حیات: برخی آدم ها، شرحِ اسم خویش هستند.
حیات: کلاس درس است تامل در نگاه شهیدان.
حیات: خانواده های شهدای حشد الشعبی در دفاع از حرم معصومان به مشهد آمده اند.
حیات: پیشترها دست مان پر بود از سرمایه های ناب. هرچند همان دم هم صدای مان -به حق- به شکوه، بلند بود که ؛ دسته گل ها دسته دسته، می روند از یاد ها.
حیات: عزادارم در هجران مردی که شهادت را معنایی هر روزه بود.
حیات: ما در محضر حضرت خورشید بودیم. می توانستیم جان بشوییم در زلال جاری کلماتش. می توانستیم غزل کنیم عشق خود را به روح الله و در سر هر کوی و بازاری بخوانیم.
محمد رضا شهیدی خراسانی :
روز قدس برای همه ما در تقویم عزت، به خطی مانا نوشته شده است اما برای رزمندگانی که در "طریق القدس" و سلسله عملیات "بیت المقدس"، خون شان، امضای غیرت شد، روز قدس، یک مفهوم متعالی تر داشت و دارد هنوز برای کسانی که نگاه شان را از دیده بینای شهدا می گیرند.
حیات: کلمات اگر چه عموما، بسان خشت های بنای رفیع فرهنگ اند اما هستند کلماتی که شان مضاعف می یابند و به عنوان ، شاخص های یک فرهنگ ، تعریف می یابد.
حیات: ما به درک درست از مرام و مکتب فکری و اجتماعی و سیاسی امام علی(ع) محتاجیم.
حیات: برخی کلمات، سرنوشت عجیبی دارند. می مانند در درازنای حافظه همه نسل ها. می شوند یک تاریخ. می شوند یک مکتب و خود تکثیر می شوند در جغرافیای فکری انسان. مثل کلمه ارجمند خرمشهر که به خونین شهر، شهادت یافت و باز در شکوفا شدن شهادت، خرمشهر شد و خرمی با خون را معنایی نو بخشید.