به گزارش گروه بین الملل حیات؛ روزنامه هاآرتص نوشت، بیشتر کسانی که درخواست حمایت روحی و روانی می‌کنند، سربازانی هستند که در جنگ در نوار غزه حضور داشتند. آنها از گریه‌های بی‌اختیار و کابوس‌ها رنج می‌برند.

متخصصان در اراضی اشغالی هم هشدار می‌دهند که تعداد زیادی از این سربازان به دلیل عدم دریافت حمایت عاطفی کافی آمادگی بازگشت به خدمت را ندارند.

در این باره یکی از نیروهای یک مرکز اورژانس جایگزین در اراضی اشغالی می‌گوید: «در روزهای اخیر بیش از ۲۰ تماس دریافت کردم. یکی از فرماندهان به من گفت که درخواست‌های زیادی داشته اما هیچ کمکی دریافت نکرده‌ است. آنها احساس می‌کنند گم شده‌اند.»

همچنین یکی دیگر از نیروهای ذخیره، بدون هیچ آموزشی، افسر رسیدگی به خانواده قربانیان شده است. او هفته گذشته، به دنبال شماره تلفن روان‌شناسانی بود تا او را برای این کار آماده کنند. او نگران است که بدون همراهی یک روانپزشک مجرب، نتواند این وظیفه را به درستی انجام دهد.

یکی دیگر از کارشناسان می‌گوید که ارتش هیچ گام موثری برای ممانعت از بروز صدمات روحی در میان نیروهایش برنمی‌دارد و منتظر است تا سربازان درخواست کمک کنند؛ در حالی که این یک اشتباه بزرگ است. علائم هشدار دهنده زیادی وجود دارد؛ درخواست‌ها زیاد شده است. این رویکرد باید تغییر کند.

این در حالی است که ارتش رژیم صهیونیستی این انتقادات را رد و اعلام کرده است که صدها افسر روانشناس را در یگان‌های مختلف مستقر کرده است.