کد خبر 140271
۴ آذر ۱۳۹۷ - ۲۳:۱۳

دو مولود ماه ربیع و ترنم هفته وحدت

ولادت حضرت محمد(ص)

ولادت حضرت محمد(ص)

پیامبر اکرم(ص) خاتم پیامبران و برترین شخصیت جهان هستی در 17 ربیع الاول عام الفیل در شهر مکه و در جامعه مُشرک شبه جزیره عربستان که بت‌پرستی و جهل و نادانی از مشخصه های آن بود، دیده به جهان گشودند. از القاب آن حضرت می توان به نبی، رسول، بشیر، نذیر، خاتم النبیین، نبیّ الرّحمه، رسول ا...، المصطفی، حبیب ا...، صفی ا...، سیدالمرسلین و رحمه للعالمین اشاره نمود.

آن حضرت با رسالت الهی خویش جهانیان را از ورطه جهالت و فساد نجات داد و با تعالیم انسان ساز قرآن و سنت، راه سعادت، تکامل و پیشرفت را به بشر نمایاند و تمدن عظیم اسلامی را در سرزمینی که از تمدن و پیشرفت بهره چندانی نداشت، پایه ریزی کرد. رسول خدا پس از تولد در کفالت جدش عبدالمطلب بزرگ شدند و سید قریش مکه قرار گرفت. مشرکان مکه سال‌ها او و پیروانش را آزردند، ولی آنان از اسلام دست برنداشتند. پیامبر اکرم(ص) در سن چهل سالگی در روز 27 رجب سال 40 عام الفیل در غار حرا و از سوی پروردگار متعال به پیامبری مبعوث شدند و رسالت جهانی خویش را آغاز کردند. آن حضرت 13 سال در مکه به هدایت مردم پرداختند و سپس با فراهم شدن زمینه مناسب پیشرفت اسلام در مدینه، به این شهر مهاجرت کردند.

ولادت امام صادق(ع)

ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت امام جعفر صادق(ع) در هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری قمری دیده به جهان گشودند. آن امام بزرگوار دارای القاب زیادی مانند «صابر»، «فاضل»، «طاهر»، «قائم» و «کامل» می باشد. امّا معروفترین لقب آن حضرت، «صادق» است و کنیه ایشان، «ابو عبدا...» است. امام صادق(ع) در طول دوران امامت خود که 34 سال طول کشید، برای ابلاغ پیام الهی و هدایت و تهذیب مردم تلاش فراوانی داشتند. هیجده سال از دوران امامت آن حضرت در عصر خلفای اموی بود و به علت ضعف و افول قدرت آنان، امام(ع) مجالی برای ارتباط با مردم به دست آورد، ولی شانزده سال دیگر امامت ایشان در عصر عباسیان و توأم با سختی های بسیار بود. با این وجود، امام صادق(ع) در پیش برد عقاید و افکار مسلمانان، موفقیت های بزرگی به دست آورد. دوران امام صادق(ع) عصر توسعه فرهنگ و علم و ظهور نهضت علمی و فکری در همه جوامع بود. ایشان با توجه به فرصت مناسب سیاسی که به وجود آمده بود و با ملاحظه نیاز شدید جامعه و آمادگی زمینه اجتماعی، نهضت علمی و فرهنگی پدر بزرگوارشان امام محمد باقر(ع) را دنبال کردند و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به وجود آوردند. امام صادق(ع)، چهره حقیقی فرهنگ اسلامی را عیان کردند و با ارائه خط اصیل اسلام به کشمکش ها، تفرقه ها و تضادهای دینی تا حدود زیادی خاتمه دادند.

هفته وحدت

هر سال در ماه ربیع الاول به مناسبت میلاد پیامبر اسلام (ص) در فاصله 12 تا 17 ربیع الاول در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی هفته وحدت برگزار می شود. به اعتقاد اکثریت اهل سنت 12 ربیع الاول و به نظر اکثریت اهل شیعه 17 ربیع الاول روز میلاد پیامبر اسلام (ص) است. این اختلاف سبب شد تا امام خمینی(ره) با نام گذاری این ایام به نام هفته وحدت هم به نظر دو مذهب بزرگ اسلام احترام گذاشته و هم بر لزوم وحدت بیش از پیش جهان اسلام صحه گذارد.

هنگامی که انقلاب اسلامی در ایران به پیروزی رسید، امام مرتب در تمام سخنان و پیامهای خود بر مسأله وحدت شیعه و سنی تأکید داشتند و این باعث شد که علمای الازهر و رجال تقریب به وجد بیایند و پیامی توسط دبیر کل دارالتقریب مصر برای امام فرستادند و تشکر کردند. در متن پیام آمده بود:

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت آیت‌الله العظمی خمینی (دامت برکاته)

بعد از سلام و تحیات قلبی

بیانیه های شما در مورد اخوت مسلمانان شیعه و سنی، و اهتمام حضرت عالی به مقابله با اختلاف و نهی از تفرقه بین گروه های اسلامی و تأکید بر عدم وجود حد فواصل بین شیعه و برادران اهل تسنن، در حقیقت با مسئولیت مرجع بزرگ اسلامی در صحنه جهان اسلام متناسب است ... من شخصاً از آن جایی که عمر خود را در راه این دعوت سپری کرده، و بار مسئولیت آن را در سطح جهانی تحمل کردم و از طرف خود و بزرگان علمای هر دو گروه که با من در سراسر جهان همکاری می کنند، نهایت ارزش را برای فرمایشات با ارزش شما قائلم و تأثیرات مثبت آن را در دعوت عظمت مسلمانان می ستایم.

برای حضرتعالی مزید توفیق در این راه برای تحقق اهداف متعالی اسلام خواهانم. (حکومتی بر اساس اخلاق؛ ص 146)

بدون تردید یکی از نیازهای اساسی کشورهای مسلمان وحدت و اتحاد است. وحدتی که پیامبر اکرم(ص) در استمرار رسالت دیگر انبیای الهی برای جوامع بشری به ارمغان آوردند. مسلمانان در تاریخ پر فراز و نشیب اسلام، بارها شاهد تلاش دشمنان قسم خورده برای برهم زدن وحدت اسلامی مسلمانان بوده اند. رسول خدا مهاجرین و انصار را به میثاق اخوت و عقد برادری فرا خواند و زمینه وحدت را برای نخستین بار در فضای مدینه ایجاد نمودند. آن حضرت در واقع یکی از ارزش های متعالی اسلامی یعنی اتحاد و همبستگی را مطرح کردند چرا که اسلام به عنوان دینی جامع و جاوید اتحاد امت اسلامی را در صدر برنامه های سیاسی و اجتماعی خویش قرار داده است و این وحدت قوی ترین عامل توانمندی و اقتدار امت اسلام در برابر ظالمان و قدرت های استکباری و اسلام ستیز محسوب می شود. دشمنان بارها با حربه های گوناگون سعی در از بین بردن اسلام و اندیشه های ناب محمدی (ص) از پهنه جهان هستی داشته اند را هر بار به دلیل وجود وحدت و بصیرت بین مسلمانان ناکام ماندند.

بی تردید در شرایط کنونی در جهان توجه به این عامل برای کشورهای اسلامی ضرورتی انکار ناپذیر است چرا که وحدت ملت های مسلمان باعث اقتدار آنان در برابر قدرت های جور وستم که همواره درصدد آسیب رساندن به مسلمانان هستند، می گردد و نقشه ها و توطئه های دشمنان بلاد اسلامی را با شکست مواجهه می گرداند.

برچسب‌ها