به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ به مناسبت ایام عزاداری امام حسین(ع)، با حاج‌اکبر بازوبند، از مداحان پیشکسوت و اصیل‌خوان تهران طی گفت‌وگویی به موضوع سنت نوحه‌خوانی و وضعیت مرثیه‌سرایی در جامعه امروز و راهکارهای مقابله با آسیب‌های آن و اثرات اجتماعی سنت حسنه وقف برای امام حسین(ع) پرداخته ایم.

حاج اکبر بازوبند، قریب به شصت سال است در هیئت‌ها و مجالس عزاداری اهل‌بیت (ع) قصیده‌خوانی می‌کند. او اصالتاً اهل یزد است، اما سبک اجرایش، همان سبک مرسوم هیئت‌های قدیمی تهران است.

حیات: با توجه به جلسات و هیئاتی که در سطح شهر و کشور به برکت سفره ی آل الله برپا می شود، مشاهده می کنیم که غالب این جوانان به مجالس و هیئات مذهبی روی آورده اند و این وظیفه مداحانی که در این عرصه زحمت می کشند را سنگین می کند، در چنین شرایطی مداحان چه نقشی در ثابت قدم بودن جوانان در این مسیر دارند؟

حاج اکبر بازوبند: حضرت زینب (س) در گودال قتلگاه صورت خود را روی خاک گذاشت و گفت: راضی ام به رضای تو، صبر می کنم به ولایتت و تسلیمم به امرت، مداح اهل بیت(ع) باید شناخت داشته باشد و آگاه باشد که چه کسی ما را برای نقش آفرینی در این زمینه پذیرفته است.

روی منبر از شخصی که امام حسین(ع) از او راضی نیست، تعریف نکنیم. با راهنمایی خود جوانان را به اشتباه نیندازیم. مداح امام حسین(ع) باید راه سیدالشهدا(ع) را برود. اگر روضه قتلگاه می خواند، خود را کنار بدن امام حسین (ع) و یاران بزرگوار ایشان ببیند و بخواند و برای ایشان گریه کند، در این صورت مشاهده می کنید که در قلب خلاف مذهب هم اثر می گذارد و باعث تغییر او می شود.ان‌شاالله که به برکت حضرت زهرا(س) همه جوانان در مسیر امام حسین(ع) قرار گیرند و رستگار شوند.

حیات: مردم با وجود مشکلاتی که دارند باز هم نسبت به برپا کردن هیئت‌ها و تکایا اهتمام ویژه‌ای دارند. تحلیل شما چیست؟

حاج اکبر بازوبند: مردم مسلمان همزمان با ایران در سراسر جهان در ایام محرم خود را برای عزاداری آماده می کنند. از زمان امام حسین(ع) تاکنون بسیاری خواستند این چراغ را خاموش کنند، اما نتوانستند و به لطف خدا روز به روز به رونق این مجالس افزوده می شود.

چراغی که ایزد برفروزد    هرآن کس پف کند ریشه‌اش بسوزد

حیات: چه تدابیری باید بیندیشیم که شور و شعور حسینی در مجالس عزاداری با هم توأم باشد؟

حاج اکبر بازوبند: مجالس عزاداری باید به طریقی برگزار شود که شور یکی از وجوه آن باشد. بارها شاهد بوده ایم که خلاف مذهب هم در مجالس عزاداری سیدالشهدا(ع) حضور یافته اند و به عزاداری پرداخته اند و برای امام حسین(ع) و یارانش اشک ریخته اند، قطعاً امام حسین(ع) آنها را قبول می کند و به این مجالس راه می دهد.

جان می دهم به شوق وصال تو یا حسین    تا برسرم قدم ننهی جان نمی دهم

در روز عاشورا امام حسین(ع) حبیب بن مظاهر، زهیر بن قین بجلی و ... را در لشکر خود داشت، اما حر یک لحظه گفت: لبیک یا حسین، امروز همه مقابل آرامگاه حر می روند و می گویند، پدر و مادرمان به فدایت، چون در یک لحظه تغییر کرد، کاری کنیم اینها که اعتقادات ضعیف دارند اما پای منبر می آیند با گریه و خواندن مصیبت امام حسین (ع) تغییر کنند و ان‌شاالله در مسیر امام حسین (ع) و اهل بیت (ع) جاودانه شوند.

حیات: به عقیده شما وقف برای امام حسین (ع) چه اثرات اجتماعی در پی دارد؟

حاج اکبر بازوبند: شخصی در هزینه های هیئت با کمبود مواجه شد، نزد خیری رفت و گفت: ما در هزینه هایمان در هیئت دچار مشکل شده ایم، شخص خیر بدون خواندن مبلغ صورت حساب‌ها، امضاء کرد که آن مبلغ را پرداخت کند. شخصی که درخواست کمک کرده بود، گفت: چطور شما بدون اطلاع از مبلغ برگه را امضاء کردید؟ شخص خیر گفت: برای امام حسین(ع) خرج کردن نیازی به خواندن ندارد. همان شب خواب اباعبدالله(ع) را دید که تا نامه اعمالش را به دستش دادند، امضاء کرد. گفت آقاجان شما نخوانده امضاء کردی؟ امام حسین (ع) فرمودند: مگر تو آن برگه را خواندی که من بخوانم؟ حکایت وقف برای امام حسین(ع) همین است. اگر خانه ای برای برپایی عزای امام حسین(ع) و به منظور پشتیبانی از فرهنگ عزاداری سیدالشهدا (ع) وقف شود، مادامی که این بنا وجود دارد و مردم در آن اشک می ریزند، در نامه عمل آن واقف ثواب می نویسند و امام حسین(ع) شاهد و ناظر بر آن است.