به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید فرج الله رضایی در روستای ده کوثر به دنیا آمد و در کانون گرم خانواده‎ای دین‎دار و ساده زیست پرورش یافت و اعتقاد به خدا و دوستی اهل بیت (ع) را از آنان آموخت. 

دوران کودکی و نوجوانی را در منطقه سربند گذراند و بعد از مدتی با خانواده‎اش به شهر اراک مهاجرت کرد. تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند و در سن چهارده سالگی، برای اولین بار از سوی بسیج به جبهه اعزام شد و در مدت یک سال چندین مرحله در منطقه جنگی حضور یافت. تا اینکه در زمانی که به عنوان بسیجی در گردان جندالله بانه خدمت می کرد در تاریخ یازدهم تیرماه 1363، در نبرد با دشمن، در منطقه عملیاتی بانه بر اثر اصابت گلوله در سنگر به شهادت رسید.

فرج اله بسیار خوش اخلاق و مهربان بود و یکی از ویژگی‎های زیبنده او کمک به اقوام و دوستان بود و به گفته خودش، الگویش در زندگی، حضرت قاسم بن الحسن(ع) بود. پس از فرج اله، از دامان پاک خانواده او دو فرزند دیگر به نام های وجیه الله و آیت الله نیز به معراج شهادت رسیدند.

در متن وصیت نامه شهید فرج الله رضایی آمده است:

« بسم رب الشهداء و الصدیقین السلام علیک یا ابا عبد الله الحسین (ع)

سلام و درود و تحیت به روان تابناک سالار شهیدان آقا امام حسین (ع) و همه یاران باوفایش که در راه خدا از جان و مال و همه چیز خود گذشتند.

پدر و مادرم سلام. حالا که به لطف و عنایت خداوند متعال، توفیق حضور در جبهه های حق علیه باطل را پیدا کرده‎ ام و برای دفاع از کیان اسلامی و مملکت اسلامی به فرمان حضرت امام خمینی (مد ظله عالی) توفیق یافته ‏ام، در صف عاشوراییان قرار بگیرم و حال که آماده هستیم و آماده می‎شویم تا به یاری مولای و سرور شهیدان به دشمن نابکار و خصم زبون هجوم بیاوریم؛ بر آن شدم که چند کلمه با شما عزیزان سخن بگویم. پدر و مادر عزیزم، بنده در جبهه های حق دریافتم که انسان واقعا ًبیهوده آفریده نشده است.

انسان مسوولیت دارد. انسان یک «شدن» است. به قول شهید بزرگوار مظلوم بهشتی، نه یک «ماندن»، روز به روز باید در جهت ترقی و تعالی و تکامل خود تلاش کند. جدیّت کند تا به لقاء پروردگار برسد. از این رو از شما ممنون هستم که مرا با لقمه پاک و در دامن پاک و در محیط خانواده ای سالم تربیت کردید و با اسلام و احکام خدا و با عاشورای امام حسین (ع)، با محرم، با صفر، با رمضان، با سوز و اشک و آه و گریه بر امام حسین (ع) آشنا کردید. از شما تشکر می‎کنم که مانع نشدید تا توانستم در جبهه های حق حضور یابم تا از نزدیک شاهد فداکاری ادامه دهندگان راه امام حسین (ع) باشم. از شما تقاضا دارم و سفارش می‎کنم که مراقب نماز اوّل وقت برادرانم و خواهرم باشید که اطمینان دارم که هم خود الحمدلله چنین هستند و به آنها هم دقت دارید.

پدر و مادرم، بدانید که حضرت امام خمینی (مد ظله) فرموده اند: که نور خدا در کشور شما جلوه گر شده است. قدر این جلوه الهی را بدانید. با شرکت در نماز جمعه و جماعت، با پشتیبانی از رزمندگان اسلام، با پشتیبانی از ولایت فقیه، قدردان انقلاب و پاسدار خون پاک شهیدان گرانقدر باشیم. پدر و مادرم امیدوارم که دعای خیر شما بدرقه راه همه کفر ستیزان و شب زنده داران کفر ستیز بوده و باشد و از خداوند متعال برایم آرزو کنید که توفیق شهادت در راه خودش را به من هم عنایت فرماید. من تا جایی که یاد دارم، بدهی مالی به کسی ندارم. امّا از شما که واقعا ًزحمات زیادی برای من کشیدید، حلالیت می طلبم. از همه دوستان، همسایگان، آشنایان حلالیت می‎طلبم و سخن آخر من به همه دوستان این است که امام فرموده است:«اگر این انقلاب را حفظ کنیم، بدانید که از همه پیروزی ها بالاتر است.»

از شما خواهش می‎کنم که شب‎های جمعه که جلسات قرائت قرآن کریم دارید و روزهای جمعه که دعای ندبه به جهت ظهور آقا امام زمان (عج) و در ماه محرم که علم‎های سیاه عزای امام حسین (ع) را بر دوش دارید، برای سلامتی امام و عزّت و پایداری انقلاب و نابودی ملیه دشمنان اسلام دعا کنید و ان شاءالله که همگی مشمول عنایت خداوند متعال و توفیق زیارت امام حسین (ع) در این دنیا و شفاعت حضرتش از همگان حاصل شود.»