به گزارش حیات، مجله اشپیگل در گزارش خود از وضعیت خرمشهر و دفاع مردم از این شهر آورده است: «در جاده‌یی که اهواز را به شط‌العرب متصل می‌کند آثار نبرد مهیب تانک‌ها بین دو کشور همسایه در منطقه‌ی خلیج فارس یعنی عراق و ایران تقریباً به کلی ظاهر شده است. در گذشته در این منطقه تعداد بی‌شماری لاشه‌ی تانک‌های منهدم ‌شده یا از کار افتاده مشاهده می‌شد در صورتی که امروز اکثر آن‌ها در تعمیرگاه‌هایی هستند که صدها هزار نفر از داوطلبین جنگ و یا گروه‌های معروف پاسداران انقلاب کار می‌کنند.  محمد جوانی‌ که از طرف وزارت ارشاد اسلامی برای هم‌راهی ما (یعنی خبرنگاران خارجی) فرستاده ‌شده، می‌گوید: "ما از ده تانک خراب یک تانک جدید می‌سازیم." و بعد با نگاهی امتحان‌کننده اضافه می‌کند که اما اگر ایمان نباشد همه‌ی این تانک‌ها کوچک‌ترین فایده‌یی نخواهد داشت.  در خارج از شهر، سر تا سر دشت پر از گودال‌هایی است که بر اثر انفجار بمب به وجود آمده‌اند و در میان آن‌ها خطوط سنگ و یا قبور دسته‌جمعی کشته‌شدگان قرار دارند، در بیرون شهر نماینده‌ی دولت در جملاتی کوتاه فلسفه‌ی خود را به این ترتیب توضیح می‌دهد: "من در این حدود احساس خوشبختی می‌کنم، زیرا این‌جا سرزمین مقدس است و خدا هم به ما کمک می‌کند که مأموریت تاریخی خود را با موفقیت انجام دهیم.  خرمشهر امروزه تبدیل به شهر ارواح ‌شده است و در این‌جا بود که جنگ بین ایران و عراق در بیست و دوم سپتامبر 1980، شروع شد و دو لشکر تانک عراق برای تصرف شهر به آن‌جا حمله کردند، اما مقاومت شهر به قدری شدید بود که عراقی‌ها مجبور شدند مرتباً بر شدت حملات خود بیفزایند و شهر را به کلی نابود کنند به همین جهت نام خرمشهر تبدیل به خونین‌شهر شد.  خرمشهر قبلاً یک‌صد و پنجاه هزار [نفر] جمعیت داشت در حالی‌ که امروزه تقریباً خالی از سکنه است. در تابلویی که در مدخل شهر نصب ‌شده جمعیت شهر سی و شش میلیون نفر ذکر ‌شده است و این بدان معنی است که همه‌ی مردم ایران اهل این شهرند یا با جمعیت شهر هم‌بسته‌اند. در اطراف جاده‌یی که از خرمشهر به آبادان می‌رود و در تیررس توپ‌خانه‌ی عراقی‌ها نیست، دهقانان زمین را شخم می‌زنند و گل‌های داودی تازه از زمین روییده است.»انتهای پیام/