علی شنازندی فرزند جانبازی که حرفه آتش نشانی را انتخاب کرد تا راه پدر و همرزمان وی را در نجات مردم و کشور ادامه دهد معتقد است همه ما مدیون ایثار رزمندگان هستیم

حیات: در روز 7 مهر 1359 وقتی که دشمن بعثی به پالایشگاه آبادان حمله هوایی کرد، آتش نشانان منطقه و شهرهای اطراف برای مهار آتش به پالایشگاه رفتند. پس از این اتفاق آتش نشانان برای اطفای حریق وارد عمل شدند اما این بار تنها دشمن آنها، اتش نبود، بلکه در حین اطفای حریق بار دیگر این پالایشگاه بمباران شد و تعداد زیادی از آتش نشانان در این حادثه شهید شدند.

همزمان با فرا رسیدن این روز پایگاه خبری حیات گفت و گویی را با علی شنازندی آتش نشان اهل قزوین و فرزند جانباز 50 درصدی دوران دفاع مقدس انجام داد که از نظر شما می گذرد:

علی شنازندی در گفت و گو با پایگاه خبری حیات درخصوص تشابه و تفاوت رشادت ها و فداکاری های آتش نشانان با شجاعت رزمندگان جنگ تحمیلی گفت: کار ما با کار بزرگی که رزمندگان دوران دفاع مقدس در مقابل نیروهای بعثی عراق انجام دادند تفاوت های زیادی دارد، اما ایثار، ازخودگذشتگی، خودباوری، شهادت و جانبازی هر دو گروه از نکات برجسته آنها است.

وی افزود: آتش نشانان هم با جدایی و دوری از خانواده، جان خود را کف دست گرفته اند تا برای جلوگیری از آسیب به نقطه ای از کشور و مملکت خود به مردم و وطن خود خدمت کنند. با این تفاوت که رزمندگان برای کل وطن و کشور از جان خود گذشتند همه را مدیون خود ساختند اما ما آتش نشانان برای یک گروه از مردم و خانواده حادثه دیده می رویم.

شنازندی اضافه کرد: جنگ ما با آتش بوده و چیزی که به ما حمله می کند آتش است که رفتار خاصی دارد و ما نسبت به آن مطلع هستیم اما رزمندگان، جانبازان و ایثارگران ما نمی دانستند که طرف مقابلشان با چه سطحی از عقل، هوش، ذکاوت و با کدام سطح از تکنولوژی مقابل آنها قرار می گیرند.

به گفته این آتش نشان، ویژگی کار ما شجاعت، ایثار، علم، آشنایی به رفتار حریق و نحوه بکارگیری ابزار و تکنولوژی است که تخصصی محسوب می شود؛ و سختی کار ما این است که آتش نشانان ساعت ها در کنار خانواده خود حضور ندارد و این برای پدر، مادر، همسر و خانواده بسیار رنج اور است؛ در زمان بروز مشکلات، مشقات و بیماری های خانواده در کنارشان حضور ندارد که این امر برای آتش نشانان سخت است اما برای نجات جان انسان ها و کشور از خانواده می گذرند تا خانواده های دیگری در آرامش با یکدیگر زندگی کنند.

وی یادآور شد: عواملی مانند استرس، شب بیداری، نگهبانی، نبود و کمبود ابزار و تجهیزات، مستهلک بودن وسایل و عدم تأمین مالی در این حوزه از سختی های کار آتش نشانان است که گریزی از آن نیست و چون با عشق وارد این حوزه شده ایم آن را ادامه می دهیم.

شنازندی در ادامه به بیان خاطره ای از عملیاتهای خود پرداخت و به یکی از شیرین ترین آنها رسید و گفت: هیچ خاطره ای شیرین تر از نجات جان مردم نیست. سیزده بدر سال 1390، گزارش انفجار یک واحد مسکونی بر اثر انفجار کپسول گاز جلوی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین به ما اطلاع داده شد در محل حادثه دیدیم در ویلایی که چند خانواده دور هم جمع شده بودند یک گاز پیک نیکی منفجر و محشری برپا شده بود.

به گفته این فرزند ایثارگر، بعد از اعزام به محل از مفقودی دو نوجوان در زیر آوار مطلع شدیم که پس از مهار آتش و برداشتن آوار به مصدومان حادثه که در زیر آوار گرفتار شده بودند و از کمر تا شده بودند رسیدیم که نفس نمی کشیدند؛ وقتی دیدم که نفس نمی کشند ماساژ قلب ریوی را شروع کردم که به لطف خدا نفسهایشان به جریان افتاد و این صدای نفس کشیدنشان و نجات جانشان یکی از شیرین ترین خاطرات زندگی کاری ام است.

رامین سفری