به گزارش گروه سلامت حیات؛ آنتی بادی ها ویروس ها و باکتری ها را شناسایی و برچسب گذاری می کنند تا سیستم ایمنی بدن بتواند آنها را از بین ببرد. برای کمک به جلوگیری از عفونت مجدد، سیستم ایمنی بدن این آنتی‌ بادی ‌ها را به‌خوبی تنظیم می ‌کند تا این هدف‌ها را محکم‌تر کند که به عنوان میل ترکیبی بالاتر شناخته می‌ شود.
به گفته محققان درمان‌های ایمونوتراپی برای سرطان از همین مفهوم استفاده می ‌کنند یعنی آنتی ‌بادی ‌های هدف ‌گیری مستقیم برای یافتن و اتصال محکم به سلول ‌های سرطانی طراحی شده‌ اند تا سیستم ایمنی بتواند آنها را از بین ببرد. این درمان‌های آنتی ‌بادی در چند سال گذشته برای برخی سرطان‌ها موفقیت ‌آمیز بوده است، اما بسیاری از بیماران سرطانی هنوز به آن‌ها پاسخ نمی ‌دهند.
در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه ساوتهمپتون نشان دادند که نوع متفاوتی از آنتی‌ بادی‌ های درمانی به نام آنتی ‌بادی‌ های تعدیل ‌کننده ایمنی در درمان سرطان، موفق هستند. تغییر میزان اتصال به عنوان مهندسی تمایل شناخته می شود و تیم تحقیقاتی معتقد است که این عامل می تواند فرصتی کارآمد و انعطاف پذیرتر برای درمان سرطان ارائه دهد.

آنتی ‌بادی‌ های تعدیل ‌کننده ایمنی به‌ جای سلول ‌های تومور، به گیرنده‌های سلول‌ های ایمنی متصل شده و با تغییر سیگنال‌هایی که به سلول‌ های ایمنی منتقل می‌ شوند کار می ‌کنند تا آنها را فعال‌تر کرده و در کشتن سلول‌های سرطانی بهتر کنند.
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی سه گیرنده مجزا (CD40، 4-1BB و PD-1) را بررسی کرده و نشان دادند که خوشه بندی بهتری از گیرنده ها وجود دارد و سیگنال دهی به سلول های ایمنی هنگامی که اتصال ضعیف تر بود، بهبود می یابد.
پروفسور مارک کرگ (Mark Cragg) از مرکز ایمونولوژی سرطان در این باره گفت: اگرچه تعداد داروهای آنتی بادی تایید شده به طور مداوم در حال افزایش است، اما برخی از بیماران به درمان پاسخ نمی دهند. بنابراین، توسعه استراتژی های جدید از طریق تکنیک هایی مانند مهندسی تمایل ترکیبی کلیدی برای ارائه درمان های بهتر برای بیماران است.

کرگ افزود: یافته های مطالعه ما نشان می دهد که با تغییر میل ترکیبی می توانیم به طور موثر آنتی بادی را در سطح و فعالیت مورد نظر تنظیم کنیم. مهمتر اینکه آنتی‌ بادی ‌های تعدیل‌ کننده ایمنی همان گیرنده را روی سلول‌های ایمنی هدف قرار می‌ دهند و بنابراین در تئوری می‌ توان آن را برای انواع مختلف تومورها استفاده کرده و فرصت‌های درمانی بیشتری را برای افراد بیشتری باز کرد.
دکتر ژیائوجی یو (Xiaojie Yu) پژوهشگر ارشد این مطالعه و استادیار دانشکده علوم زیستی در دانشگاه وست لیک، گفت: پیوند میل ترکیبی بالا برای دهه ها شعار توسعه آنتی بادی درمانی بوده است. سیگنال ‌دهی سلولی با واسطه آنتی ‌بادی‌ های تعدیل ‌کننده ایمنی، ابزار قدرتمندی برای تولید آنتی‌ بادی‌ های جدید و مؤثرتر برای درمان سرطان و خودایمنی است.

دکتر اییان فولکز (Iain Foulkes) مدیر اجرایی تحقیقات و نوآوری در تحقیقات سرطان انگلستان، گفت: سرطان استاد هنر فرار از سیستم ایمنی است. آنتی ‌بادی ‌های تعدیل‌ کننده ایمنی یکی از پایه ‌های ایمونوتراپی هستند که به سرعت در حال تبدیل شدن به یک درمان اصلی در هستند. اما ایمونوتراپی همیشه برای همه کار نمی ‌کند و ما باید به اصلاح آن ادامه دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که بهترین شانس را برای بیماران فراهم می‌ کند.
شرح کامل این پژوهش و نتایج آن در مجله تخصصی Nature منتشر شده است.