به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ هیئت در بقای اسلام و ماندگاری یاد شهدای کربلا مهم‌ترین نقش را دارد، می‌توان گفت، قسمتی از فرهنگ شخصی هر شیعه و بخش اعظم فرهنگ و تمدن اسلامی شیعی، نشأت گرفته و متأثر از فرهنگ عاشورا می‌باشد.

در این راستا و با توجه به شعائر و اهداف عالی و بلند حاکم بر حرکت امام حسین (ع) و فرهنگ عاشورا، هیئت‌های مذهبی نیز علاوه بر اقامه عزاداری و سوگواری و بزرگداشت مناسبت‌های اسلامی در دیگر شئون اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی، انسانی و غیره که در شرع مقدس اسلام و احادیث معصومین (ع) آمده است، وارد شده و نسبت به اجرای آن با جدیت فراوان تلاش می‌کنند.

در یک نگاه بسیار کلی و گذرا بر تاریخچه هیئت‌های مذهبی می توان گفت این نهاد مردمی دینی بلافاصله پس از واقعه عاشورا و از طریق بازماندگان آن حماسه ؛چه آن‌هایی که مقدر نبود شهید شوند، چه آن‌هایی که از قافله عقب ماندند و چه آن‌هایی که در آن زمان قصد حضور نداشته، اما بعدا پشیمان شدند به صورت‌های مختلف رشد و نمو پیداکرد.

 اصلی‌ترین رسالت هیئت‌های مذهبی اقامه عزاداری، سوگواری و ذکر مصیبت در شهادت حضرت سیدالشهدا و احیاء فرهنگ پرشور و شعور عاشورا و تعظیم شعائر مذهبی و دینی است. 

طبق روایات پیدایش عزاداری رسمی و علنی بر امام حسین (ع) از زمان آل بویه شکل گرفته است. آل بویه شیعه اثنی عشری بودند و خلفای عباسی که بغداد مقر آنان بود، سنی مذهب بودند. اوج قدرت آل بویه در زمان معزالدوله بود در حالی که در این زمان خلفای عباسی در ضعف کامل به سر می بردند. «معزالدوله در سال 352 هـجری قمری دستور داد که مردم در روز عاشورا گرد یکدیگر برآیند و اظهار حزن (و عزاداری نسبت به امام حسین(ع) ) کنند. در این روز بازارها بسته شد، خرید و فروش موقوف گردید، قصابان گوسفند ذبح نکردند، هریسه پزها، هریسه (حلیم یا آبگوشت) نپختند، مردم آب ننوشیدند، در بازارها خیمه برپا کردند و بر آنها پلاس آویختند، زنان بر سر و روی خود می زدند و بر امام حسین (ع) ندبه می‌کردند، در این روز نوحه گری و ماتم به پا گردید»

مرور زمان اجازه توقف هیئت‌ها را در هیچ دورانی نداد، مردم سرزمینمان حتی با سخت‌ترین شرایط و گاهی مخفیانه مراسم‌های عزاداری را برپا می‌کردند و یاد امام حسین (ع) را زنده نگه می‌داشتند. همین هیئت‌ها و عزاداری‌ها بود که شور و شعور حسینی را در دل‌های جوانان دیروز و امروز زنده نگه داشت تا برای مقابله با ظلم بی‌تفاوت نباشند. این شور حسینی نمادش حضور رزمندگان هشت سال دفاع مقدس در جبهه‌های حق علیه باطل و مدافعان حرم و و طن است، همین نامگذاری عملیات‌های زمان جنگ نماد جاری بودن فرهنگ عاشورایی در میان مردمان سرزمینمان بود اسامی مانند کربلای 5، عاشورا، محرم و.... ؛که از میان مردان سرزمینمان تعداد زیادی به فیض شهادت نائل آمدند.

در این راستا نیاز است هیئت‌ها نسل امروز را متوجه این موضوع کنند که شهدا حسین گونه جنگیدند و شهید شدند و  به آن ها بفهماند از ایثار و برکت شهداست که این هیئت‌ها برپا هستند. در میدان جنگ و دفاع از مملکت و اسلام همانند امام حسین (ع) و یارانشان  چه دشمن را از بین ببریم و  چه در این راه آسمانی شویم پیروزیم، نیاز است هیئت این بیرق را علم کند که ما هر چه داریم از خون شهدا است.

حجت الاسلام روح الله حریزاوی قائم مقام سازمان تبلیغات اسلامی در خصوص نقش هیئت و شهدا در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ما بیان داشت: اگر به تاریخ گذشته و حتی قرن گذشته رجوع کنیم متوجه خواهیم شد که بسیاری از هیئت‌ها با محوریت عده ای از شهدا تاسیس شدند و به نام شهدا ادامه پیدا کردند.

وی با اشاره به فعالیت شهدا در هیئت‌ها افزود: هیئت‌هایی را داریم که بیش از صد شهید در طول سال‌های دفاع مقدس و دفاع از حرم در آنجا حضور داشتند و فعالیت کردند. نقش خانواده شهدا در حفظ، شکوفایی و حتی حمایت از هیئت‌ها بی‌نظیر است.

قائم مقام سازمان تبلیغات اسلامی گفت: با همکاری بنیادشهید و امور ایثارگران طراحی صورت گرفته که نقش آفرینی شهدا، امتداد و توسعه پیدا کند و به نوعی هیئت‌ها با شهدای حیطه فعالیت خودشان اتصال پیدا کنند.