به گزارش خبرنگار گروه ورزشی حیات؛ تیم فوتبال امید ایران هم مثل تیم ملی بزرگسالان در شرایط بلاتکلیف قرار دارد و سرمربی خودش را هنوز بعد از ماه‌ها نشناخته است و در این شرایط روز گذشته نام شش سرمربی به عنوان گزینه‌های نهایی فدراسیون فوتبال برای تصدی این سمت معرفی شده است و این گزینه‌ها هرکدام یک یا چند شرط لازم برای هدایت تیم امید را ندارند و تبدیل شدنشان به گزینه فدراسیون فوتبال عجیب است.
تیم امید باید 13 تا 21 شهریور ماه سال 1402 در مسابقات انتخابی جام ملت‌های 2024 شرکت کند. سه تیم اول این رقابت‌ها به جام ملت‌ها صعود میکنند که قرار است دی سال آینده برگزار شود و حکم انتخابی المپیک 2024 را خواهد داشت، در واقع اگر تیم امید در مسابقات شهریور ماه موفق نشود، المپیک 2024 را از دست خواهد داد و این در شرایطی است که همچنان شرایط امیدها نامشخص است.
سرمربیگری در تیم امید شرایط خاص خودش را دارد که تفاوت‌های اساسی با تیم بزرگسالان دارد. تجربه بالا در عرصه مربیگری خصوصاً کار با بازیکنان جوان و شناخت روحیات آنها از یک سو، قدرت تشخیص بالا در زمینه استعدادیابی بازیکنان به منظور انتخاب برترین نفرات ممکن در سطح فوتبال کشور در رده سنی امید و در نهایت ایفاگری نقش معلمی در برطرف کردن اشکالات سبک بازی هر بازیکن که در آخرین مرحله تغییرات تا پیش از ورود به سطح بزرگسالان قرار دارد از مواردی هستند که سرمربی تیم امید باید در کنار دانش مربیگری به آن مسلط باشد که یک یا چند مورد از این آیتم‌ها در گزینه‌های فدراسیون فوتبال دیده نمی‌شود. به این بهانه به بررسی گزینه‌های موجود پرداختیم:
وحید هاشمیان
کامل‌ترین گزینه فدراسیون فوتبال شاید وحید هاشمیان باشد که هم تجربه بالایی در عرصه بین المللی به واسطه سال‌ها حضورش در فوتبال آلمان دارد و هم در سال‌های اخیر تجربه قابل قبولی در عرصه مربیگری کسب کرده و وجهه و چهره مناسبی برای هدایت تیم امید دارد. او مدتی هدایت تیم زیر 17 سال هامبورگ را بر عهده داشته که تجربه خوبی در کار با جوانان محسوب می‌شود و حدود یک سال هم مربی تیم ملی در کادرفنی اسکوچیچ بوده و این تجربه هم می‌تواند روی نیمکت تیم امید به او کمک کند ولی نکته حائز اهمیت این است که هاشمیان تجربه کافی برای مسئولیت سنگینی مثل هدایت تیم امید را ندارد و از سوی دیگر ضعف مدیریت او موضوعی است که اطرفیان هاشمیان در مورد او به عنوان یک نقطه منفی در تبدیل شدنش به یک سرمربی موفق عنوان میکنند. هاشمیان بهترین گزینه این فهرست است که البته بازهم گزینه مناسبی برای تیم امید نیست.
فرهاد مجیدی
فوتبالدوستان مجیدی را با قهرمانی روی نیمکت استقلال و شکستن رکوردهای مختلف در خلال این قهرمانی می‌شناسند ولی کلیت کارنامه مربیگری مجیدی تا امروز فقط نتایج فصل گذشته او با استقلال نیست. مجیدی پیش از این در دو مقطع مختلف هدایت استقلال را بر عهده گرفته بود که نتایج قابل قبولی در آن کسب نشد و البته تجربه کافی در عرصه بین امللی را هم ندارد. او با الاتحاد کلبا در امارات نتایج قابل قبولی کسب نکرده و مدتی است حرف و حدیث‌هایی از اعتراض هواداران این تیم و احتمال برکناری او شنیده می‌شود. مجیدی تجربه کافی برای هدایت تیم امید را هم ندارد و اتفاقا پیش از این یک دوره کوتاه این سمت را بر عهده داشته و به مشکلاتی خورده که باعث کنار رفتنش شده است. عدم مدیریت روی خود و نداشتن سیاست رفتاری در تعامل با مدیران و همچنین به مشکل خوردنش با تعداد زیادی از بازیکنان در این سال‌ها از نقاط ضعف مجیدی محسوب می‌شود و شکست خوردنش در اکثر دیدارهای بزرگ و مهم روی نیمکت استقلال که نمونه آنها بازی با الهلال و دو بازی جام حذفی مقابل فولاد و تراکتور از جمله آن محسوب می‌شود.
سعید دقیقی
فوتبالیست سابق که پیش از ورودش به عرصه مربیگری قصد داشت در عرصه مدیریت فوتبال ورود کند و یکی از نواب رئیس پیشنهادی در انتخابات اسفندماه دو سال قبل بود ولی پس از شکست در این انتخابات به عرصه مربیگری روی آورده و اولین تجربه او هم با شمس آذر قزوین در لیگ دسته اول با نتایج درخشان و صدر نشینی بلامنازع در جدول همراه بوده ولی آیا این رزومه برای هدایت تیم امید ایران کفایت می‌کند؟ تجربه چند ماهه در مربیگری آن هم در سطح لیگ دسته اول ولو موفقیت در آن به هیچ وجه و با هیچ منطقی یک گزینه را واجد تصدی چنین سمت مهم و پر مسئولیتی نمی‌کند.
رسول خطیبی
سرمربی سابق چند تیم لیگ برتری که هیچ دستاورد قابل توجهی هم در این عرصه به جز صعود از لیگ دسته اول به لیگ برتر نداشته خودش مدتی است که این عرصه را ترک کرده و وارد چارت مدیریت شده و تیم مس سونگون را اداره می‌کند و این به خودی خود نشان می‌دهد با گزینه مناسبی برای هدایت تیم امید روبرو نیستیم و مشخص نیست حتی نام او چرا در بین همین گزینه‌هایی که آنها هم نامناسب عنوان شدند آمده است.
محرم نویدکیا
سرمربی بی تجربه سابق سپاهان که حتی یک دقیقه هم تجربه در عرصه مربیگری نداشت و یکباره سر از نیمکت تیم مدعی سپاهان در آورد و با هزینه‌های هنگفت هیچ موفقیتی با این تیم به دست نیاورد و پس از آن هم هدایت تیم دیگری را بر عهده نگرفت الان گزینه هدایت تیم امید است. نویدکیا حالا حالا‌ها باید تلاش کند و تجربه کسب کند تا شایسته سمتی مثل سرمربی تیم امید ایران باشد.
حمید درخشان
پیشکسوت فوتبال که مدت‌هاست خودش و تیم‌های فوتبال ایران به این نتیجه رسیده‌اند که در عرصه مربیگری گزینه مناسبی نیست هم گزینه عجیب دیگری در این فهرست است که معیار انتخاب او مشخص نیست و خیلی خوب است که فوتبالدوستان بدانند معیارهای فدراسیون فوتبال برای قرار دادن چنین گزینه‌ای در فهرست 6 نفره‌شان چه بوده است.
نتیجه‌گیری
مسئولیت سنگینی مثل سرمربیگری تیم امید که از بعضی جهات می‌تواند از تیم ملی بزرگسالان هم مهم‌تر باشد و به نوعی پایه گذار آینده فوتبال ایران است معمولاً از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال ایران در دوره های مختلف با سهل انگاری و کم توجهی روبرو شده است. خیلی از کشورهای دنیا هزینه‌های زیادی برای جذب تکنیسین‌های خارجی در این عرصه میکنند تا فوتبال خود را یک قدم جلوتر ببند. اصرار فدراسیون فوتبال به استفاده از مربی داخلی از یک سو و در نظر گرفتن گزینه‌هایی که تجربه و تخصص لازم برای این عرصه را ندارند از سوی دیگر یک نا امیدی برای آینده فوتبال ایران ایجاد می‌کند که مشخصاً مثل تجربه‌های پیشین باید انتظار یک دوره همکاری کوتاه داشته باشیم و یک بلاتکلیفی طولانی مدت دوباره و ورود گزینه‌های نامناسب دیگر در دوره بعدی به فهرست‌های مشابه آن، چرا که از گذشته و تجربیان آن به درستی درس نمی‌گیریم.
