مستند «پروانه» روایتگر ایثار مادران و همسران شهدا و جانبازان است که با غلبه بر رنج‌ها و سختی ها، پرواز را انتخاب و به انجام کارهای بزرگ فکر کردند. این مستند با تلفیق بخش‌های رئال و نقاشی شن با روایتگری لعیا زنگنه بازیگر سینما و تلویزیون و با هنرمندی فاطمه عبادی روایتی نو و جدید را به مخاطبان ارائه می‌دهد.
این برنامه کاری از اداره کل ارتباطات و اطلاع رسانی بنیاد شهید و امور ایثارگران و گروه معارف شبکه پنج سیما است که در ماه رمضان هر روز حوالی ساعت 11 پخش می‌شود.
محمد مهدی سهرابی، کارگردان مستند «پروانه» در گفت‌وگو با خبرنگار «حیات طیبه» درباره رویکردهای اصلی این مستند بیان کرد: مستند پروانه روایتگر قصه بانوان موفق ایرانی است که هرکدام از آنها در زمینه‌های علمی، فرهنگی و اجتماعی توانستند با پشت سر گذاشتن مشکلات گوناگون به موفقیت دست یابند و سرنوشت زندگی خود را طور دیگری رقم بزنند. هدف ما از ساخت این مستند پرداختن به زوایای مختلف موفقیت‌هایی بود که این عزیزان بدست آوردند و اینکه آیا کسی آنها را حمایت کرده، چگونه در برابر رنج‌ها و سختی‌ها غلبه و به انجام کارهای بزرگ فکر کردند.
وی افزود: بانوانی که زندگی آنها را با روایتگری لعیا زنگنه و تصویرگری فاطمه عبادی شرح دادیم دارای نسبت ایثارگری و یا خود آنها جانباز و ایثارگر بودند، اما ماجرای اصلی موفقیت آنها در حیطه شخصی‌شان بوده و به همین دلیل می‌خواستیم موفقیت این بانوان را برجسته و پررنگ کنیم که توانستند بر نقاط ضعف خود غلبه کنند. تمام تلاش خود را کردیم موفقیت‌های سوژه‌های خود را در زمینه‌های ورزشی، فرهنگی و اجتماعی نشان دهیم و به تمام زوایا بپردازیم.
سهرابی با اشاره به زمان محدود تولید مستند «پروانه» عنوان کرد: ما فرصت زیادی برای ساخت مستند نداشتیم؛ زمانی که این پروژه به من معرفی شد تقریبا اسفندماه بود و از چهارم اسفند ماه تولید را شروع کردیم. بدون شک برای تولید چنین موضوعی حداقل 5روز به زمان نیاز داشتیم زیرا ما سوژه ها را کامل نمی‌شناختیم و مجبور بودیم کل دوره تحقیق و پژوهش را بعد از معرفی سوژه جلو ببریم. تحقیق و پژوهش، پرورش داستان و تولید در یک زمان اتفاق می‌افتاد ولی بخاطر فشردگی و محدود بودن زمان نهایتا تا سه روز باید تولید سوژه را به پایان می‌رساندیم.
کارگردان مستند پروانه تصریح کرد: پروژه برای 14 فروردین ماه آماده می‌شد و ما از 44 روز قبل تولید را شروع کردیم که علاوه بر اینها مرحله تدوین، نقاشی شن هم یک روز و نیم زمان می‌برد و کار باید ظرف سه یا چهار روز تولید می‌شد. گاهی طی یک روز بیشتر از 16 الی 17 ساعت صرف تولید، تصویربرداری و مصاحبه می‌کردیم و همکاران هشت صبح تا دو شب سرکار بودند. کار فشرده و سختی بود و ما تلاش‌مان را کردیم که به بهترین شکل ممکن انجام شود و امیدوارم این محدودیت‌ها باعث کاهش کیفیت پروژه نشده باشد.
وی درباره استقبال مخاطبان از مستند پروانه اضافه کرد: بازخوردهایی که از سمت مخاطبان دریافت می‌کردیم بسیار مثبت و تاثیرگذار بود و تا جایی که بنده اطلاع دارم مورد رضایت مخاطبان قرار گرفت. زمانی که برنامه پخش می‌شد برای تولید و تصویربرداری در شهرستان‌های مختلف تهران در سفر بودم و متاسفانه فرصت نکردم برنامه را ببینم اما از طریق روابط عمومی برنامه در جریان این موضوع گرفتم که خدارا شکر همه راضی بودند.
سهرابی در پایان گفت‌وگو اظهار کرد: اغلب خانم‌هایی که به زندگی آنها می‌پرداختیم فرزند شهید بودند و اکثرا پدرانشان را در کودکی از دست داده بودند. حضور پدر بحث مشترکی بود که بین آنها وجود داشت و با اینکه خاطره روشنی از پدر نداشتند ولی طوری از پدر می‌گفتند که انگار به وضوح آن را حس می‌کنند. حضور پدر را در تمام موفقیت‌های خود شریک می‌دانستند و می‌گفتند اگر پدر نبود ما به این جایگاه نمی‌رسیدیم و این مورد بسیار برای من جالب بود.
انتهای پیام/
