به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید «ستار مغانلو»، دوم مهر ماه سال ۱۳۴۲، در شهر زنجان به دنیا آمد. وی تا چهارم ابتدایی درس خواند، سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و دوم تیر ماه سال ۱۳۶۲، در پیرانشهر هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر آبیک واقع است.
در متن وصیت‌نامه شهید ستار مغانلو آمده است:
«خدایا! ما با تو پیمان بستیم تا آخر راه برویم و بر پیمان خود هم چنان استوار ماندیم. شهادت مقطعی از حرکت تکاملی انسان است که انسان به وجود مطلق می‌پیوندد. هیچ اجباری در این پیوند نیست؛ بلکه باید انسان راه و توشه را بیابد و از طغیان و زبونی درآید.
انسان وقتی سر دو راهی قرار می‌گیرد، باید یکی را انتخاب کند: عزّت یا ذلّت؛ حسین(ع) یا یزید، من اکنون با قلبی سرشار از عشق به الله، به سوی جبهه و برای دفاع از دین اسلام می‌روم تا به ندای «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» امام امت، خمینی بت شکن، لبیک گویم و بگویم: «ای امام! این جان ناقابل چیزی نیست که در راه خدا از بین برود.
ای کاش هزار جان داشتم و در راه خدا هدیه می‌کردم. مادرم! می‌دانم که آخرین کلام من برای تو دردآور و سخت است و گریه می‌کنی و باید گریه کنی! چرا که همین اشک‌های مادر شهید است که سیلی از آن روان می‌شود و کاخ ستمکاران و جباران را از ریشه می‌کند.
مادر عزیز و مهربانم! اگر چه فرزند خوبی برای شما نبودم؛ ولی از شما می‌خواهم مرا ببخشید و حلالم کنید و برای سلامتی امام عزیز و پیروزی اسلام دعا کنید.
و حال خدمت شما خواهرانم سلام عرض می‌کنم و می‌خواهم حجاب اسلامی را رعایت کنید؛ چون حجاب شما کُوبنده‌تر از خون من است و نیز شما از می‌خواهم پس از شهادتم به تبلیغ اسلام بپردازید و امام عزیز و یارانش را دعا کنید و برای پیروزی اسلام و نابودی کفار دعا کنید.
برادران عزیزم! از اینکه برادر خوبی برای شما نبودم، می‌خواهم مرا حلال کنید و دنباله رو خون شهدا و همراه با ولایت‌فقیه باشید.»
نظر شما