به گزارش گروه اجتماعی حیات؛ پیرو شکایت از وزارت امور اقتصاد و دارایی و درخواست ابطال تبصره 3 ماده 22 آئین نامه اجرایی موضوع ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم مبنی بر تعیین جریمه غیر قابل بخشش و غیر قابل رسیدگی برای اظهارنامه‌های با مبلغ درآمد صفر، هیئت عمومی دیوان عدالت اداری پس از بحث و بررسی تبصره مذکور را قابل ابطال ندانست.

در رأی مزبور آمده است: بر اساس ماده 22 آئین‌نامه اجرایی موضوع ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 1398/9/13 «حوزه کاری دریافت و پردازش اظهارنامه موظف است در مورد آن دسته از مؤدیانی که در موعد مقرر و مطابق مقررات از تسلیم اظهارنامه مالیاتی خودداری می‌کنند، با رعایت مقررات ماده 97 قانون، اظهارنامه‌های مالیاتی برآوردی بر اساس فعالیت و اطلاعات اقتصادی کسب شده مودی از طرح جامع مالیاتی مطابق روش‌ها و معیارهایی که توسط سازمان تعیین شده یا می‌شود، ایجاد (تولید) و نسبت به صدور برگ تشخیص مالیات بر اساس آن اقدام و برگ تشخیص مالیات مذکور را جهت ابلاغ به واحد ذیربط ارسال کنند» و بر مبنای تبصره 5 ماده 22 آئین‌نامه مذکور (الحاقی 1400/3/5) «اجرای حکم این ماده صرفاً در خصوص صاحبان مشاغل و اشخاص حقوقی که به عنوان مؤدی فعال شناسایی شده‌اند، لازم‌الاجرا است».

بنا به مراتب فوق، حکم مقرر در تبصره 3 ماده 22 آئین‌نامه اجرایی موضوع ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب سال 1398 که بر اساس آن مقرر شده که عدم ارائه ترازنامه یا حساب سود و زیان یا صورت درآمد و هزینه یا خلاصه درآمد و هزینه همراه اظهارنامه مالیاتی و یا ابراز مبلغ صفر برای کل مبالغ هر یک از صورت‌های مالی مذکور یا صورت‌های فوق حسب مورد به منزله تسلیم اظهارنامه مالیاتی مطابق مقررات قانونی مربوط تلقی نمی‌شود، منصرف از مؤدیانی است که فاقد فعالیت بوده و در سال مالی و مالیاتی هیچ‌گونه درآمدی نداشته باشند و لذا خلاف قانون و خارج از حدود اختیار نیست و ابطال نشد.