امام روح الله هم در لابه لای این کلمات، که به تاکید می فرمود بخوانید، بیداری را می دید و طلوع صبح صادق را. این وصیتنامه ها را باید خواند و باید به تحلیل نشست فراز به فراز آن را تا بتوان سر، فراز کرد به زندگی زیباتر. در کلاس درس شهدا و تحلیل وصیتنامه ها و مطالعه سلوک شان می توانیم شاهد توجه ویژه آنان به برخی از امور باشیم که نشان از جهان بینی آنان دارد، از جمله کلمه کلیدی« حجاب» که مفهوم کلیدی هم در سپهر اندیشه آنان دارد.    این موضوع از جمله موضوعاتی است که در نگاه شهدا از اولویت های نخست برخوردار است تاجایی که کاه آن را در تراز شهادت معنا کرده اند و فکر نمی کنم کسی این جمله را نشنیده باشد از شهدا که؛ خواهرم! سیاهی خون تو بیشتر از سرخی خون من، دشمن شکن است، این را بارها خوانده و شنیده ایم و این البته فراتر از یک « پوشش» صرف است، حجاب در این نگاه، یک مکتب است، مکتب انسان سازی و مبارزه، به پرچم می ماند.    حجاب که اگر چه همه کشور نیست اما نماد تام همه کشور و همه ملت است. کسی پرچم را کوچک نمی شمارد، یک تکه پارچه نمی خواند بلکه همه گان، حتی رهبران، به احترام آن از جا برمی خیزند، برای اهتزاز آن نیز جان می دهند که اهتزاز پرچم، اقتدار ملک و ملت است. حجاب هم در سپهر زندگی اجتماعی و دینی ما چنین شانی یافته است و علاوه بر اینکه یک واجب شرعی و تکلیف فردی است، تکلیف اجتماعی و واجب سیاسی و اجتماعی نیز هست.    حجاب، همه عفاف نیست و هرگز زبان به این گناه نمی آلاییم که بد حجاب خدای نکرده در عرصه عفاف مشکل دارد. نه، ما همه بانوان این ملک را صاحب عفاف و مدافع عفت می دانیم حتی اگر در مرز حجاب با آن ها مشکل داشته باشیم اما این را هم باور داریم که حجاب اگر چه ذیل عفاف تعریف می شود اما نماد و نشان و پرچم آن است. تعریف و تاکید شهیدان بر حجاب هم قطعا فراتر از توجه دادن به یک پوشش که حساس کردن جامعه برای محکم کردن سنگر عفاف است.   آنان مرزبان بودند و خوب می داتستند، اگر سنگر های خط مقدم شکسته شود، دشمن همه چیز را نا بود می کند و تا سنگر آخر می آید اما استقامت و مقاومت سنگر اول، راه را بر دشمن می بندد. این که آنقدر بر حجاب تاکید می داشتند از این روست والا همه می دانیم گناهان بزرگ تر از بی حجابی هم هست، هم در حوزه فردی و هم اجتماعی اما هیچ گناهی تظاهر و تبرج بدحجابی را ندارد.    از دیگر گناهان کسی پرچم نمی سازد و جبهه علنی علیه باور های مردم و خط انقلاب نمی کشاید چه دیگر گناهان بزرگ تر چون دروغ و غیبت و تهمت و اختلاس و حرام خواری و.... تظاهر ندارد. دروغ ها را « راست نما» می گویند. غیبت و تهمت را فرم اطلاع رسانی می دهند و اختلاس را پوشیده انجام می دهند و حرام را حلال می نمایانند اما بد حجابی را نمی توانند حجاب، بنمایانند، لذاست که موضوع تا حد مرزبندی و هجوم به مرز ها، اهمیت پیدا می کند.   از این روست که باید حجاب را مرزبانی کرد والا به تاکید می گوییم ما همه بانوان ایران را عفیف و غیرتمند بر حفظ عفاف می دانیم و امر به معروف و نهی از منکر را گسترده دامن تر از آن می دانیم که به موی دخترکی ، بند باشد بلکه همه شئون زندگی را در بر می گیرد و باید به همه ساحت ها توجه داشته باشد . حرف آخر؛ بازگشت به اول سخن است؛ شهدا به حجاب به عنوان نماد توجه داشتند و احیای آن را زنده نگهداشتن ارزش ها می دانستند لذا آن همه تاکید پایش می گذاشتند. ما هم پیام شهدا و سویه های نگاه آنان را احترام بگذاریم....