به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، هشتم شوال المکرم، یادآور یک روز تلخ و غم آلود در تاریخ تشیع است. روزی که به «یوم الهدم» معروف است و از آن به عنوان یکی از غم انگیزترین روزهای تاریخ اسلام و به ویژه شیعه یاد می‌شود. رویدادی که پس از محاصره مدینه در ۱۳۴۴ق روی داد و قبرستان بقیع و بقعه‌های آن به‌فتوای مفتیان مدینه، و توسط شیخ عبدالله بُلَیهد، قاضی‌القضاة سعودی ویران شد؛ از جمله بارگاه چهار امام شیعیان: امام حسن(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع). وهابیان دو بار، ابتدا در ۱۲۲۰ق و سرانجام در ۱۳۴۴ق با اتکا به فتوای ۱۵ تن از مفتیان مدینه، مبنی بر ممنوعیت اجماعیِ ساختن بنا بر روی قبور و لزوم تخریب آن، به ویران کردن اماکن و بقعه‌های بقیع پرداختند.
قبور مطهر چهار امام معصوم و پاره تن پیامبر(ص) را ریختند و با خاک یکسان کردند که به خیالشان نامی از این نورها در دل شیعه و محبان آل‌الله باقی نگذارند. نمی دانستند خانه اهل بیت رسول رحمت، دل هر مومن است و بقیع، جغرافیایی است به وسعت تاریه عشق... اما این جنایت شنیع شقاوت پیشگان وهابی، بغضی شد در دل تاریخ و میراثی برای تشیع که یک روز آتشفشان شود و بسوزاند بساط ناکسان را...
حرمت و جایگاه «بقیع» در کلام اهل بیت نور
قبرستان بقیع یکی از قدیمی ترین قبرستان‌های تاریخ و از مکان‌های مقدس و مورد احترام مسلمانان به‌شمار می‌رود که در اهمیت آن، احادیث و روایاتی نیز از ائمه معصومین (ع) وجود دارد، به طور مثال پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «از بقیع هفتاد هزار نفر که صورتشان مانند ماه چهارده شب است، محشور خواهند شد و بدون حساب وارد بهشت می‌شوند». در روایتی دیگر از آن حضرت آمده که در روز قیامت، هفتاد هزار تن با صفات نیکو از بقیع محشور می‌شوند، ایشان به کسانی که در بقیع دفن شوند، بشارت داده که شفاعت خواهند شد.
بقیع؛ جغرافیای تاریخ عشق و شیدایی شیعه
مکان دفن پیکر چهار امام (ع) در قبرستان بقیع در کتب تاریخی و در فرهنگ شیعه به‌عنوان مشهد و حرم اهل بیت (ع) تلقی گردیده است و در این حرم مطهر قبر چهار تن از ائمه هدی؛ امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق (ع) در کنار هم و به فاصله ۳ متری این قبرها، قبر عباس عموی گرامی رسول خدا (ص) قرار گرفته و در کنار آن نیز قبر دیگری است که متعلق به فاطمه بنت اسد مادر بزرگوار حضرت امیرالمومنین (ع) است.
قبل از ویرانی بقعه، همه قبور شش‌گانه در زیر گنبد و دارای ضریح زیبایی بودند همچنین شخصیت‌های نام آشنا و متعدد دیگری از جمله «اسعد بن زراره» و «عثمان بن مظعون»، از اولین انصار و مهاجرینی که در این مکان دفن شده‌اند، ابراهیم فرزند پیامبر (ص)، حلیمه دایه پیامبر، همسران پیامبر اکرم (ص) به جز حضرت خدیجه، دختران پیامبر (ص)، عثمان، مالک بن انس، نافع مدنی، ابوسعید خدری، ام‌البنین مادر ابوالفضل العباس (ع) و تعدادی از صحابه و علمای بزرگ اسلام نیز در قبرستان بقیع به خاک سپرده شده و این موجب عزت و اهمیت این مکان مقدس شده است.
بقیع؛ بغضی تاریخی و امانتی مقدس در دل شیعه
تفکر وهابی، زیارت اولیای حق را بدعت می‌خواند و اعتقاد به شفاعت و توسل به آن‌ها را شرک می‌نامد. جریانی که قدرت درک معارف عمیق اسلامی را ندارد و به بهانه‌های سطحی حداقل وظیفه خود نسبت به اهل بیت پیامبر که همان مودت و محبت نسبت به آنهاست را نیز انجام نمی‌دهد، متأسفانه چنین فاجعه‌ای را رقم زد. فرهنگ زیارت، علاوه بر کسب فیض از انوار مقدس مزار اهل بیت (ع)، تجلی عشق ورزیدن به خاندان وحی است که خداوند در آیه ۲۳ سوره شوری به آن دستور داده است: «… قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی… بگو به ازای آن [رسالت] پاداشی از شما خواستار نیستم مگر دوستی در باره خویشاوندان» …
همان‌طور که فرهنگ ساخت بقعه و حریم بر مزار آن بزرگواران برگرفته از همان عشق‌ورزی به خاندان رسالت است که اتفاقاً آن هم الهام گرفته از قرآن کریم است که در آیه ۲۱ سوره کهف بیان می‌کند که مؤمنان زمان اصحاب کهف تصمیم گرفتند بنای یادبودی بر جایگاه آنان بسازند تا در آنجا به عبادت بپردازند: «… قَالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلَی أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیهِمْ مَسْجِدًا؛ … گفتند حتماً بر ایشان معبدی بنا خواهیم کرد.»
حسرت زیارت چهار پاره تن پیامبر و چهار امام نور و نجات، برای شیعه صدسال طول کشید اما این بغض و اشکهای جامانده پشت درهای بسته بقیع، روزی سیلی می شود و بنیان بدعت را از جا خواهد کند.
همه باهم دست به دعا برمی داریم: اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعافِیَةَ وَ النَّصْرَ ...
نظر شما