جاوید قربان اوغلو دیپلمات سابق ایران در پاسخ به سوال خبرنگار سیاسی حیات با اشاره به حضور خانم پلاسخارت در ایران و سخنان سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نسبت به اعلام توانایی آنها برای ارسال پیام کشورشان به ایران گفت: به نظر می رسد ایران و آمریکا، هر دو در شرایطی قرار دارند که می توان آن را( رو در بایستی استراتژیک ) توصیف می کنم. هم ایران و هم آمریکا بر این نکته واقفند که راه کار برون رفت از شرایط مخاطره آمیز کنونی ( مذاکره مستقیم ) و روی میز قرار دادن موضوعات و اختلافات فیما بین است.با این وجود هر یک از این دو به دلیلی که بیشتر ریشه در سیاست داخلی کشورشان دارد، با تردیدها و مشکلاتی روبرو هستند.
قربان اوغلو اظهار کرد: آمریکا در شرایط انتخاباتی قرار دارد و این برهه ای حساس از نظر سیاست داخلی این کشور است. زیرا با توجه به وضعیت ایران در عرصه بین المللی که متاسفانه در چهل و چند سال اخیر بی‌سابقه است، برای جو بایدن نزدیکی به ایران و مذاکره با کشوری که از منظر آنها در پی ساختن بمب اتمی است، تهدیدی برای صلح در منطقه بوده و در صدد نابودی اسرائیل متحد استراتژیک واشنگتن است و مردم خود را سرکوب می کند، اعطای فرصت به حزب رقیب، برای سوء استفاده در شرایط انتخاباتی است. در همین راستا، لابی قدرتمند صهیونیست‌ها در ساختار آمریکا، توانایی این لابی در تاثیر گذاری بر روند تصمیمات سازی واشنگتن و همچنین سلطه رسانه ای تاثیر گذار بر افکار عمومی مذاکره با ایران در شرایط کنونی را به خصوص پس از تحولات یک سال اخیر ایران و تصویر به شدت مشوه که از کشورمان در دنیا ساخته شده برای تیم بایدن بسیار پرهزینه کرده است.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: در سوی دیگر این معادله ایران قرار دارد که با نفی علی الاطلاق مذاکره با آمریکا و رویکرد ناصواب سیاست خارجی تنش زا ، فرصت را برای تبلیغات در اختیار دشمنان و رقبا قرار می دهد.
این کارشناس مسائل سیاسی و بین الملل عنوان کرد: برای من به عنوان یک ناظر، تحلیلگر سیاسی و کسی که سابقه حدود چهار دهه در عرصه دیپلماسی دارد، نفی مطلق مذاکره با آمریکا به هیچ عنوان قابل درک نیست. کرارا گفته و نوشته ام، در همه جای جهان و در طول تاریخ مذاکره اولین و بهترین راه کار حل و فصل اختلافات و ممانعت از وقوع نزاع و جنگ است.
دیپلمات سابق ایران گفت: مذاکره حامل هیچگونه بار ارزشی و یا ضد ارزشی نیست، مذاکره نه به معنای سازش یا تسلیم است و نه وادادگی و مرعوب بودن، لذا تابو کردن مذاکره که ابزاری برای حل و فصل اختلافات و یا برون رفت از بحران و اقدامی برخلاف منافع ملی ست.
وی در ادامه افزود: از منظر تاریخی در دو سه دهه اخیر، کارکرد مذاکره با آمریکا در بحران اشغال کویت و مساله طالبان در دوره قبل برای ایران بسیار مفید و رافع برخی از نگرانی های امنیتی و تضمین کننده منافع ایران بوده است.
نظر شما