده تهیه کننده فیلم «دست‌ ناپیدا» گفت: خوشحالم که با فیلم‌ «دست‌ ناپیدا» در محضر اصحاب‌ رسانه حاضر شدم. فکر می کنم با تمام سختی‌ها حرف دلمان را در این فیلم زدیم و فیلم به نتیجه رسید.

انسیه شاه حسینی، کارگردان فیلم گفت: جای آقای عبدی نسب خالی است. ایشان صبح‌ها که سرکار می‌آمدند یک شعری را می‌خواندند. اکنون ایشان در این نشست نیستند و من به جایشان این شعر را می‌خوانم. من دلم می خواست صدایم، صدایت را بغل می کرد/ من دلم می خواست زخم مرحم بود/ من دلم می خواست نور مرحم بود.

شاه حسینی درباره اینکه چرا بعد از ۱۲ سراغ این سوژه رفته است، گفت: باید از مسئولان بپرسید که چرا کاری کردند که خانم شاه حسینی ۱۲ سال فیلم نساخته است.شاه حسینی اشاره کرد: انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی بود. حضرت امام خمینی (ره) با تانک و توپ شروع نکردند و اولین چیزی که به مردم می‌گفتند این بود که ما می‌خواهیم کرامت انسانی را به شما برگردانیم.

کارگردان دست ناپیدا افزود: فیلم من به لحاظ موضوع با خوض خون مشترک است اما نگاه و عملکرد متفاوت است. درباره روایت عاشورا فیلم های زیادی ساخته شده است اما گاهی تصویر از کلام عقب می ماند. در فیلم نمی‌توانستم برخی مسائل را نشان دهم تا حرمت شهدا حفظ شود. عاشق و ایمان را نمی شود در فیلم نشان داد. نمی شود در برخی حریم‌ها در سینما وارد شد. قصه هایی که قائم به فیلمنامه هستند حضور یک سلبریتی آن فضا را می شکند و باورپذیری آن را کم می کرد. با توجه به این موضوع سعی کردم از بازیگران تئاتری و افرادی که کمتر شناخته شده اند استفاده کنم.

شاه حسینی ادامه داد: در دست ناپیدا زمان فیلم را کم کردیم و باعث شد خیلی از مسائل توضیح داده نشود. موج انفجار در جبهه ها انسان ها را به شدت پرت می‌کند. من انسانی را دیدم که بر اثر انفجار رگ های بدنش کش آمده بود. کودک نیز در فیلم نامش امید است و افرادی که در جنگ هستند پرت شدن کودک میان لباس ها را طبیعی می دانند و بیشتر می خواستیم بگوییم امید در هر شرایطی زنده است. درباره پرداختن به زنان در جنگ میتوان قصه ساخت و خبرنگار موجود در فیلم «خودم» هست.

سیدزاده در پاسخ به این سوال که چه لزومی داشت برای ساخت این فیلم دو نهاد همکاری کنند، گفت: اینکه یک فیلم چقدر هزینه دارد باید خود افراد دستشان در کار باشد. بنیاد شهید با ۵۱ درصد و بنیاد فارابی با ۲۵ درصد و دو منبع مالی دیگر در ساخت فیلم کمک کردند. هزینه فیلم من بسیار سنگین بوده و دو نهاد در ساخت آن دخیل بوده است و من بجای اینکه به فیلمهای دیگر بپردازم ترجیح دادم به بحث ایثار زنان این مرزوبوم بپردازم.

انتهای پیام/