ابراهیم مولوی دکترای شهرسازی و جانباز 70 درصد در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حیات به بیان خاطرات خود از عملیات کربلای 4 و 5 پرداخت که در ادامه می خوانید:
گلوله باران دشمن در کربلای 4 تمامی نداشت
مولوی با اشاره به نحوه اعزامشان به عملیات کربلای 5 گفت: سال 65 برای بار پنجم به جبهه اعزام شدم. در پادگان شهید مدنی آموزش های آبی-خاکی را گذراندیم. در دی ماه همان سال در هتل پرشین آبادان مستقر شدیم و بعد گردان ما به عملیات کربلای 4 اعزام شد. دشمن تا دندان مسلح و آماده بود. به طوری که رزمندگان قبل از رسیدن به سنگرها مورد اصابت گلوله های دشمن قرار می گرفتند. در کانال ماهی درگیری شدید رخ داد که تا صبح ادامه داشت. تعداد شهدا زیاد بود و باران گلوله دشمن تمامی نداشت و تقریبا 50 درصد رزمندگان یا به شهادت رسیدند یا به جانبازی نائل آمدند.
کربلای5 انتقام خون شهدای کربلای 4 را گرفت
این جانباز 70 درصد در خصوص عملیات کربلای 5 اذعان کرد: بعد از عملیات کربلای 4 که تلفات سنگینی دادیم، گردان ما با گردان دیگری ادغام و برای شرکت در عملیات کربلای 5 آماده شد.
مولوی اظهار کرد: عملیات کربلای 5 در 19 دی ماه آغاز شد. شب اول عملیات، خطوط اولیه دشمن را شکستیم. این درگیری ها تا صبح ادامه داشت اما به اهداف برنامه ریزی شده خود رسیدیم. فردای آن روز جای خود را به نیروهای تازه نفس دادیم و به عقب برگشتیم.
وی گفت: شب 25 دی ماه دوباره برای شرکت در ادامه عملیات اعزام شدیم. جنگیدن در دریاچه ماهی از آنجایی بسیار سخت بود که عمق آب در هر قسمت تغییر می کرد. گاهی عمق آب از 20 سانتیمتر به دو متر تغییر می کرد، طوری که نه می توانستیم در آب راه برویم و نه این که شنا کنیم. علاوه بر این سیم های خاردار و موانع بسیاری هم وجود داشت؛ اما علی رغم همه این موانع رزمنده ها، ایثارگرایانه و به سختی از دریاچه عبور کردند زیرا مصمم بودند که این خط شکسته شود.
مولوی گفت: ما تا نزدیکی سنگرهای دشمن پیش رفتیم و دشمن هنوز متوجه نشده بود، سپس با صدای الله اکبر و منورهای سبز رنگ به سنگرهای دشمن یورش بردیم. خطوط دفاعی اولیه دشمن شکسته شد و منطقه به تصرف ما درآمد. تلفات عراقی ها در آن شب بسیار زیاد بود، خوشبختانه نیروهای پشتیبانی به موقع رسیدند و بقیه عملیات را ادامه دادند.
به خاطر بلندی آنتن بیسیم مجروح شدم
این جانباز 70 درصد بیان کرد: من بیسیمچی فرمانده گردان 156 لشگر 32 انصار الحسین (ع) بودم. درشب بیست و پنجم دی ماه در همان عملیات کربلای 5، یک لحظه در کنار یک سنگر ایستادیم تا استراحت کنیم. من به داخل سنگر نرفتم چون آنتن بی سیم بسیار بلند بود. دشمن از روبه رو دید داشت من همان جا مورد اصابت خمپاره قرار گرفتم و هر دو پایم قطع شد.
زندگی پس از جنگ هم ادامه دارد
مولوی با اشاره به دوران پس از جنگ گفت: پس از پایان جنگ، تا مقطع دکتری در رشته شهرسازی ادامه تحصیل دادم و در حال حاضر عضو شورای شهر همدان هستم. با وجود این وقتی به دوران جنگ نگاهی می اندازیم می بینیم که خونین ترین روزهای جنگ در عملیات های کربلای 4و 5 در سال 1365 رقم خورد. روا نیست خون هایی که برای آرامش و امنیت این آب و خاک ریخته شده فراموش شود. از مسئولین می خواهم یاد این شهدا را گرامی بدارند و خاطرات ایثارگران از آن سال ها را به نسل های بعدی انقلاب منتقل کنند.
مبینا آقاخانی
