به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید عزت الله اکبری فرزند غلامرضا دوازدهم بهمن ماه 1342 در روستای چشمه رشید شهرستان چرداول از توابع ایلام دیده به جهان گشود. وی که دارای سواد خواندن و نوشتن بود همزمان با شروع جنگ تحمیلی و بنا به احساس تکلیف شرعی و لبیک به ندای رهبر کبیر انقلاب برای دفاع از اسلام به عنوان نیروی بسیجی عازم جبهه نبرد با متجاوزان بعثی شد و سرانجام سی‌ام فروردین 1363 در منطقه عملیاتی مهران بر اثر اصابت ترکش به درجه شهادت نایل آمد. مزار این شهید والامقام در جوار امام زاده علی صالح(ع) قرار دارد.

در قسمتی از وصیتنامه شهید عزت الله اکبری  آمده است:  

«بسم رب الشهدا والصدیقین

در اینجا یعنی جبهه خدا را شاهد می گیرم جز خدا و پیغمبر و امامان و حضرت مهدی (عج) چیز دیگر را نمی بینم.

در خط امام باشید

ای مردم تقاضای من این است که در خط امام قدم بردارید و یاور امام باشید که امیر مستضعفان جهان می‌باشد وجود این امام سعادتی است که نصیبمان شده است، این امام است که تمام ابرقدرت‌ها را به زانو در آورده است.

بار خدایا این قطره خون ناچیز و جان ناقابل مرا در راه اسلام از جان و دل بپذیر و اگر جان من ارزش آن را ندارد که آن قطره خون ناقابلم در راه مکتب حق ریخته شود و اسلام به پیش رود به من هزارها بار جان بده تا در راه تو مبارزه کنم و در این راه به شهادت برسم.

قدم در راه خدا

از خدای بزرگ می خواهم مرا یاری کند تا در راه او قدم بردارم و تمام هستیم او باشد تا در این راهی که می‌روم هر گلوله که بر تنم می خورد تحمل کنم، بدانید که آگاهانه در این راه قدم نهاده ام، چرا که خون شهیدان از هابیل تا حسین (ع) و از حسین (ع) تا شهدای جنوب و غرب ایران صدایم می زنند چرا ایستاده‌اید!

ما در عصری زندگی می کنیم که ظلم سراسر جهان را فراگرفته است باید خون بدهیم و مردن حق است چه بهتر مردنی، که در راه خدا و میهن اسلامی خود باشد.

سفارش به خانواده

باری مادر و پدر عزیزم می دانم بعد از شهادتم ناراحت می شوید، می دانم تو ای پدر جگرت سوخته می شود.

پدر و مادر مهربانم امیدوارم که بعد از شهادت فرزندتان صبور باشید تا اینکه منافقین کوردل بدانند که فرزندان ایران با عشق و شوق فراوان به جبهه رفتند می‌روند و امیدوارم که برای من گریه و شیون فراوان ننمایید.

مادرم و برادران و خواهرن از زحماتی که من در زندگی برای شما متحمل نموده ام مرا ببخشید مخصوصاً تو ای مادر عزیز شیر پاکت را حلالم کن و همیشه صبور باش.

و باری برادر جان امیدوارم که راه برادر خود را ادامه دهید.»