به گزارش گروه اجتماعی حیات، خورشید یکی از اسرارآمیزترین موجودات در کیهان است که تعیین دقیق ماهیت آن برای محققان دشوار است. در این گزارش، مهم‌ترین کشفیات در مورد خورشید در سال ۲۰۲۳ معرفی می‌شوند:
حداکثر توان خورشیدی
دانشمندان هواشناسی فضایی با بازگشت به آغاز چرخه فعلی خورشیدی در سال ۲۰۱۹، پیش‌بینی کردند که توان خورشیدی از سال ۲۰۲۵ به بعد در برهه‌ای به حداکثر خود خواهد رسید و در مقایسه با چرخه‌های خورشیدی قبلی نسبتا ضعیف خواهد بود.
با این حال، چندین علامت هشدار دهنده، از جمله افزایش تعداد لکه‌های خورشیدی، شراره‌های خورشیدی قدرتمند کلاس X و تغییرات در جو فوقانی زمین، نشان می‌دهد که چرخه خورشیدی آن طور که انتظار می‌رفت پیش نخواهد رفت.
در ژوئن ۲۰۲۳، مشخص شد که انفجار خورشیدی احتمالاً در سال ۲۰۲۴ به اوج خود خواهد رسید و فعال‌تر از پیش بینی‌های اولیه خواهد بود.
مطالعه‌ای که در نوامبر ۲۰۲۳ منتشر شد نشان داد که لبه بیرونی جو خورشید یا تاج آن، آن قدر که قبلاً فکر می‌کردیم گسترده نیست.
تا همین اواخر، بهترین راه برای اندازه گیری تاج خورشید، مشاهده آن در هنگام خورشید گرفتگی بود، زمانی که به وضوح در اطراف ماه قابل مشاهده است. اما تکنیک‌های جدید به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا نوسانات یا امواجی را که از تاج آن عبور می‌کنند اندازه‌گیری کنند.
تفاوت بین نتایج جدید و برآوردهای قبلی نسبتاً کم است: خورشید احتمالاً بین ۰.۰۳ ٪ و ۰.۰۷ ٪ کوچکتر از آنچه ما فکر می‌کردیم است.
قبلاً تصور می‌شد که شفق قطبی فقط در برخی از سیارات و قمرهای منظومه شمسی رخ می‌دهد؛ اما مطالعه‌ای که در نوامبر ۲۰۲۳ انجام شد نشان داد که خورشید نیز شفق قطبی دارد.
ستاره شناسان پس از هدایت تلسکوپ رادیویی به سمت نقطه تاریک، انفجارهای رادیویی را کشف کردند که بر فراز لکه‌های خورشیدی پرواز می‌کردند. فرکانس امواج رادیویی بسیار شبیه به طول موج‌های ساطع شده از شفق روی زمین بود، که به شدت نشان می‌دهد فرآیند مشابهی در خورشید رخ می‌دهد.
در اکتبر ۲۰۲۳، محققان اعلام کردند که یک طوفان خورشیدی قدرتمند، معروف به رویداد Miyake، حدود ۱۴۰۰۰ سال پیش به زمین برخورد کرده است. کارشناسان می‌گویند که این اتفاق می‌تواند قوی‌ترین انفجار خورشیدی باشد که تاکنون به زمین اصابت کرده است.
محققان شواهدی از این رویداد فاجعه‌بار را در حلقه‌های درختان فسیل شده‌ای که اخیراً در کوه‌های آلپ فرانسه کشف شده‌اند، پیدا کردند.
یک مقاله در آگوست ۲۰۲۳ توضیح داد که خورشید می‌تواند ذرات پنهان ماده تاریک را در هسته آتشین خود ذخیره کند و نوترینوها یا "ذرات اشباح" که توسط خورشید پرتاب می‌شوند، ممکن است کلید یافتن آن‌ها باشد.
ماده تاریک به ندرت با ماده یا نور معمولی برهمکنش می‌کند، اما در صورت وجود، ممکن است نوترینوهایی با تقریباً بدون جرم و بدون بار الکتریکی منتشر کند.
محققان این فرضیه را مطرح کردند که هسته خورشید ممکن است حاوی غلظت بالایی از ماده تاریک باشد و اگر چنین باشد، آن‌ها انتظار دارند که گاهی اوقات کمی بیشتر از حد معمول نوترینو ساطع کند. با این حال، این نوترینوهای اضافی هنوز کشف نشده اند.
در حال حاضر حدود ۱۱ سال طول می‌کشد تا خورشید یک چرخه خورشیدی را کامل کند و در طی آن از حداقل توان خورشیدی به حداکثر توان خورشیدی تبدیل می‌شود. اما یک مقاله در ۲ تا ۲۳ ژوئن توضیح داده است که دوره‌های گذشته ممکن است بسیار کوتاه‌تر بوده باشند.
محققان متون باستانی کشف شده در کره را مورد مطالعه قرار دادند که حاوی گزارش‌های دقیقی از نمایش شفق‌های قطبی در طول "Munder Minimum" - دوره‌ای با فعالیت کم خورشیدی بین سال‌های ۱۶۴۵ و ۱۷۱۵ بود.
آن‌ها دریافتند که چرخه‌های خورشیدی در این مدت احتمالا فقط هشت سال طول می‌کشد. با این حال، دانشمندان نتوانسته اند به درستی توضیح دهند که چرا چرخه خورشیدی در این دوره بسیار کوتاه است.
منبع: Live Science
نظر شما